Μελέτη της οργανωτικής δομής του μοντέλου διαχείρισης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων επαγγελματικού ποδοσφαίρου

Abstract

Τhe purpose of the study was to present the exploitation model of the television rights of the national professional soccer championships games in England, France, Germany, Italy, and in Superleague and Football League in Greece, and also to study the effect of the model of Superleague and Football League games to the television ratings of the games, the access of the television households to the viewing of the home games, the stadium attendance in the home games, and the revenues of the clubs, compared to their real value. The sample of the study was 65 high level staff from 34 professional Superleague and Football League clubs in Greece, the games of which were covered live, and the assessment tool that was used was a questionnaire. The statistical analysis used, was the descriptive analysis of the questionnaire data, and also test x2 and an econometrical logistic regression model were used for the further analysis of the staff answers. The staff believe the television rights collective selling to be theoretically the rights’ best selling model, but its implementation is not the optimal one, leading to lower than anticipated desirable levels of revenues, stadium attendance, games television ratings and television households accessibility to games coverage. The failure of the current model can be fixed through a more “fair” television revenues distribution model, that enhances the weak clubs.

O σκοπός της έρευνας ήταν να παρουσιασθεί το μοντέλο διαχείρισης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων των αγώνων της πρώτης κατηγορίας του εθνικού επαγγελματικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος στην Αγγλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, αλλά και στα πρωταθλήματα της Superleague και της Football League στην Ελλάδα, καθώς και να μελετηθεί η επίδραση του μοντέλου της Superleague και της Football League στην τηλεθέαση των αγώνων, στην προσβασιμότητα των τηλεοπτικών νοικοκυριών στη μετάδοση των εντός έδρας αγώνων, στην προσέλευση των φιλάθλων στους εντός έδρας αγώνες και στα έσοδα των ομάδων σε σχέση με την πραγματική αξία αυτών. Το δείγμα της έρευνας ήταν 65 στελέχη από 34 επαγγελματικά σωματεία της Superleague και της Football League, των οποίων οι αγώνες μεταδίδονταv τηλεοπτικά, και το όργανο αξιολόγησης που χρησιμοποιήθηκε ήταν ένα ερωτηματολόγιο. Η στατιστική ανάλυση που χρησιμοποιήθηκε ήταν η περιγραφική ανάλυση των δεδομένων του ερωτηματολογίου, και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν έλεγχοι ανεξαρτησίας χ-τετράγωνο, και ένα οικονομετρικό μοντέλο λογιστικής παλινδρόμησης για την περαιτέρω ανάλυση των απαντήσεων των στελεχών. Τα στελέχη θεωρούν τη συλλογική πώληση θεωρητικά το βέλτιστο μοντέλο, αλλά ο τρόπος εφαρμογής της δεν είναι ο βέλτιστος, οδηγώντας σε χαμηλότερα από τα αναμενόμενα και επιθυμητά επίπεδα εσόδων, προσέλευσης φιλάθλων, τηλεθέασης των αγώνων και προσβασιμότητας των τηλεοπτικών νοικοκυριών στις μεταδόσεις αυτών. Η αποτυχία του ισχύοντος μοντέλου μπορεί να διορθωθεί μέσω του ενός πιο «δίκαιου» μοντέλου διανομής των τηλεοπτικών εσόδων το οποίο να ενισχύει τα αδύναμα σωματεία