Семейни и социални нагласи към интеграцията на децата с детска церебрална парализа

Abstract

Child's cerebral paralsy is among of the most severe acquired or early acquired neurological syndromes with a great social significance. The state of the child usually requires multidisciplinary cares - medical, paramedical, socio-pedagogical. The theoretical analysis is in the fields of: definition, forms and clinical picture of child's cerebral paralysis; somatic, psychological and pedagogical characteristics of the children with cerebral palsy; family reactions of the appearance of a child with cerebral palsy; the children with cerebral palsy in the system of integrated education. Somatic development and mental processes in children with cerebral palsy are specific, varied and depending on many factors, each case is special. These children are now part of the educational integration system. In Bulgaria, its imposition has been particularly intense in recent years, but it often faces problems, a major role for which played by the attitudes of those who participate in its implementation. The dissertation examined the attitudes of four main groups of participants: parents of children with paralysis and children without disabilities; mass and resource teachers. The total number of respondents is 119 parents and teachers. A basic hypothesis of dependency of their attitudes from age and gender, social status (parents) or professional experience (teachers) was postulated. The data were subjected to statistical analyzes with SPSS®. The survey proved to a relatively extent the expected dependencies, revealing that the inclusive education of pupils with paralysis in recent years has passed in a new phase - toward mainly positive attitudes, and it showed at the same time that more problems in this area have to be solved. Integration is accompanied by difficulties in terms of legislation, state policy and insufficient material security, but there is generally a sense of understanding on the part of society, particularly on the part of the family and the school.

Η παιδική εγκεφαλική παράλυση είναι ένα από τα πιο σοβαρά συγγενή ή πρώιμα επίκτητα νευρολογικά σύνδρομα με μεγάλη κοινωνική σημασία. Η κατάσταση του παιδιού απαιτεί συνήθως διεπιστημονική φροντίδα - ιατρική, παραϊατρική, κοινωνικο-παιδαγωγική φροντίδα. Η θεωρητική ανάλυση αφορά τα πεδία: ορισμός, μορφές και κλινική εικόνα της παιδικής εγκεφαλικής παράλυσης. σωματικά, ψυχολογικά και παιδαγωγικά χαρακτηριστικά των παιδιών με εγκεφαλική παράλυση, οικογενειακές αντιδράσεις στην εμφάνισης ενός παιδιού με εγκεφαλική παράλυση, τα παιδιά με εγκεφαλική παράλυση στο σύστημα της ολοκληρωμένης εκπαίδευσης. Η σωματική ανάπτυξη και οι νοητικές διεργασίες στα παιδιά με εγκεφαλική παράλυση είναι συγκεκριμένες, ποικίλες και ανάλογα με πολλούς παράγοντες, η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Αυτά τα παιδιά είναι πλέον μέρος του εκπαιδευτικού συστήματος ένταξης. Στη Βουλγαρία η επιβολή του είναι ιδιαίτερα εντατική τα τελευταία χρόνια, αλλά συχνά αντιμετωπίζει προβλήματα, σημαντικό ρόλο στο οποίο παίζουν οι συμπεριφορές όσων συμμετέχουν στην εφαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος ένταξης. Η διατριβή εξέτασε τις στάσεις τεσσάρων βασικών ομάδων συμμετεχόντων: γονείς παιδιών με παράλυση και παιδιά χωρίς αναπηρία, δασκάλους και δασκάλους ειδίκευσης. Ο συνολικός αριθμός των ερωτηθέντων είναι 119 γονείς και εκπαιδευτικοί. Η κυρία υπόθεση τέθηκε σχετικά με την εξάρτηση των στάσεών τους από την ηλικία και το φύλο την κοινωνική θέση για τους γονείς και την επαγγελματική εμπειρία για τους εκπαιδευτικούς. Τα δεδομένα υποβλήθηκαν σε στατιστικές αναλύσεις με SPSS®. Η έρευνα απέδειξε σε σχετικό βαθμό τις αναμενόμενες εξαρτήσεις, αποκαλύπτοντας ότι η συνεκπαίδευση των μαθητών με εγκεφαλική παράλυση τα τελευταία χρόνια μπαίνει σε νέο στάδιο δημιουργούνται κυρίως θετικές τάσεις απέναντί της και ταυτόχρονα δείχνει ότι υπάρχουν ακόμα περισσότερα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν σε αυτόν τον τομέα. Η ένταξη συνοδεύεται από δυσκολίες όσον αφορά τη νομοθεσία, την κρατική πολιτική και την ανεπαρκή υλική ασφάλεια, αλλά γενικά υπάρχει μια αίσθηση κατανόησης από την πλευρά της κοινωνίας, ιδιαίτερα από την πλευρά της οικογένειας και του σχολείου.

Детската церебрална парализа (ДЦП) е от най-тежките вродени или рано придобити неврологични синдроми с голяма социална значимост. Състоянието на детето обикновено изисква мултидисциплинарни грижи – медицински, парамедицински, социално-педагогически. Теоретичният анализ е в областите: дефиниране, форми и клинична картина на детската церебрална парализа; соматична и психолого-педагогическа характеристика на децата с церебрална парализа; реакции на семейството при появата на дете с церебрална парализа; децата с церебрална парализа в системата на интегрираното образование. Соматичното развитие и психичните процеси при децата с церебрална парализа са специфични, многообразни и зависещи от много фактори, като всеки случай е специален. В наше време тези деца са част от системата на образователната интеграция. У нас налагането ѝ е особено интезивно в последните години, но тя често се изправя пред проблеми, основна роля за което играят нагласите на участващите в нейното осъществяване. Дисертацията изследва нагласите на четири основни групи участници: родители на деца с ДЦП и на деца без нарушения; масови и ресурсни учители. Общо анкетираните са 119 родители и учители. Издигната е основно хипотеза за зависимост на нагласите им от възрастта и пола, от социалния статус (при родителите) и професионалния стаж (при учителите). Данните са подложени на статистически анализи със SPSS®. Анкетното проучване доказва в относителна степен очакваните зависимости, като разкрива, че приобщаващото образование на ученици с ДЦП в последните години преминава в нов етап - към него се създават предимно положителни нагласи, и същевременно показва, че предстои решаването на още проблеми в тази област. Интеграцията протича с трудности, свързани с нормативната уредба, държавната политика и недостатъчната материална обезпеченост, но като цяло е налице разбиране от страна на обществото, конкретно от страна на семейството и училището.