Αθηρωματική νόσος του καρωτιδικού διχασμού και περιοδοντική νόσος

Abstract

Aim: The aim of this pilot study was to investigate whether periodontal disease is associated with the instability of carotid plaques as indicated by ultrasound and histopathologic markers. Material and method: The study consisted of 70 patients that underwent surgery for carotid artery stenosis at “Red Cross” Hospital in Athens. Prior to surgery symptomatic plaques were recorded and patients were examined with ultrasound for plaque stability and histopathologic bay CD-68 and a-SMA markers. Additionally, patients received full mouth periodontal examination including measurements of attachment loss (AL), probing pocket depth (PPD) and periodontal inamed surface area (PISA). Statistical analysis was performed using the X2 test. Result: Instable carotid plaque, as diagnosed based to GSM, CD-68 and α-SMA markers, is related to increased values of probing pocket depth - PPD, attachment loss - AL, bleeding during control - BoP, periodontal inamed surface area - PISA and the presence of periodontitis (PERIO1). Conclusion: Periodontitis is related to instable carotid plaque and can be considered as an indepented factor to symptomatic carotid disease.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσης ερευνητικής εργασίας ήταν η μελέτη της σχέσης μεταξύ αθηρωματικής νόσου του καρωτιδικού διχασμού και της περιοδοντικής νόσου. Ειδικότερα διερευνήθηκε κατά πόσο η περιοδοντική νόσος σχετίζεται με την αστάθεια των αθηρωματικών πλακών, όπως υποδεικνύεται από το υπερηχογράφημα και τα παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά των ευάλωτων καρωτιδικών πλακών και πιο συγκεκριμένα με τους δείκτες CD68 και τα aSMA. Υλικό Και Μέθοδος. Στο πρωτόκολλο της παρούσας εργασίας έλαβαν μέρος 70 ασθενείς που παρουσίαζαν ασυμπτωματική και συμπτωματική στένωση του καρωτιδικού διχασμού ≥ 70%. Σε όλους τους ασθενείς έγινε υπερηχογραφικός έλεγχος, περιοδοντολογική εξέταση - μέτρηση βάθους θυλάκου (PPD), μέτρηση απώλειας πρόσφυσης (CAL), μέτρηση της αιμορραγίας κατά την ανίχνευση (BOP), μέτρηση δείκτη έκτασης φλεγμονής γύρω από τα δόντια (PISA - periodontal inamed surface area) και προσδιορισμός των ασθενών με περιοδοντίτιδα (4 θύλακες με βάθος θυλάκου ≥4 και απώλεια πρόσφυσης ≥3 και τέλος έγινε ανοσοϊστοχημική εξέταση για τον προσδιορισμό των μικροφάγων και των λείων μυϊκών κυττάρων. Εν συνεχεία έγινε συσχέτιση του GSM της καρωτιδικής πλάκας και των δεικτών CD68 και αSMA της καρωτιδικής πλάκας με τους δείκτες περιοδοντίτιδας. Αποτέλεσμα. Η αστάθεια της πλάκας, όπως διαγνώσθηκε με βάση το GSM, το δείκτη CD-68 και το δείκτη α-SMA, σχετίζεται με μεγαλύτερες τιμές βάθος θυλάκου - PD, απώλεια πρόσφυσης - CAL, αιμορραγίας κατά την ανίχνευση - BoP, δείκτη έκτασης φλεγμονής γύρω από τα δόντια - PISA και με την παρουσία περιοδοντίτιδας (PERIO1). Συμπέρασμα. Η περιοδοντίτιδα συσχετίζεται με την ευάλωτη καρωτιδική πλάκα και θα μπορούσαμε να την δούμε ως έναν ανεξάρτητο παράγοντα για την συμπτωματική καρωτιδική νόσο.