Ψηφιακές δεξιότητες και ανισότητες στον εργασιακό χώρο: εξάλειψη του ψηφιακού χάσματος και ενδυνάμωση του ανθρώπινου δυναμικού

Abstract

Digital skills constitute a fundamental factor in combating workplace inequalities and eliminating the digital divide, which poses a significant barrier to equality and sustainable development in modern societies. This study examines the relationship between digital skills and labor market inequalities, focusing on the dynamic impact of enhancing these skills on career advancement, social and professional inclusion, and workplace equity. Particular emphasis is placed on the multifaceted role of the daily skills of human resources and the importance of professional training as a means of developing these skills. Notably, the digital divide disproportionately affects vulnerable groups, such as women, older workers, and individuals from disadvantaged socio-economic backgrounds. The study investigates how the development of digital skills can help eliminate these inequalities and create a more sustainable labor market. The methodology of the dissertation is based on quantitative research, utilizing data collected through questionnaires from a broad and representative sample of workers across different sectors of the economy and society. Techniques such as Confirmatory Factor Analysis (CFA) and Structural Equation Modeling (SEM) were employed to explore the relationships between the development of digital skills, career mobility, and the impact of training strategies. Initially, participants' digital skills were examined concerning their use of digital currencies in daily life, as digital currencies are now a modern method of conducting daily transactions and payments. Specifically, the questionnaire included questions on familiarity with digital currencies, managing digital wallets, and evaluating the security of transactions via digital currencies. Subsequently, participants were assessed on their level of digital skills, perceptions of workplace equity, and career advancement opportunities. Finally, specific training strategies were examined that could be implemented in various work environments to ensure workers' adaptability to the contemporary demands of the labor market. The findings of the dissertation demonstrated the importance of developing digital skills as a catalyst for improving employability and reducing inequalities. Specifically, workers with higher-level digital skills had increased access to high-value-added job positions, while organizations investing in targeted education and training programs reported improved levels of productivity, innovation, and employee satisfaction. The results also highlighted the need for tailored interventions to support vulnerable groups, ensuring equal opportunities for skill acquisition and professional development. Additionally, the analysis showcased the potential of leveraging modern technologies such as Artificial Intelligence and machine learning systems to create tailored training programs that effectively meet the unique needs of each worker group. Finally, the critical role of digital skills in better integrating technology into everyday transactions within the framework of the Digital Society and enhancing skills in using digital currencies was underscored. In conclusion, the study emphasizes that strengthening digital skills is not only a technological but also a social imperative for achieving workplace equity and sustainable development. Through targeted training and skill development, workers can acquire the necessary tools to meet the demands of the modern labor market, contributing to the elimination of the digital divide. The results of this research provide valuable guidance for developing strategies and policies that promote the sustainable development of human resources through enhancing digital education and equal professional opportunities. Furthermore, the dissertation outlines specific proposals for designing a flexible training framework that enables workers to develop skills responsive to the ever-changing conditions of the labor market.

