Η επιβάρυνση της οικογένειας από τη φροντίδα ασθενή με καρκίνο προχωρημένου σταδίου

Abstract

Purpose: The purpose of this study was the burden assessment of family members caring of patients with advanced cancer. Method: The study sample consisted of 100 Greek patients undergoing palliative radiotherapy and their PCs. Patients completed MD Anderson Symptom Inventory (MDASI) and the Hospital Anxiety and Depression Scale (HAD) and PCs completed the Oberst Caregiving Burden Scale (OCBS), the Bakas Caregiving Outcomes Scale (BCOS) and the Hospital Anxiety and Depression Scale (HAD). Additionally data of patients’ and PCs’ demographics and clinical characteristics of cancer disease and therapy were collected. Results: The main findings of the study were the moderate caregivers’ burden, the little effect on caregivers’ life and the significant levels of depression levels experienced by caregivers’. Comparative analysis showed that factors that may mediate the caregiver’s perception of burden and negative outcomes are their marital status and age, the existence of adult or non adult children, living together with the patient, their education and work, any previous caregiving experience and the availability and means of transportation. Comparative analysis of patients’ factors in relation to caregivers’ perception of burden highlighted the following factors as potential in increasing burden: male gender, their income, younger age, impaired general condition, the severity of symptoms and their interference on patient’s daily life, and lastly, depression. The practical application of this study is awareness among health care professionals and putting in place creating public structures and guidelines that may support the entire family.

Σκοπός: Η διερεύνηση της επιβάρυνσης των φροντιστών από τη φροντίδα ασθενών με προχωρημένο καρκίνο και των επιπτώσεων της φροντίδας στην ψυχική τους υγεία. Μέθοδος: Μελετήθηκαν 100 δυάδες ασθενών με μεταστατικό καρκίνο που ελάμβαναν ανακουφιστική ακτινοθεραπεία και οι φροντιστές τους. Η συλλογή των δεδομένων έγινε από τους ασθενείς με τη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου Μέτρησης Συμπτωμάτων του M.D. Anderson και με τη Νοσοκομειακή Κλίμακα Άγχους και Κατάθλιψης (HAD) και από τους φροντιστές με την Κλίμακα της Επιβάρυνσης από τη φροντίδα της Oberst (OCBS), με την κλίμακα Bakas (BCOS), με την οποία μετρήθηκαν οι αλλαγές και επιπτώσεις στη ζωή τους εξαιτίας της παροχής φροντίδας και με τη Νοσοκομειακή κλίμακα Άγχους και Κατάθλιψης. Αποτελέσματα: Τα κυριότερα ευρήματα της μελέτης ήταν η μέτρια επιβάρυνση και οι μικρές επιπτώσεις στη ζωή των φροντιστών, καθώς και τα σημαντικά επίπεδα ψυχολογικής νοσηρότητας. Οι παράγοντες του φροντιστή που είναι πιθανό να μεσολαβούν στην αντίληψη της επιβάρυνσης είναι το φύλο, η οικογενειακή κατάσταση, η προχωρημένη ηλικία, η ύπαρξη ανήλικων παιδιών, η συγκατοίκηση, το επίπεδο εκπαίδευσης, η εργασία, η προηγούμενη εμπειρία φροντίδας και το μέσο μετακίνησης φροντιστή-ασθενή. Οι παράγοντες του ασθενή που αυξάνουν την επιβάρυνση είναι το φύλο, το εισόδημα, η ηλικία, η επιβαρυμένη γενική κατάσταση, η διάγνωση, η σοβαρότητα και παρέμβαση των συμπτωμάτων στην καθημερινότητα του ασθενή και τέλος η κατάθλιψη. Η πρακτική εφαρμογή της μελέτης είναι η ευαισθητοποίηση των επαγγελματιών υγείας και της πολιτείας προκειμένου να δημιουργηθούν οι αναγκαίες δομές υποστήριξης.