Η επίδραση της οξείας εντερικής ισχαιμίας-επαναιμάτωσης στην αναπνευστική, εντερική και ηπατική λειτουργία: ο ρόλος της N-ακετυλοκυστεΐνης

Abstract

Background. N-acetylcysteine (NAC) is an antioxidant with direct and indirect antioxidant actions used in the clinical setting. Oxidative stress is known to play a pivotal role in the intestinal ischemia-reperfusion (IIR). Therefore we studied the effect of different pretreatment regimens with NAC on the IIR injury in rats.Materials & methods. Thirty-five male Wistar rats were randomly assigned to 5 groups. In group SHAM only laparotomy was performed. Group CONTROL underwent IIR without NAC. In the other groups, NAC was administered intraperitoneally with different regimens: 150 mg/kg before ischemia (NAC150), 300 mg/kg before ischemia (NAC300) and 150 mg/kg before ischemia plus 150 mg/kg 5 min before reperfusion (NAC150+150). Measurements in tissues and blood were con-ducted at 4 hours of reperfusion following exsanguination.Results. Histological score of the liver was significantly improved in NAC300 compared with control (1.7±0.5 vs. 2.9±1.1 respectively, p=0.05). In addition, NAC treatment significantly reduced liver transaminases in all groups of treatment, mostly in group NAC300. Plasma malondialdehyde levels were lower with NAC treatment, although not statistically significantly. Lung glutathione peroxidase was significantly increased in group NAC300 (p=0.04), while the other oxidation biomarkers showed no significant differences.Conclusion. NAC exerts a significant protective role in liver injury following IIR, which seems to be independent of an intestinal protective effect. Additional administration of NAC before reperfusion was of no further benefit. The most effective regimen among the compared regimens was that of 300 mg/kg before ischemia.

Σκοπός της μελέτης. Η Ν-ακετυλοκυστεΐνη (NAC) είναι ένα αντιοξειδωτικό με άμεση και έμμεση δράση και χρησιμοποιείται στην κλινική πράξη. Στην ισχαιμία-επαναιμάτωση εντέρου (ΙΕΕ) το οξειδωτικό στρες θεωρείται ότι παίζει σημαντικό ρόλο. Μελετήσαμε συνεπώς την επίδραση διαφορετικών δοσολογικών σχημάτων χορήγησης NAC στη βλάβη ΙΕΕ σε αρουραίους. Υλικά και μέθοδοι. Τριάντα πέντε αρσενικοί αρουραίοι Wistar χωρίστηκαν με τυχαίο τρόπο σε 5 ομάδες. Στην ομάδα SHAM διενεργήθηκε μόνο λαπαροτομή. H ομάδα CONTROL υποβλήθηκε σε ΙΕΕ χωρίς να λάβει NAC. Στις άλλες ομάδες χορηγήθηκε NAC ενδοπεριτοναϊκά σε διαφορετικές δόσεις: 150 mg/kg πριν την ισχαιμία (NAC150), 300 mg/kg πριν την ισχαιμία (NAC300) και 150 mg/kg πριν την ισχαιμία συν 150 mg/kg 5 λεπτά πριν την επαναιμάτωση (NAC150+150). Λήφθηκαν δείγματα ιστών και αίματος για μετρήσεις, κατόπιν θανάτωσης με αφαίμαξη στις 4 ώρες από την επαναιμάτωση.Αποτελέσματα. Το ιστολογικό σκορ του ήπατος ήταν σημαντικά βελτιωμένο στη NAC300 σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (1.7±0.5 vs. 2.9±1.1 αντίστοιχα, p=0.05). Επιπλέον, η χορήγηση NAC μείωσε στατιστικά σημαντικά τις ηπατικές τρανσαμινάσες σε όλες τις ομάδες NAC, και περισσότερο στη NAC300. Τα επίπεδα μαλονδιαλδεΰδης πλάσματος ήταν χαμηλότερα με τη χορήγηση NAC, αλλά όχι στατιστικά σημαντικά. Η υπεροξειδάση της γλουταθειόνης του πνεύμονα ήταν σημαντικά αυξημένη στην ομάδα NAC300 (p=0.04), ενώ δεν αναδείχθηκαν σημαντικές διαφορές στους υπόλοιπους δείκτες οξείδωσης.Συμπεράσματα. Η NAC ασκεί σημαντική προστατευτική δράση στην ηπατική βλάβη που προκαλείται από ΙΕΕ, χωρίς να παρατηρείται το ίδιο στην τοπική βλάβη του εντέρου. Επιπλέον χορήγηση NAC πριν την επαναιμάτωση δεν ανέδειξε κάποιο όφελος. Η δόση της NAC με το καλύτερο αποτέλεσμα ήταν αυτή των 300 mg/kg πριν την ισχαιμία.