Raising pragmatic awareness in the greek EFL context: noticing and reflecting on the consequentiality of differences

Abstract

This classroom-based case study explores the first pedagogical intervention in the teaching of pragmatics in the Greek EFL classroom. The motivation for the study is to be sought in the new demands brought to teachers, students and schools by the recent curriculum innovation, revised textbooks across the school system, and current calls voiced by the research community. The study adopted the methodology of Exploratory Practice, engaging 16 students (10 girls & 6 boys) of the first grade of Upper Secondary School (Lykeio), aged 15, in classroom research with a view to “moving in relationships from power over students, to power with students” (Groundwater-Smith, 2007, p. 126, emphasis in the original). Using explicit awareness-oriented metapragmatic instruction, the study aimed at raising students’ awareness of the Greek and the English cultural ethos, as well as their pragmatic and intercultural awareness, enhancing their pragmalinguistic and sociopragmatic skills. The intervention was as an attempt to seek positive washback among assessment, instruction and learning as well as the alignment of both of these with instructional practices. Quantitative and qualitative analysis of formative, summative, and self-assessment and triangulated results demonstrated that such an alignment was highly effective in raising students’ pragmatic and intercultural awareness of comprehending and producing appropriate apologies in Native Speaker English.

Η παρούσα μελέτη περίπτωσης αποτελεί την πρώτη παιδαγωγική παρέμβαση στη διδασκαλία της πραγματολογίας στα πλαίσια διδασκαλίας της Αγγλικής ως ξένης γλώσσας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Η έρευνα υιοθέτησε τη μεθοδολογία της Εξερευνητικής Πρακτικής, εμπλέκοντας 16 μαθητές (10 κορίτσια και 6 αγόρια) της πρώτης τάξης Λυκείου, στο φυσικό χώρο και χρόνο διδασκαλίας τους, με στόχο να ενισχύσει την επίδοση των μαθητών. Μέσα από τη διδασκαλία του συλλογικού πολιτισμικού ήθους της Ελληνικής γλώσσας και του ατομικού πολιτισμικού ήθους της Αγγλικής γλώσσας, όπως αυτές ομιλούνται από τους χρήστες τους ως μητρικές γλώσσες, η έρευνα είχε ως στόχο να ενισχύσει την πραγματολογική και διαπολιτισμική ενημερότητα των μαθητών. Η παρέμβαση αποτέλεσε μια προσπάθεια ευθυγράμμισης της αξιολόγησης με το πρόγραμμα διδασκαλίας. Η ποσοτική και ποιοτική ανάλυση της διαμορφωτικής αξιολόγησης, της τελικής αξιολόγησης, αλλά και της αυτό-αξιολόγησης των μαθητών και η τριγωνοποίηση των αποτελεσμάτων απέδειξαν ότι η ευθυγράμμιση της αξιολόγησης με το πρόγραμμα διδασκαλίας μπορεί να ενισχύσει σε μεγάλο βαθμό την απόκτηση πραγματολογικής και διαπολιτισμικής ενημερότητας των μαθητών ως προς την κατανόηση και την παραγωγή κατάλληλων λεκτικών πράξεων συγνώμης στην Αγγλική γλώσσα.