Ιστοχημική μελέτη της υδροξυλάσης της τυροσίνης στον παρακοιλιακό και υπεροπτικό πυρήνα του υποθαλάμου σε συνθήκες ενεργοποίησης του υποθαλαμο-νευροϋποφυσικού άξονα

Abstract

Δυσλειτουργίες στην πρόσληψη και το μεταβολισμό του ύδατος έχουν αναφερθεί στους σχιζοφρενείς. Η πολυδιψία, η υπονατριαιμία και η δηλητηρίαση δι’ ύδατος αποτελούν σημαντικά προβλήματα για ένα ποσοστό χρόνιων ασθενών. Πειράματα με δοκιμασία φόρτισης δι’ ύδατος υποδεικνύουν ανωμαλίες στη ρύθμιση της ενεργότητας των βασοπρεσσινικών νευρώνων στους σχιζοφρενείς. Για τη διερεύνηση της παραπάνω υπόθεσης, μελετήσαμε κυτταρικούς δείκτες ενεργοποίησης στο ραχιαίο-πλάγιο τμήμα του υπεροπτικού πυρήνα (SON) του υποθαλάμου σε νεκροτομικό υλικό από 9 σχιζοφρενείς υπό φαρμακοθεραπεία και 9 μάρτυρες. Στα ιατρικά ιστορικά των ασθενών δε βρέθηκαν πληροφορίες για την παρουσία πολυδιψίας ή υπονατριαιμίας. Μελετήσαμε ιστοχημικά την έκφραση δεικτών νευρωνικής δραστηριότητας όπως το μέγεθος των νευρώνων και του στοιχείου Golgi καθώς και την έκφραση του mRNA της βασοπρεσσίνης με υβριδισμό in situ. Ακολούθησε μορφομετρική και στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων. Εξετάσαμε επίσης την έκφραση της πρωτεΐνης και του mRNA της υδροξυλάσης της τυροσίνης (ΤΗ), καθόσον προηγούμενες μελέτες μας έδειξαν αυξημένη ανοσοαντίδραση για ΤΗ στους βασοπρεσσινικούς νευρώνες του ανθρώπινου υποθαλάμου υπό συνθήκες παρατεταμένης ενεργοποίησης του συστήματος της νευροέκκρισης. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι δεν υπάρχουν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ σχιζοφρενών και μαρτύρων σε κανέναν από τους δείκτες νευρωνικής δραστηριότητας στον SON, παρά το ότι η πλειονότητα των μέσων τιμών εμφανίστηκε αυξημένη στους σχιζοφρενείς. Συμπερασματικά, η ενεργότητα των βασοπρεσσινικών νευρώνων του SON δε φαίνεται να είναι διαφορετική στους σχιζοφρενείς υπό φαρμακοθεραπεία σε σχέση με τους μάρτυρες. Επειδή το δείγμα μας δεν περιείχε πολυδιψικούς ή υπονατριαιμικούς ασθενείς, χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για την εκτίμηση των δεικτών νευρωνικής δραστηριότητας στη συγκεκριμένη υποομάδα σχιζοφρενών, που θεωρούνται πιο ευάλωτοι στην εκδήλωση δηλητηρίασης εξ ύδατος.