Διαφθορά αξιωματούχων, κατάχρηση αξιώματος & παράβαση καθήκοντος στην Πτολεμαϊκή Αίγυπτο

Abstract

The topic of this PhD thesis is the corruption of officials in Ptolemaic Egypt with police and non-police duties as well as the assumption of responsibilities beyond the formal duties of each office. The institution of the Ptolemaic prison is also studied in comparison with the current institution, while the petitions of the prisoners are analyzed with the methodological tools of modern theory (see in. Foucault, Bourdieu). Our research was based mostly on papyri found with keywords and time constraints in the HGV and secondarily in the Bibliography.More specifically, the questions posed in the paper are: was there widespread criminal behavior by officials in Ptolemaic Egypt, and to what extent can we (or cannot) speak of organized crime? The criminal behavior of officers with and without police duties is examined in different chapters, since the former are the front line of the state and are the ones who present themselves at the scene of the crime. As a result, they are more often accused of criminal conduct, insults, illegal searches, asset seizures and arrests. Thus, since more material survives about the officials who performed what is now considered police work, it has been deemed appropriate to examine them separately from the rest. Officials without police duties are mainly accused of violations of an economic and fiscal nature.After examining the criminal behavior of officials with and without police duties and whether they can be attributed to organized crime or are individual violations, the case of Zenon, secretary to the Dioiketes, is studied. Zenon, although he did not legally exercise police and judicial duties, in the end due to his great influence in the areas where Governor Apollonius exercised his power (Memphis and mainly Philadelphia) came to perform duties and responsibilities that normally belonged to state officials. Based on Zenon's tasks, we propose specific dates for papyri in his archive that are generally dated to the mid-3rd century B.C. at present (HGV, Edgar C.C., Pestman).Furthermore, since the prison is a constant reference in the petitions, the institution of the Ptolemaic prison, its philosophy and symbolism as well as the social role it played are examined. In the context of the study of the prison and the imprisoned, the disciplinary phenomena of corruption and delinquency in Ptolemaic Egypt are analyzed as well as the conceptualization and symbolism of Ptolemaic prisons in the light of Foucault and poststructuralist theory, in an effort - which is increasingly intensified in the humanities - to inscribe the examples of ancient societies, and in our case of Ptolemaic Egypt, in modern theory with the consequent use of its methodological tools.

Θέμα της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι η διαφθορά των αξιωματούχων στην Πτολεμαϊκή Αίγυπτο με αστυνομικά και χωρίς αστυνομικά καθήκοντα καθώς και η ανάληψη αρμοδιοτήτων πέρα από τα τυπικά καθήκοντα εκάστου αξιώματος. Μελετώνται επίσης ο θεσμός της Πτολεμαϊκής φυλακής σε σύγκριση με τον σημερινό θεσμό ενώ αναλύονται τα αιτήματα των φυλακισμένων με τα μεθοδολογικά εργαλεία της σύγχρονης θεωρίας (βλ. ενδ. Foucault, Bourdieu). Η έρευνά μας βασίστηκε ως επί το πλείστον σε παπύρους που ανευρέθηκαν με λέξεις-κλειδιά και χρονικό περιορισμό στο HGV και δευτερευόντως στην Βιβλιογραφία. Πιο συγκεκριμένα, τα ερωτήματα που τίθενται στην εργασία είναι: υπήρχε εκτεταμένη παραβατική συμπεριφορά από τους αξιωματούχους στην Πτολεμαϊκή Αίγυπτο και σε ποιο βαθμό μπορούμε (ή δεν μπορούμε) να μιλήσουμε για οργανωμένο έγκλημα; Εξετάζονται σε διαφορετικά κεφάλαια η παραβατική συμπεριφορά αξιωματούχων με αστυνομικά καθήκοντα και χωρίς αστυνομικά καθήκοντα, καθώς οι πρώτοι αποτελούν την γραμμή κρούσης της πολιτείας και είναι αυτοί που παρουσιάζονται στον τόπο του εγκλήματος. Ως αποτέλεσμα, κατηγορούνται συχνότερα για παραβατική συμπεριφορά, ύβρεις, παράνομες έρευνες, κατασχέσεις περιουσιών και συλλήψεις. Έτσι, αφού διασώζεται περισσότερο υλικό για τους αξιωματούχους που επιτελούσαν ό,τι σήμερα θεωρείται έργο της αστυνομίας, κρίθηκε σκόπιμο να εξεταστούν ξεχωριστά από τους υπόλοιπους. Οι αξιωματούχοι χωρίς αστυνομικά καθήκοντα κατηγορούνται κυρίως για παραβάσεις οικονομικού και δημοσιονομικού χαρακτήρα. Αφού εξεταστούν οι παραβατικές συμπεριφορές των αξιωματούχων με και χωρίς αστυνομικά καθήκοντα και το κατά πόσον αυτές μπορούν να αποδοθούν σε οργανωμένο έγκλημα ή πρόκειται για μεμονωμένες παραβάσεις, μελετάται η περίπτωση του Ζήνωνα, γραμματέα του Διοικητή. Ο Ζήνων, παρ’ ότι δεν ασκούσε εκ του νόμου αστυνομικά και δικαστικά καθήκοντα, εν τέλει λόγω της μεγάλης επιρροής του στις περιοχές άσκησης εξουσίας του Διοικητή Απολλώνιου (Μέμφιδα και κυρίως Φιλαδέλφεια) έφτασε να επιτελεί καθήκοντα και αρμοδιότητες που κανονικά ανήκαν σε κρατικούς αξιωματούχους με αστυνομικά καθήκοντα και αρμοδιότητες δίκης. Με βάση τα καθήκοντα του Ζήνωνα, προτείνουμε συγκεκριμένες χρονολογήσεις παπύρων του αρχείου του που στο παρόν χρονολογούνται γενικά στα μέσα του 3ου αιώνα π. Χ. (HGV, Edgar C.C., Pestman). Επιπλέον, μιας και η φυλακή αποτελεί σταθερή αναφορά στα αιτήματα, εξετάζεται ο θεσμός της Πτολεμαϊκής φυλακής, η φιλοσοφία και ο συμβολισμός του καθώς και ο κοινωνικός ρόλος που διαδραμάτιζε. Εξετάζεται εάν η Πτολεμαϊκή φυλακή είχε σωφρονιστικό, τιμωρητικό και παραδειγματικό χαρακτήρα. Στα πλαίσια της μελέτης της φυλακής και των φυλακισμένων, αναλύονται τα πειθαρχικά φαινόμενα της διαφθοράς και της παραβατικότητας στην Πτολεμαϊκή Αίγυπτο καθώς και η εννοιολόγηση και ο συμβολισμός των Πτολεμαϊκών φυλακών υπό το πρίσμα του Foucault και της μεταδομιστικής θεωρίας, σε μια προσπάθεια -που ολοένα εντείνεται στον χώρο των ανθρωπιστικών επιστημών- να εγγραφούν τα παραδείγματα των αρχαίων κοινωνιών, και στην περίπτωσή μας της Πτολεμαϊκής Αιγύπτου, στη σύγχρονη θεωρία με τη συνακόλουθη χρήση των μεθοδολογικών της εργαλείων.