Ο λειτουργικός έλεγχος της αναπνοής σε ασθενείς που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας

Abstract

Background: Multiple sclerosis (MS) is a chronic demyelinating inflammatory disorder of the central nervous system that may affect respiratory system at the later stages of the disease. The aim of our study was to evaluate respiratory function and cardiopulmonary exercise testing in ambulatory without aid people with MS (pwMS), and to investigate quality of life parameters and fatigue in this population. Methods: 25 pwMS and 16 healthy controls were included in this study. Pulmonary function tests were performed and were followed by proper cardiopulmonary exercise testing with the use of treadmill. Quality of life assessment was done with SF-36 questionnaire. Results: The mean age of the patient group was 38.4 ± 8.2 years. Spirometric values were within normal limits, and so did lung diffusion capacity, while maximal voluntary ventilation was reduced. In cardiopulmonary exercise testing the patient group showed impairment compared to control group. The statistically significant lower parameters were V’O2 peak, V’CO2 peak, RER, V’O2/kg peak, V’CO2/kg peak, oxygen pulse peak and V’E/V’CO2 slope. Moreover, there was a negative and statistically significant correlation between CPET values and BMI and MFIS, while there was a positive and statistically significant correlation with quality of life, evaluated by SF-36.Conclusion: Our study showed that the main cardiopulmonary exercise testing parameters were affected in ambulatory pwMS, even without evidence of respiratory symptoms. Therefore, these people should be evaluated for pulmonary function compromise.

Εισαγωγή: Η σκλήρυνση κατά πλάκας αποτελεί μία χρόνια απομυελινωτική φλεγμονώδη νόσο του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ), η οποία μπορεί να επηρεάσει το αναπνευστικό σύστημα σε προχωρημένα στάδια της νόσου. Ο στόχος της μελέτης ήταν να αξιολογηθεί ο λειτουργικός έλεγχος της αναπνοής, καθώς και η δοκιμασία καρδιοαναπνευστικής κόπωσης σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας με ήπια προς μέτρια αναπηρία, και να διερευνηθεί η ποιότητα ζωής, καθώς και η κόπωση στον συγκεκριμένο πληθυσμό. Μέθοδος: 25 ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας και 16 υγιή άτομα συμπεριλήφθηκαν σε αυτή τη μελέτη. Διενεργήθηκε πλήρης λειτουργικός έλεγχος της αναπνοής και στη συνέχεια ακολούθησε δοκιμασία καρδιοαναπνευστικής άσκησης με τη χρήση τάπητα. Η ποιότητα ζωής αξιολογήθηκε με τη χρήση του ερωτηματολογίου SF-36. Αποτελέσματα: Η μέση ηλικία στην ομάδα των ασθενών ήταν 38.4 ± 8.2 έτη. Οι τιμές που αφορούν στην σπιρομέτρηση ήταν εντός φυσιολογικών ορίων, όπως αντίστοιχα ήταν και οι τιμές της διαχυτικής ικανότητας, ενώ αντίθετα οι τιμές για τον μέγιστο εκούσιο αερισμό ήταν μειωμένες. Η δοκιμασία καρδιοαναπνευστικής κόπωσης στην ομάδα ασθενών ήταν επηρεασμένη συγκριτικά με την ομάδα των υγιών ατόμων. Οι στατιστικά σημαντικές διαφορές αφορούσαν στις εξής παραμέτρους: V’O2 peak, V’CO2 peak, RER, V’O2/kg peak, V’CO2/kg peak, oxygen pulse peak, καθώς και στην κλίση V’E/V’CO2. Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τα ανωτέρω αποτελέσματα, φαίνεται πως οι κύριες παράμετροι της δοκιμασίας καρδιοαναπνευστικής κόπωσης είναι επηρεασμένες σε ασθενείς με ήπια προς μέτρια αναπηρία, ακόμη και όταν δεν παραπονούνται για συμπτώματα εκ του αναπνευστικού. Για το λόγο αυτό οι ασθενείς αυτοί θα πρέπει να αξιολογούνται για την ύπαρξη διαταραχών με λειτουργικό έλεγχο της αναπνοής.