Πρόγνωση ασθενών με κακοήθεια που εισάγονται στη μονάδα εντατικής θεραπείας

Abstract

AIM: Previous studies have shown that the outcome of cancer patients who were admitted to the Intensive Care Unit (ICU), especially those requiring mechanical ventilation, is extremely poor. Purpose of this study is to assess the outcome of cancer patients admitted to the ICU and to prove the existence of possible risk factors.MATERIAL: This is a prospective observational study which has recruited 125 oncology patients during last three years (2010-2012).METHODS: Demographical, physiological and clinical data were collected. Severity scores (APACHE II, SAPS II, SOFA) during admission and stay in the ICU were used for correlations. Results are reported as mean+SD or median and range. In univariate analyses, chi-square test, Fisher’s exact test and Mann–Whitney test were used for testing differences between means. All reported P-values were two-tailed and considered statistically significant at <0.05. (SPSS 17.0, Chicago, IL, USA).RESULTS: The overall mortality was 48.8%. Significant factors on admission were APACHE II, SAPS II and SOFA scores, poor performance status and severe comorbidity. During ICU stay, the main risk factors for poor outcome were the long term mechanical ventilation duration, use of vasopressors, more than two organ system failures and septic condition. In the multivariate analysis, thrombocytopenia and positive blood cultures were significantly associated with higher mortality. Despite our relatively small number of patients, statistical analysis (Hosmer Lemeshow test) assess once more the great value of APACHE II, SAPS II and SOFA scores as prognostic models of survival.CONCLUSIONS: Prognosis of cancer patients admitted to the ICU is not good. There are predictors of of mortality based mainly on the severity scores, but there is need for multicenter prospective large series - trials in order to assess a complete prognostic model.

ΣΚΟΠΟΣ: Η συλλογή, ανάλυση και επεξεργασία στοιχείων ογκολογικών ασθενών που νοσηλεύθηκαν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (Μ.Ε.Θ.) και η συσχέτισή τους με συγκεκριμένους πιθανούς παράγοντες κινδύνου .ΥΛΙΚΟ: Πρόκειται για μία προοπτική μελέτη παρατήρησης (prospective observational) σε δείγμα 125 ογκολογικών ασθενών που νοσηλεύθηκαν στη Μ.Ε.Θ. κατά την τελευταία διετία.ΜΕΘΟΔΟΣ: Αξιολογήθηκαν επιδημιολογικοί, κλινικοί και λειτουργικοί παράγοντες. Ειδικότερα ελέγχθηκαν η πρωτοπαθής νεοπλασματική νόσος, η ηλικία, η παρουσία στεφανιαίας νόσου, χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας, σακχαρώδους διαβήτη, νεφρικής ανεπάρκειας, ο δείκτης μάζας σώματος, η εφαρμογή χημειοθεραπείας ή και ακτινοθεραπείας, η διάρκεια νοσηλείας, τα score βαρύτητας (APACHE II, SAPS II, SOFA) και η έκβαση (εξιτήριο ή θάνατος) και έγιναν συσχετίσεις με τα προηγούμενα στοιχεία. Χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό λογισμικό πακέτο SPSS 17.0 (SPSS, Chicago, IL, USA) για Windows. Οι συνεχείς μεταβλητές παρουσιάζονται ως μέσοι όροι + τυπική απόκλιση (mean + standard deviation). Για τη σύγκριση των μέσων όρων μεταξύ δύο ομάδων έγινε χρήση του student’s t-test, εφόσον οι μεταβλητές ακολουθούσαν την κανονική κατανομή και του Mann-Whitney U test στην αντίθετη περίπτωση. Για την ανάδειξη συσχετίσεων μεταξύ ποιοτικών μεταβλητών έγινε χρήση του x2 test.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η θνητότητα ανήλθε στο 48.8%. Στατιστικά σημαντικοί παράγοντες κακής έκβασης κατά την εισαγωγή του ασθενούς στη ΜΕΘ ήταν τα score βαρύτητας (APACHE II, SAPS II, SOFA), το πτωχό performance status και τα συνυπάρχοντα σοβαρά νοσήματα. Στατιστικά σημαντικοί παράγοντες κακής έκβασης κατά τη διάρκεια νοσηλείας του ασθενούς στη Μ.Ε.Θ. ήταν η διάρκεια του μηχανικού αερισμού, η χρήση αγγειοσυσπαστικών, η πολυοργανική ανεπάρκεια και η σηπτική κατάσταση. Από τις εργαστηριακές εξετάσεις στατιστικά σημαντικές ήταν ο χαμηλός αριθμός αιμοπεταλίων και η θετική αιμοκαλλιέργεια. Ο στατιστικός έλεγχος αξιολόγησης κατά Hosmer Lemeshow παρά τον σχετικά μικρό αριθμό του δείγματος επιβεβαίωσε τη χρησιμότητα των APACHE II, SAPS II, SOFA ως προγνωστικών μοντέλων.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η πρόγνωση ογκολογικών ασθενών που εισάγονται στη ΜΕΘ είναι μέτρια. Υπάρχουν σαφείς προγνωστικοί παράγοντες κινδύνου που μπορούν να συνθέσουν ένα είδος προγνωστικού μοντέλου, ωστόσο απαιτούνται περαιτέρω πολυκεντρικές μελέτες με προοπτικό χαρακτήρα σε μεγαλύτερο αριθμό ασθενών.