Πειραματικό μοντέλο πολυτραυματία: ανοσοπαρεμβατική θεραπεία με πολυακόρεστα λιπαρά οξέα

Abstract

In an attempt to define the efficacy of intravenously administered n-3 polyunsaturated fatty acids (PUFAs) in an animal model of lethal trauma following femur fracture, an intravenous solution of eicosapentanoic acid (EPA)- one n-3 PUFA- was administered in 25 rabbits; 13 were controls and 12 were treated with EPA 30 minutes after fracture. Vital signs were recorded and serum concentrations of tumour necrosis factor-alpha (TNFα) and respiratory burst of neutrophils were assessed. Survival of controls was 7.7% and of animals treated with EPA 50% (log-rank: 5.162; p: 0.023). Vital signs of both groups did not differ. Oxidative burst of neutrophils was greater among EPA-treated animals compared with controls at 48 hours (p: 0.010). Serum levels of TNFα of the former group were decreased compared with the latter at 48 hours (p: 0.019). Bacterial growth of enterobacteriaceae from liver and spleen after death or euthanasia was lower among EPA-treated rabbits than controls. These results suggest that EPA possesses considerable immunomodulatory activities improving survival in a model of lethal trauma. Restoration of oxidative burst conferring efficient phagocytosis of evading bacteria seems the most probable mechanism of action.

Σε μια προσπάθεια να μελετηθεί η αποτελεσματικότητα των ενδοφλεβίως χορηγούμενων ω-3 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, πραγματοποιήθηκε ένα πειραματικό μοντέλο θανατηφόρου τραύματος σε ζωικά πρότυπα. Ενδοφλέβιο διάλυμα εικοσαπεντανοϊκού οξέος (ΕΡΑ), ένα ω-3 πολυακόρεστο λιπαρό οξύ, χορηγήθηκε σε 25 κονίκλους: 13 εξ’αυτών αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου, ενώ σε 12 εφαρμόσθηκε θεραπεία με εικοσαπεντανοϊκό οξύ, 30 λεπτά μετά την πρόκληση κατάγματος. Έγινε καταγραφή των ζωτικών σημείων και μέτρηση των συγκεντρώσεων του παράγοντα νέκρωσης των όγκων (tumor necrosis factor-alpha, TNF-α) και της οξειδωτικής έκρηξης των ουδετεροφίλων στον ορό. Η επιβίωση των ζώων της ομάδας ελέγχου ήταν 7.7% και της θεραπευόμενης ομάδας 50% (log-rank: 5.162; p: 0.023). Τα ζωτικά σημεία δεν παρουσίασαν στατιστικά σημαντική διαφορά. Η οξειδωτική έκρηξη των ουδετεροφίλων ήταν μεγαλύτερη στη θεραπευόμενη ομάδα συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου στις 48 ώρες (p: 0.010). Τα επίπεδα του TNF-α της πρώτης ομάδας (θεραπεία με ΕΡΑ) ήταν μειωμένα στον ίδιο χρόνο, συγκριτικά με τη δεύτερη ομάδα (p: 0.019). Η βακτηριακή ανάπτυξη εντεροβακτηριακών στο ήπαρ και τον σπλήνα μετά το θάνατο ή την ευθανασία των προτύπων ήταν χαμηλότερη στους κονίκλους που έλαβαν θεραπεία με εικοσαπεντανοϊκό, συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου. Τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν σημαντικές ανοσοτροποποιητικές δραστηριότητες οι οποίες οδηγούν σε βελτιωμένη επιβίωση στο παραπάνω μοντέλο θανατηφόρου τραύματος. Η αποκατάσταση της οξειδωτικής έκρηξης των ουδετεροφίλων, εξασφαλίζοντας επαρκή φαγοκυττάρωση των εισβαλόντων μικροβίων, είναι ο πιθανότερος μηχανισμός δράσης.