Περίληψη
Η αιθουσαία νευρίτιδα θεωρείται μια από τις τρείς συχνότερες αιτίας περιφερικής αιθουσαίας δυσλειτουργίας (η πρώτη είναι ο καλοήθης παροξυσμικός ίλλιγος θέσης), με τη συχνότητα εμφάνισης να αγγίζει το ποσοστό των 3.5 περιστατικών ανά 100.000 πληθυσμό. Παρά την καλοήθη πορεία της νόσου, η αποκατάσταση της περιφερικής λειτουργίας μετά από οξεία απώλεια της αιθουσαίας λειτουργίας θεωρείται ανεπαρκής. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να συγκρίνει τις αιθουσαίες ασκήσεις με τα κορτικοστεροειδή στην αποκατάσταση των ασθενών με οξεία αιθουσαία νευρίτιδα. Σάραντα (40) ασθενείς με οξεία αιθουσαία νευρίτιδα τυχαιοποίηθηκαν είτε να πραγματοποιήσουν αιθουσαίες ασκήσεις ή να λάβουν κορτικοστεροειδή. Οι ασθενείς της ομάδας των αιθουσαίων ασκήσεων εφάρμοσαν πρόγραμμα αιθουσαίας αποκατάστασης για 3 εβδομάδες. Οι ασθενέις της ομάδας των κορτικοστεροειδών έλαβαν δεξαμεθαζόνη για 3 εβδομάδες (7 ημέρες ενδοφλέβια και 14 ημέρες από το στόμα). Μετά από μια αρχική εξέταση, ακολούθησαν 3 επανεξετάσεις, 1, 6, ...
Η αιθουσαία νευρίτιδα θεωρείται μια από τις τρείς συχνότερες αιτίας περιφερικής αιθουσαίας δυσλειτουργίας (η πρώτη είναι ο καλοήθης παροξυσμικός ίλλιγος θέσης), με τη συχνότητα εμφάνισης να αγγίζει το ποσοστό των 3.5 περιστατικών ανά 100.000 πληθυσμό. Παρά την καλοήθη πορεία της νόσου, η αποκατάσταση της περιφερικής λειτουργίας μετά από οξεία απώλεια της αιθουσαίας λειτουργίας θεωρείται ανεπαρκής. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να συγκρίνει τις αιθουσαίες ασκήσεις με τα κορτικοστεροειδή στην αποκατάσταση των ασθενών με οξεία αιθουσαία νευρίτιδα. Σάραντα (40) ασθενείς με οξεία αιθουσαία νευρίτιδα τυχαιοποίηθηκαν είτε να πραγματοποιήσουν αιθουσαίες ασκήσεις ή να λάβουν κορτικοστεροειδή. Οι ασθενείς της ομάδας των αιθουσαίων ασκήσεων εφάρμοσαν πρόγραμμα αιθουσαίας αποκατάστασης για 3 εβδομάδες. Οι ασθενέις της ομάδας των κορτικοστεροειδών έλαβαν δεξαμεθαζόνη για 3 εβδομάδες (7 ημέρες ενδοφλέβια και 14 ημέρες από το στόμα). Μετά από μια αρχική εξέταση, ακολούθησαν 3 επανεξετάσεις, 1, 6, 12 μήνες αργότερα. Οι εκβάσεις αποτελεσματικότητας περιελάμβαναν κριτήρια αποκατάστασης της κλινικής κατάστασης καθώς και της λειτουργίας των ημικυκλίων σωλήνων και των ωτολιθοφόρων οργάνων. Τα αποτελέσματα των ελληνικών εκδόσεων των ερωτηματολογίων Evaluation of Vertigo scale (EEV) και του Dizziness Handicac Inventory (DHI) χρησιμοποιήθηκαν για την εκτίμηση της κλινικής αποκατάστασης. Τα αποτελέσματα του θερμικού διακλυσμού και των αιθουσαίων μυογενών προκλητών δυναμικών χρησιμοποιήθηκαν για την εκτίμηση της λειτουργίας των ημικυκλίων σωλήνων και των ωτολθοφόρων οργάνων, αντίστοιχα. Το πρωτόκολλο της μελέτης καταχωρήθηκε στο ClinicalTrials.gov, με αριθμό NCT01231009. Συγκρίνοντας τις 2 ομάδες μελέτης, δεν προέκυψε στατιστικώς σημαντική διαφορά σχετικά με την κλινική αποκατάσταση, όσο και στη λειτουργία των ημικυκλίων σωλήνων και των ωτολθοφόρων οργάνων. Στην επανεξέταση τον 6ο μήνα, ο αριθμός των ασθενών με πλήρη αποκατάσταση της νόσου στην ομάδα των κορτικοστεροειδών ήταν σημαντικός υψηλότερος σε σχέση με την ομάδα των αιθουσαίων ασκήσεων. Ωστόσο στην τελευταία επανεξέταση, 45% των ασθενών της ομάδας των αιθουσαίων ασκήσεων και 50% των ασθενών της ομάδας των κορτικοστεροειδών παρουσίασαν πλήρη αποκατάσταση (p>0.05). Η αντιμετώπιση των ασθενών με οξεία αιθουσαία νευρίτιδα με αιθουσαίες ασκήσεις φαίνεται θεραπευτικά ισοδύναμη με τα κορτικοστεροειδή. Τα κορτικοστεροειδή φαίνεται να ενισχύουν την ταχύτερη πλήρη αποκατάσταση της νόσου, χωρίς ωστόσο να επηρεάζει την τελική πρόγνωση των ασθενών με οξεία αιθουσαία νευρίτιδα.
