Φιλοσοφία και μη φιλοσοφία: ο στοχασμός του Gabriel Marcel μέσα από το άνοιγμά του προς το θέατρο, τη μουσική και τη θρησκεία

Abstract

This thesis aspires to answer the question of the relationship between philosophy and non-philosophy in the work of Gabriel Marcel. In other words, it attempts to highlight Marcel’s permanent and pervasive openness to theater and music, but also to social criticism, modern technology and religion. Therefore, the present paper underlines the significant relationship of Marcel's philosophy with the outside of philosophy. First, this thesis presents the importance of the diary form, which this French writer chose to compose his philosophical thought. Then, this thesis highlights the interdependence of Marcel's dramaturgy and his philosophy through his theatrical plays, which often inspire his philosophical reflections. Furthermore, particular emphasis is placed on the importance of music in the marcelian work through his comments on musical works and especially on the relationship between music and philosophy. Finally, the vital relationship with religion could not go unmentioned, especially because it appears in each of Marcel’s writings through the questions of the Christian faith, the existence of God and atheism, and other religious manifestations. Therefore, this work aims to highlight Marcel's philosophy, without ignoring the importance of his non-philosophical work.

Αυτή η διατριβή φιλοδοξεί να απαντήσει στο ερώτημα της σχέσης ανάμεσα στη φιλοσοφία και τη μη φιλοσοφία στο έργο του Gabriel Marcel. Με άλλα λόγια, η παρούσα εργασία επιχειρεί να υπογραμμίσει το ζωτικό και διαρκές άνοιγμα αυτού του σημαντικού Γάλλου φιλοσόφου προς το θέατρο και τη μουσική, αλλά και την κοινωνική κριτική, τη σύγχρονη τεχνολογία, ακόμα και τη θρησκεία. Συνεπώς, το παρόν πόνημα επισημαίνει την εξαιρετικά σημαντική σχέση της μαρσελιανής φιλοσοφίας με το εκτός της φιλοσοφίας. Αρχικά, αυτή η διατριβή παρουσιάζει τη σημασία της ημερολογιακής γραφής, την οποία επέλεξε ο Γάλλος φιλόσοφος για να συγκροτήσει και να παρουσιάσει τη σκέψη του. Έπειτα, το ανά χείρας πόνημα εξετάζει τη σχέση αλληλεξάρτησης ανάμεσα στα θέατρο και τη φιλοσοφία του Marcel, λαμβάνοντας υπόψη τα ίδια του τα θεατρικά έργα, τα οποία πολύ συχνά εμπνέουν τους φιλοσοφικούς του στοχασμούς. Επιπλέον, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη σημασία της μουσικής στο μαρσελιανό έργο μέσα από τα σχόλιά του για τη μουσική και τις αναλύσεις των μουσικών έργων που έκανε τακτικά, δίνοντας έμφαση στην ανάδειξη της σχέσης φιλοσοφίας και μουσικής. Τέλος, μια μελέτη για τον Gabriel Marcel δεν θα μπορούσε να μην αναφέρεται στην πολύ σημαντική σχέση του με τη θρησκεία, σχέση η οποία διαρκώς εμφανίζεται σε όλα τα κείμενά του μέσα από τις αναζητήσεις του για τη χριστιανική πίστη, την προσευχή, την ύπαρξη του Θεού, το ζήτημα του αθεϊσμού και άλλες θρησκευτικές εκδηλώσεις. Επομένως, η παρούσα διατριβή στοχεύει να αναδείξει τη φιλοσοφία του Marcel, δίχως να παραγνωρίζει τη σημασία του μη φιλοσοφικού έργου.