Οι ψηφιακές δεξιότητες αποτελούν θεμελιώδη παράγοντα για την καταπολέμηση των ανισοτήτων στον εργασιακό χώρο και την εξάλειψη του ψηφιακού χάσματος, το οποίο συνιστά σημαντικό εμπόδιο για την ισότητα και τη βιώσιμη ανάπτυξη στις σύγχρονες κοινωνίες. Η παρούσα μελέτη διερευνά τη σχέση μεταξύ των ψηφιακών δεξιοτήτων και των ανισοτήτων στην αγορά εργασίας, εστιάζοντας στη δυναμική επίδραση που έχει η ενίσχυση αυτών των δεξιοτήτων στην επαγγελματική ανέλιξη, την κοινωνική και επαγγελματική ένταξη, καθώς και στην εργασιακή δικαιοσύνη. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον πολυεπίπεδο ρόλο που διαδραματίζουν οι καθημερινές δεξιότητες του ανθρώπινου δυναμικού, καθώς και στη σημασία της επαγγελματικής κατάρτισης ως μέσου ανάπτυξης αυτών των δεξιοτήτων. Ειδικότερα, το ψηφιακό χάσμα επηρεάζει δυσανάλογα ευάλωτες ομάδες, όπως οι γυναίκες, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι και τα άτομα που ανήκουν σε μειονεκτικά κοινωνικοοικονομικά περιβάλλοντα. Η μελέτη εξετάζει πώς η ανάπτυξη ψηφιακών δεξιοτήτων μπορεί να συμβάλει στην εξάλειψη αυτών των ανισοτήτων και στη δημιουργία μιας περισσότερο βιώσιμης αγοράς εργασίας. Η μεθοδολογία της διατριβής βασίζεται στην ποσοτική έρευνα, χρησιμοποιώντας δεδομένα που συλλέχθηκαν μέσω ερωτηματολογίων από ένα ευρύ και αντιπροσωπευτικό δείγμα εργαζομένων από διαφορετικούς κλάδους της οικονομίας και της κοινωνίας. Για την ανάλυσή τους χρησιμοποιήθηκαν τεχνικές, όπως η Επιβεβαιωτική Παραγοντική Ανάλυση και η Μοντελοποίηση Διαρθρωτικών Εξισώσεων (SEM), που επέτρεψαν τη διερεύνηση των σχέσεων μεταξύ της ανάπτυξης ψηφιακών δεξιοτήτων, της επαγγελματικής κινητικότητας και της επίδρασης στρατηγικών εκπαίδευσης. Αρχικά, διερευνήθηκαν οι ψηφιακές δεξιότητες των συμμετεχόντων σε σχέση με τη χρήση ψηφιακών νομισμάτων στην καθημερινότητά τους, καθώς τα ψηφιακά νομίσματα αποτελούν πλέον έναν σύγχρονο τρόπο πραγματοποίησης καθημερινών συναλλαγών και πληρωμών. Συγκεκριμένα, το ερωτηματολόγιο περιλάμβανε ερωτήσεις για την εξοικείωση με τα ψηφιακά νομίσματα, τη διαχείριση ψηφιακών πορτοφολιών και την αξιολόγηση της ασφάλειας των συναλλαγών μέσω ψηφιακών νομισμάτων. Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν ως προς το επίπεδο των ψηφιακών δεξιοτήτων τους, τις αντιλήψεις τους για την επαγγελματική ισότητα και τις ευκαιρίες ανέλιξης στον εργασιακό χώρο. Τέλος, εξετάστηκαν συγκεκριμένες στρατηγικές κατάρτισης, οι οποίες θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε διαφορετικά περιβάλλοντα εργασίας προκειμένου να διασφαλιστεί η προσαρμοστικότητα των εργαζομένων στις σύγχρονες απαιτήσεις της αγοράς. Τα ευρήματα της διατριβής κατέδειξαν τη σημασία της ανάπτυξης των ψηφιακών δεξιοτήτων ως καταλύτη για τη βελτίωση της απασχολησιμότητας και τη μείωση των ανισοτήτων. Συγκεκριμένα, οι εργαζόμενοι με ψηφιακές δεξιότητες υψηλότερου επιπέδου είχαν αυξημένη πρόσβαση σε θέσεις εργασίας υψηλής προστιθέμενης αξίας, ενώ οι οργανισμοί που επένδυσαν σε στοχευμένα προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης κατέγραψαν βελτιωμένα επίπεδα παραγωγικότητας, καινοτομίας και ικανοποίησης των εργαζομένων. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν, επίσης, την ανάγκη προσαρμοσμένων παρεμβάσεων για την υποστήριξη ευάλωτων ομάδων, διασφαλίζοντας ίσες ευκαιρίες για την απόκτηση δεξιοτήτων και την επαγγελματική εξέλιξη. Επιπλέον, η ανάλυση ανέδειξε τις δυνατότητες αξιοποίησης σύγχρονων τεχνολογιών, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη και τα συστήματα μηχανικής μάθησης, για τη δημιουργία προσαρμοσμένων προγραμμάτων κατάρτισης που θα ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στις μοναδικές ανάγκες κάθε ομάδας εργαζομένων. Τέλος, αναδείχθηκε η κρισιμότητα των ψηφιακών δεξιοτήτων για την καλύτερη ενσωμάτωση της τεχνολογίας σε καθημερινές συναλλαγές στο πλαίσιο της Ψηφιακής Κοινωνίας, καθώς και η ενίσχυση των δεξιοτήτων χρήσης ψηφιακών νομισμάτων. Συμπερασματικά, η μελέτη τονίζει ότι η ενίσχυση των ψηφιακών δεξιοτήτων αποτελεί όχι μόνο τεχνολογική, αλλά και κοινωνική επιταγή για την επίτευξη επαγγελματικής ισότητας και βιώσιμης ανάπτυξης. Μέσω της στοχευμένης κατάρτισης και της ανάπτυξης δεξιοτήτων, οι εργαζόμενοι μπορούν να αποκτήσουν τα απαραίτητα εφόδια για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης αγοράς εργασίας, συμβάλλοντας παράλληλα στην εξάλειψη του ψηφιακού χάσματος. Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας παρέχουν πολύτιμες κατευθύνσεις για τη χάραξη στρατηγικών και πολιτικών που προάγουν τη βιώσιμη ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού μέσω της ενίσχυσης της ψηφιακής εκπαίδευσης και της ισότητας στις επαγγελματικές ευκαιρίες. Επιπλέον, στη διατριβή τεκμηριώνονται συγκεκριμένες προτάσεις για τη διαμόρφωση ενός ευέλικτου πλαισίου κατάρτισης, το οποίο θα επιτρέπει στους εργαζόμενους να αναπτύσσουν δεξιότητες που ανταποκρίνονται στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς εργασίας.