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
Vestibular neuritis (VN) is included in the three most common aetiologies of peripheral vestibulopathy (the first being benign paroxysmal positional vertigo) with its incidence reaching the rate of 3.5 per 100,000. Despite the benign course of VN, the restoration of peripheral function after unilateral vestibular deficit is incomplete. Aim of present study is to compare vestibular exercises with corticosteroids in recovery of patients with acute vestibular neuritis. Fourty (40) patients with acute vestibular neuritis were randomly assigned to either perform vestibular exercises or receive corticosteroids. Patients of vestibular exercises group performed a vestibular rehabilitation program for 3 weeks. Patients of corticosteroids group received dexamethasone for 3 weeks (intravenous for 7 days and per os for 14 days). After baseline examination, the follow-up procedure had evaluations at 1, 6, 12 months. Efficancy outcomes included clinical, canal and otolith recovery. Scores of Europea ...
Vestibular neuritis (VN) is included in the three most common aetiologies of peripheral vestibulopathy (the first being benign paroxysmal positional vertigo) with its incidence reaching the rate of 3.5 per 100,000. Despite the benign course of VN, the restoration of peripheral function after unilateral vestibular deficit is incomplete. Aim of present study is to compare vestibular exercises with corticosteroids in recovery of patients with acute vestibular neuritis. Fourty (40) patients with acute vestibular neuritis were randomly assigned to either perform vestibular exercises or receive corticosteroids. Patients of vestibular exercises group performed a vestibular rehabilitation program for 3 weeks. Patients of corticosteroids group received dexamethasone for 3 weeks (intravenous for 7 days and per os for 14 days). After baseline examination, the follow-up procedure had evaluations at 1, 6, 12 months. Efficancy outcomes included clinical, canal and otolith recovery. Scores of European Evaluation of Vertigo scale (EEV) and Dizziness Handicac Inventory (DHI) were used for evaluation of clinical recovery. Findings of caloric irrigation and vestibular evoked myogenic potentials (VEMPs) indicated canal and otolith improvement, respectively. Study’s protocol is registered with ClinicalTrials.gov, number NCT01231009. Comparing the two treatment groups, no statistical significant differences were found in terms of clinical, canal and otolith recovery. At 6 month examination, the number of patients with complete resolution of the disease in the corticosteroids group was significant higher than in the vestibular exercises group. However at the end of follow-up, 45% of patients of vestibular exercises group and 50% of patients of corticosteroids group had complete resolution of the disease (p>0.05). Treating patients with acute vestibular neuritis with vestibular exercises seem equivalent effective with corticosteroids, in terms of clinical, caloric and otolith recovery. Corticosteroids seem to enhance earlier complete resolution of disease, without adding benefit in long-term prognosis of patients with acute vestibular neuritis.
περισσότερα