Πολυμορφισμός του γονιδίου του TGF-β στο χρόνιο απλό γλαύκωμα

Abstract

Primary open-angle glaucoma is a chronic ,progressive, anterior optic neuropathy with apathophysiologic mechanism that hasn’t been fully elucidated yet.The only factor related to thedevelopment of this neuropathy that could be modified with a medical intervention is intraocularpressure.It is believed that the trabeculum of the anterior chamber angle of the eye bulb is theanatomical site , the disturbance of which contributes to the increased resistance to the aqueousoutflow and as a consequence to the elevated intraocular pressure and the damage to the retinalganglion cells.A significant number of microscopic alterations have been found in the trabeculum anddifferent biological factors are thought to be responsible for them.One of these factors is TransformingGrowth Factor beta (TGF-beta) , a cytokine which is a member of a superfamily of polypeptides withvariable activity in tissue reformation, in immune response regulation and in blood cell production.Ofspecial interest is its action on extracellular matrix production which is thought to be related to damageto the trabeculum.Considering this and the fact that several TGF-beta gene polymorphisms are underinvestigation in relation to various diseases , we tried , in this study , to establish a possible connectionbetween rs1800471 (G915C, Arg25Pro) polymorphism of the TGF-beta1 gene and primary open-angleglaucoma.In order to prove it we studied two groups , the first of primary open-angle glaucoma patientsand the other of normal controls.We used the PCR method to investigate the aforementionedpolymorphism in the DNA of peripheral blood cells from individuals included in the two groups.Statistical analysis of the laboratory results didn’t reveal a statistically significant difference in Arg25Pro(GC) genotype’s prevalence between primary open-angle glaucoma patients and controlsubjects.Similar studies could help elucidate possible relation between TGF-beta polymorphisms andprimary open-angle glaucoma and implementation of these relationships in disease prevention and,even, disease management.

Το Χρόνιο Απλό Γλαύκωμα (ΧΑΓ) είναι μια χρόνια,προοδευτική πρόσθια οπτική νευροπάθεια , της οποίας ο παθοφυσιολογικός μηχανισμός δεν έχει αποσαφηνισθεί πλήρως ακόμη.Η μοναδική παράμετρος που συσχετίζεται με την ανάπτυξη αυτής της νευροπάθειας και η οποία μπορεί να μεταβληθεί με κάποια θεραπευτική παρέμβαση είναι η ενδοφθάλμια πίεση.Θεωρείται ότι ο διηθητικός ηθμός στην γωνία του προσθίου θαλάμου του οφθαλμικού βολβού αποτελεί την ανατομική δομή, η διαταραχή της οποίας συμβάλει στην αύξηση της αντίστασης στην αποχέτευση του υδατοειδούς υγρού και στη συνέχεια στην αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης και στην πρόκληση βλάβης στα γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδούς.Έχουν ανευρεθεί ποικίλες μικροσκοπικές βλάβες στον διηθητικό ηθμό και ποικίλοι παράγοντες που ενοχοποιούνται για αυτές.Ένας από αυτούς είναι ο Τροποποιητικός Αυξητικός Παράγοντας-βήτα ο οποίος είναι μια κυτοκίνη που ανήκει σε μια υπεροικογένεια πολυπεπτιδικών παραγόντων με δράση στην αναγέννηση των ιστών,την ανοσορρύθμιση,την αιμοποίηση. Συγκεκριμένα, η επίδρασή του στην παραγωγή εξωκυτταρικού δικτύου φαίνεται να συνδέεται με βλάβες στον διηθητικό ηθμό.Λαμβάνοντας αυτό υπ’όψιν , καθώς και την μελέτη διάφορων πολυμορφισμών του γονιδίου του σε σχέση με ποικίλες παθήσεις, επιχειρήσαμε στην παρούσα μελέτη να διαπιστώσουμε πιθανό συσχετισμό μεταξύ του πολυμορφισμού rs1800471 (G915C, Arg25Pro) του γονιδίου TGF-β1 και του χρονίου απλού γλαυκώματος.Για αυτό τον σκοπό μελετήθηκαν δύο ομάδες ,μια ασθενών από χρόνιο απλό γλαύκωμα και μια ομάδα ελέγχου.Με την μέθοδο PCR εξετάσθηκε ο παραπάνω πολυμορφισμός στο DNA από κύτταρα περιφερικού αίματος των ατόμων των δύο ομάδων . Από την στατιστική μελέτη των εργαστηριακών αποτελεσμάτων δεν διαπιστώθηκε ,τελικά, στατιστικά σημαντική διαφορά στην συχνότητα εμφάνισης του γονοτύπου Arg25Pro (GC) του TGF-β1 στο χρόνιο απλό γλαύκωμα σε σύγκριση με τα άτομα της ομάδας ελέγχου.Παρόμοιες μελέτες θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην ανεύρεση πιθανών συσχετίσεων μεταξύ πολυμορφισμών του γονιδίου του TGF-β1 και του χρονίου απλού γλαυκώματος και εφαρμογή αυτών των συσχετίσεων στην πρόληψη και ακόμη και στην θεραπευτική αντιμετώπιση.