Η συγκρότηση των κοινοτικών δεσμών στη σύγχρονη κοινωνία: η συμπαρουσία υπό το πρίσμα της φιλοσοφίας της διϋποκειμενικότητας

Abstract

This doctoral thesis explores the way in which communal bonds -and, by extension, Community- are constituted as a morally active mode of direct interrelation and interaction between co-present subjects. Taking into account the contemporary cultural framework of postmodernity, within which every communal project and the very question of its possibility take place, and through the implementation of a philosophical perspective that focuses on the criticality of the relationship between subjects as persons, the ethical dimensions of co-presence are clarified and a certain conception of the common emerges, based on the mutual stance of availability of the Egos that constitute the communal We.

Η διατριβή αυτή διερευνά τον τρόπο με τον οποίο συγκροτούνται οι κοινοτικοί δεσμοί, και, κατ’ επέκτασιν, η Κοινότητα μεταξύ των ανθρώπων, ως ηθικά ενεργός τρόπος άμεσης αλληλοσυσχέτισης και αλληλόδρασης παρόντων υποκειμένων. Λαμβάνοντας υπόψιν τη σύγχρονη πολιτισμική πραγματικότητα της μετανεωτερικότητας, εντός της οποίας λαμβάνει χώρα το κάθε κοινοτικό εγχείρημα και η ίδια η διερώτηση για την δυνατότητά του, και μέσω της εφαρμογής μιας φιλοσοφικής σκοπιάς που εστιάζει στην κρισιμότητα της σχέσης μεταξύ των υποκειμένων ως προσώπων, διασαφηνίζονται οι ηθικές διαστάσεις της συμπαρουσίας και αναδυκνείεται μια σύλληψη του κοινού η οποία βασίζεται στην αμοιβαία στάση διαθεσιμότητας των Εγώ που συγκροτούν το κοινοτικό Εμείς.