Διπλωματικές σχέσεις της Ρωμαϊκής και της Περσικής αυτοκρατορίας μέσα από τις πηγές και το αρχαιολογικό υλικό από το 224 μ.Χ έως το 284 μ.Χ.

Abstract

The following thesis reviews the diplomatic relations that the Roman Empire developed with the Sasanian dynasty between 224 and 284 AD, using sources and archeological findings. Nevertheless, the diplomatic relations of Rome with the Parthians are also examined, as well as the political-military history of the state of Palmyra and the relations it developed with Rome and Persia. Rome's diplomatic relations with Parthia and those of Palmyra with Rome and Persia were included, because they greatly influenced the contacts of the “Eternal City” with Sassanid Persia. The first part examines Rome's diplomatic relations with the Parthian empire from their beginning to their end. Diplomatic relations between these countries were established for the first time at the beginning of the 1st century BC, when the Roman general Lucius Cornelius Sulla and the ambassador of the Parthian king, Orobazus, met near the Euphrates and their last diplomatic contact occurred in 217 AD, when at the battle of Nisibis Artabanus IV, the last Parthian king defeated the emperor Macrinus, who after his defeat was forced to make peace with the Parthians. The second part focuses on diplomatic relations between Rome and Persia and those of the state of Palmyra with the two aforementioned superpowers. More specifically, contacts of Alexander Severus with Ardashir I are outlined and analyzed, as well as those of Philip the Arab and Valerian with Shapur I, those of Probus with Bahram II, those of Odaenathus with Shapur I and Gallienus and those of Zenobia with Bahram I and Aurelian.

Η διατριβή ασχολείται με τις διπλωματικές σχέσεις που ανέπτυξε η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με τη Περσική κατά το διάστημα 224 μ.Χ ως και το 284 μ.Χ, μέσα από τις πηγές και τα αρχαιολογικά ευρήματα. Παρόλα αυτά, εξετάζονται και οι διπλωματικές σχέσεις της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας με τη Παρθική, αλλά και η πολιτικοστρατιωτική ιστορία του κράτους της Παλμύρας και οι σχέσεις που αυτό ανέπτυξε με τη Ρώμη και τη Περσία. Οι διπλωματικές σχέσεις της Ρώμης με την Παρθία, αλλά κι αυτές της Παλμύρας με τη Ρώμη και τη Περσία συμπεριλήφθηκαν, γιατί επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τις επαφές της αιώνιας πόλης με τη Σασσανιδική Περσία. Στο πρώτο μέρος εξετάζονται οι διπλωματικές σχέσεις της Ρώμης με τη Παρθική αυτοκρατορία από την αρχή τους ως και το τέλος τους. Η αρχή των μεταξύ τους σχέσεων έλαβε χώρα στις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ, όταν και συναντήθηκαν πλησίον του Ευφράτη ο Ρωμαίος στρατηγός Σύλλας και ο πρεσβευτής του Πάρθου βασιλιά, ο Ορόβαζος, και η τελευταία διπλωματική επαφή τους συνήφθη το 217 μ.Χ, όταν ο Αρτάβανος, ο τελευταίος Πάρθος βασιλιάς νίκησε στη μάχη της Νίσιβης τον αυτοκράτορα Μακρίνο, ο οποίος μετά την ήττα του αναγκάστηκε να συνάψει ειρήνη με τους Πάρθους. Στο δεύτερο μέρος επικεντρώνεται το ενδιαφέρον μας στις διπλωματικές σχέσεις μεταξύ της Ρώμης και Περσίας και της Παλμύρας με τις δύο προαναφερθείσες δυνάμεις. Συγκεκριμένα, σκιαγραφούνται και αναλύονται οι επαφές του Αλέξανδρου Σεβήρου με τον Αρντασίρ Α , του Φιλίππου του Άραβα και του Βαλεριανού με τον Σαπώρ Α , του Πρόβου με τον Βαράμη Β , του Οδαίναθου με τον Σαπώρ Α και τον Γαλλιηνό και της Ζηνοβίας με τον Βαράμη Α και τον Αυρηλιανό.