Συσχέτιση τριών πολυμορφισμών ενός νουκλεοτιδίου, του γονιδίου Lysyl – Oxidase – like 1 (LOXL1) , με το ψευδοαποφολιδωτικό σύνδρομο και το ψευδοαποφολιδωτικό γλαύκωμα στον ελληνικό πληθυσμό

Abstract

Purpose: Three common sequence variants in the lysyl oxidase-like 1 (LOXL1) gene were recently associated with pseudoexfoliation (PEX) and pseudoexfoliation glaucoma (PEXG) in populations from various parts of the world. In the present thesis, the genetic association of these variants was investigated in Greek patients with PEX and PEXG.Methods: The three LOXL1 single nucleotide polymorphisms (SNPs), one intronic (rs2165241) and two nonsynonymous coding SNPs (rs1048661: R141L and rs3825942: G153D), were genotyped in a total of 48 unrelated patients with PEX, 35 patients with PEXG, and 52 healthy subjects who had normal findings in repeated ophthalmic examinations. A genetic association study was performed.Results: Between the two coding SNPs, R141L did not show an association with PEX (p=0.297 for allele G, p=0.339 for genotype GG), whereas allele G of G153D showed a significant association (odds ratio [OR]=3.52, 95% confi¬dence interval [CI]=1.735–7.166, p=3.24×10−4 for allele G, p=0.004 for genotype GG). Likewise, for the intronic SNP of rs2165241, genotype TT (p=0.005) and its corresponding allele T (OR=2.99, 95% CI=1.625–5.527, p=3.53×10−4) showed a significant association with PEX. The allele G of G153D showed a significant association with PEXG (OR=3.74, 95% CI=1.670–8.387, p=0.001). The combined haplotype GGT, consisting of all three risk alleles, was associated with PEX (p=0.037), conferring a 1.8-fold of increased risk to the disease (OR=1.799, 95% CI=1.04–3.13). Furthermore, the hap¬lotype GGT presented in 39.8% of the patients with PEX and 26.9% of the controls.Conclusions: Certain genetic variants in LOXL1 confer risk for PEX in Greek populations, confirming in part findings in patients from Northern Europe.

Σκοπός: Τρεις κοινοί πολυμορφισμοί του γονιδίου που κωδικοποιεί για το ένζυμο οξειδάση της λυσίνης 1 (lysyl oxidase-like 1- LOXL1) έχουν πρόσφατα συσχετιστεί με την εμφάνιση ψευδοαποφολιδωτικού συνδρόμου και γλαυκώματος σε μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε όλο τον κόσμο. Στην παρούσα διδακτορική διατριβή, ο στόχος μας είναι να διερευνήσουμε τη συσχέτιση αυτών των γονιδιακών πολυμορφισμών με την εμφάνιση ψευδοαποφολιδωτικού συνδρόμου και γλαυκώματος στον ελληνικό πληθυσμό.Μέθοδοι: Πραγματοποιήθηκε αλληλούχιση των τριών γονιδιακών πολυμορφισμών του γονιδίου LOXL-1 (SNPs), ενός στην περιοχή των εσωνίων (rs2165241) και δυο μη συνώνυμων πολυμορφισμών στην κωδική περιοχή (rs1048661: R141L και rs3825942: G153D), σε ένα σύνολο 48 ασθενών με ψευδοαποφολιδωτικό σύνδρόμο, 35 ασθενών με ψευδοαποφολιδωτικό γλαύκωμα και 52 υγιών συμμετεχόντων με φυσιολογικά ευρήματα στις οφθαλμολογικές εξετάσεις. Έγινε διεξαγωγή μιας μελέτης γενετικής συσχέτισης. Αποτελέσματα: Μεταξύ των δυο κωδικών SNPs, o πολυμορφισμός R141L δεν έδειξε συσχέτιση με την εμφάνιση ψευδοαποφολιδωτικού συνδρόμου (p-value=0,297 για το αλληλόμορφο G, p-value=0,339 για το γονότυπο GG) ενώ το αλληλόμορφο G του πολυμορφισμού G153D έδειξε μια σημαντική συσχέτιση (odds ratio [OR]=3,52, 95% διάστημα εμπιστοσύνης [CI]=1,735–7,166, p-value=3,24×10−4 για το αλληλόμορφο G, p-value=0,004 για το γονότυπο GG). Παρόμοια, στον πολυμορφισμό των εσωνίων rs2165241, ο γονότυπος TT (p=0,005) και το αντίστοιχο αλληλόμορφο T (OR=2,99, 95% CI=1,625–5,527, p-value=3,53×10−4) έδειξαν μια σημαντική συσχέτιση με την εμφάνιση ψευδοαποφολιδωτικού συνδρόμου. Το αλληλόμορφο G του πολυμορφισμού G153D έδειξε μια σημαντική συσχέτιση με την εμφάνιση ψευδοαποφολιδωτικού γλαυκώματος (OR=3,74, 95% CI=1,670–8,387, p-value=0,001). Ο συνδυασμένος απλότυπος GGT, αποτελούμενος από τα τρία αλληλόμορφα που αυξάνουν τον κίνδυνο, συσχετίστηκε με την εμφάνιση ψευδοαποφολιδωτικού συνδρόμου (p-value=0,037), προκαλώντας μια αύξηση κατά 1,8-φορές στον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου (OR=1,799, 95% CI=1,04–3,13). Επιπρόσθετα, ο απλότυπος GGT εμφανίστηκε στο 39,8% των συμμετεχόντων με ψευδοαποφολιδωτικό σύνδρόμο και στο 26,9% των υγιών.Συμπεράσματα: Συγκεκριμένοι γονιδιακοί πολυμορφισμοί του γονιδίου LOXL-1 συνεισφέρουν στον κίνδυνο εμφάνισης ψευδοαποφολιδωτικού συνδρόμου στον ελληνικό πληθυσμό επιβεβαιώνοντας ευρήματα ασθενών από τη Βόρεια Ευρώπη.