Η χειρουργική αντιμετώπιση του εκφυλιστικού εντροπίου του κάτω βλεφάρου με την τεχνική των ραμμάτων εκστροφής και της έξω ταρσικής ταινίας: προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη δύο τεχνικών

Abstract

The purpose of this Randomized Controlled Study (RCT) is to compare the anatomical and functional outcome of two surgical techniques, the lateral tarsal strip (LTS) and the Quickert everting sutures (ES), for the repair of primary involutional lower eyelid entropion and the changes in the quality of patients’ life (QoL) over time.Forty-five patients (54 eyelids) with primary involutional lower eyelid entropion were recruited over a 3-year period. Twenty-six eyes were randomized to LTS and 28 to ES procedure. A successful outcome was the anatomical and functional correction of the eyelid at the final assessment at one year postoperatively. The quality of life was evaluated with the NEI VFQ-25 questionnaire at six months. The Fisher's Exact test was used for the statistical analysis of success rate and gender study and the Mann-Whitney U test and logistic regression analysis for age study. The Wilcoxon and Mann-Whitney U test were used for the analysis of the NEI VFQ-25 Questionnaire. Exclusion criteria were the scary entropion and the previous surgery. Surgical success was defined as complete anatomical restoration of the eyelid position and resolution of symptoms. At the 6-month follow - up visit, 25 eyes (96.2%) of the LTS group and 20 (71.4%) of the ES group had favorable outcome (P = 0.025). There were one and eight eyes respectively with early recurrence. At the final 12 month follow – up visit, successful outcome had 23 eyes in the LTS group (88.5%) and 16 eyes in the ES group (57.1%). Three (11.5%) and 12 (42.9%) eyes respectively showed postoperative recurrence. There was statistically significant difference between the two groups (P = 0.015) for the anatomical correction, whereas age and gender did not influence success rate. The NEI VFQ-25 Questionnaire showed statistically significant subjective improvement in most subscales. No significant difference between the two procedures was detected at the 6- month follow – up visit.In conclusion the LTS procedure had better anatomical results and lower recurrence rate compared with the ES technique for the repair of involutional lower eyelid entropion. Both procedures showed similar improvement of the postoperative QoL.

Η παρούσα μελέτη είναι μια προοπτική τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη δύο τεχνικών για την χειρουργική αντιμετώπιση του εκφυλιστικού εντροπίου του κάτω βλεφάρου. Εφαρμόστηκε η τεχνική των ραμμάτων εκστροφής και η τεχνική της έξω ταρσικής ταινίας, προκειμένου να συγκριθούν τα αποτελέσματα της ανατομικής και λειτουργικής αποκατάστασης σε βάθος χρόνου και η συμβολή τους στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής.Στη μελέτη συμμετείχαν 45 ασθενείς (54 βλέφαρα) με πρωτοπαθές εκφυλιστικό εντρόπιο του κάτω βλεφάρου. Με τυχαιοποιημένο τρόπο 28 βλέφαρα υποβλήθηκαν στην τεχνική των ραμμάτων εκστροφής και 26 υποβλήθηκαν στην τεχνική της έξω ταρσικής ταινίας. Κριτήρια αποκλεισμού αποτέλεσαν το ουλώδες εντρόπιο και η τυχόν προηγούμενη χειρουργική επέμβαση. Ως επιτυχημένο χειρουργικό αποτέλεσμα θεωρήθηκε η πλήρης εξάλειψη της έσω στροφής του βλεφαρικού χείλους του κάτω βλεφάρου και η ύφεση των συμπτωμάτων. Το Fisher's exact τεστ χρησιμοποιήθηκε για τη στατιστική ανάλυση του ποσοστού επιτυχίας - υποτροπής καθώς και για τη συσχέτιση με το φύλο, ενώ το Mann - Whitney U τεστ και η ανάλυση της λογιστικής παλινδρόμησης για τη συσχέτιση με την ηλικία. Το ερωτηματολόγιο NEI VFQ-25 χρησιμοποιήθηκε για τη μελέτη της ποιότητας ζωής και εφαρμόστηκε προεγχειρητικά και στους 6 μήνες μετεγχειρητικά. Αναλύθηκε με τη χρήση των Wilcoxon και Mann - Whitney U τεστ. Μετά από 6 μήνες παρακολούθησης, 25 βλέφαρα της ομάδας της έξω ταρσικής ταινίας (ποσοστό 96,2%) και 20 (ποσοστό 71,4%) της ομάδας των ραμμάτων εκστροφής είχαν επιτυχή χειρουργική έκβαση. Ένα βλέφαρο στην έξω ταρσική ταινία (ποσοστό 3,8%) και 8 στα ράμματα εκστροφής (ποσοστό 28,6%) είχαν μετεγχειρητική υποτροπή. Αυτά τα αποτελέσματα έδειξαν στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων (P = 0,025 < 0,05). Μετά από 12 μήνες παρακολούθησης, 23 βλέφαρα στην ομάδα της έξω ταρσικής ταινίας (ποσοστό 88,5%) και 16 βλέφαρα (ποσοστό 57,1%) στην ομάδα των ραμμάτων εκστροφής εμφάνιζαν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τρία βλέφαρα στην ομάδα της έξω ταρσικής ταινίας εμφάνισαν υποτροπή (ποσοστό 11,5%) και 12 στην ομάδα ES (ποσοστό 42,9%). Υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων (P = 0,015 < 0,05). Η ηλικία και το φύλο δεν επηρέασαν την επιτυχία της επέμβασης.Η ανάλυση του ερωτηματολογίου NEI VFQ-25 έδειξε στατιστικά σημαντική βελτίωση (P < 0,05) στις περισσότερες κατηγορίες της ποιότητας ζωής . Ομοίως, η σύγκριση των δύο τεχνικών στους 6 μήνες μετεγχειρητικά, δεν έδειξε στατιστικά σημαντικές διαφορές (P > 0,05) μεταξύ τους. Συμπερασματικά, συγκρίνοντας τις 2 τεχνικές, το ποσοστό επιτυχίας ήταν υψηλότερο στην τεχνική της έξω ταρσικής ταινίας με χαμηλότερα ποσοστά υποτροπής συγκριτικά με την μέθοδο των ραμμάτων εκστροφής. Η εκτίμηση της ποιότητας ζωής είχε παρόμοια βελτίωση στις 2 τεχνικές.