Μελέτη οξύτητας και πιέσεων οισοφάγου και κάτω οισοφαγικού σφιγκτήρα πριν και μετά τη θεραπεία εκρίζωσης του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού

Abstract

Effect of Helicobacter pylori eradication on oesophageal peristalsis, lower oesophageal sphincter pressure and 3-hour postprandial pH monitoring. INTRODUCTION Helicobacter pylori (Hp) has been shown to be an aetiological factor in gastrointestinal diseases such as gastritis, peptic ulcer, mucosa- associated lymphoid tissue (MALT) lymphoma and gastric cancer. Eradication of Hp infection has been recommended to prevent and/or to treat these diseases. Despite the reports that reduced acid secretion related to H. pylori corpus gastritis might protect from reflux oesophagitis and reports of reflux oesophagitis occurring after H. pylori eradication, the pathogenesis and possible relationship of Hp infection with reflux oesophagitis remains controversial. MATERIALS AND METHODS We evaluated oesophageal function amongst Hp infected Greek patients before and after Hp eradication and compared these results to Hp negative Greek patients with gastroesophageal reflux disease (GORD). We introduced the 3-hour postprandial oesophageal pH monitoring as a more flexible and well tolerable test to evaluate the presence of GORD in this group of patients. The aim of this study was to investigate the relationship between Hp infection and reflux oesophagitis. This relationship was assessed mainly according to manometric and 3-hour postprandial oesophageal pH monitoring findings.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού είναι γνωστό παθογόνο μικρόβιο του πεπτικού συστήματος και προκαλεί γαστρίτιδα, πεπτικό έλκος, MALT λέμφωμα και γαστρικό αδενοκαρκίνωμα. Επίσης, τελευταία μελετάται ο ρόλος του και σε πολλά εξωγαστρικά νοσήματα. Η εκρίζωση του μικροβίου θεωρείται επιβεβλημένη προκειμένου να προληφθούν ή να θεραπευθούν οι παραπάνω παθολογικές καταστάσεις. Παρά τις πολλές μελέτες πάνω στο πως επηρεάζει η παρουσία του ελικοβακτηριδίου τη φυσική ιστορία της ΓΟΠΝ, δεν έχει δοθεί απάντηση στο συγκεκριμένο θέμα. Αν και οι περισσότερες μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα μιας «ανεξάρτητης» συνύπαρξης των δύο παραγόντων είναι δύσκολο να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα. Οι λόγοι για αυτό είναι ότι το δείγμα των ασθενών ήταν στις περισσότερες μελέτες μικρό και δεν καθορίσθηκε ακριβώς η επίπτωση και η σοβαρότητα της ΓΟΠΝ. Επίσης, δεν μελετήθηκε επαρκώς στους συγκεκριμένους ασθενείς η επίδραση της εκρίζωσης του μικροβίου. Υπάρχουν λοιπόν σε αυτή τη σχέση σημαντικά αναπάντητα ερωτήματα και «κενά». ΣΚΟΠΟΣ: Λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω και θέλοντας να απαντήσουμε και να καλύψουμε τα «κενά» στην σχέση μεταξύ του ελικοβακτηριδίου και της ΓΟΠΝ σχεδιάστηκε η παρούσα μελέτη και τέθηκαν οι ακόλουθοι στόχοι: να μελετήσουμε εάν η παρουσία του μικροβίου επηρεάζει τον οισοφαγικό περισταλτισμό, την πίεση στον κάτω οισοφαγικό σφιγκτήρα και την όξινη παλινδρόμηση όπως αυτή ποσοτικοποιείται μέσω της pHμετρίας. ΥΛΙΚΟ- ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη συμμετείχαν από το Νοέμβριο του 2001 έως και το Δεκέμβριο του 2004 συνολικά 59 ενήλικες ασθενείς. Οι 31 (52.54%) ήταν άνδρες και οι 28 (47.45%) ήταν γυναίκες με μέση ηλικία τα 42 έτη και εύρος ηλικίας από 19 έως 74 έτη. Όλοι οι ασθενείς προσήλθαν στα εξωτερικά ιατρεία με χαρακτηριστική συμπτωματολογία (οπισθοστερνικό καύσος, όξινες αναγωγές, ερυγές) γαστροοισοφαγικής παλινδρομικής νόσου τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα για ένα έτος και ενδοσκοπικά τεκμηριωμένη οισοφαγίτιδα Α και Β βαθμού σύμφωνα με το κατά Los Angeles ενδοσκοπικό σύστημα ταξινόμησης. Χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες ανάλογα με το ΕΠ status, 29 ΕΠ θετικοί και 30 ΕΠ αρνητικοί. Οι παραπάνω ασθενείς αρχικά υποβλήθηκαν σε οισοφαγικό μανομετρικό έλεγχο και 3ωρη μεταγευματική οισοφαγική pHμετρία σε εργαστήριο κινητικότητας πεπτικού, που διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας. Στους αρχικά θετικούς στο ελικοβακτηρίδιο ασθενείς δόθηκε τριπλή αγωγή εκρίζωσης του μικροβίου. Ένα μήνα μετά πιστοποιήθηκε η εκρίζωση του μικροβίου με τη χρήση της αναπνευστικής δοκιμασίας της ουρίας με 13C (INFAI test). Δώδεκα εβδομάδες μετά την αρχική εξέταση οι θετικοί στο μικρόβιο ασθενείς στους οποίους πιστοποιήθηκε η εκρίζωση του μικροβίου επανεξετάσθηκαν με οισοφαγική μανομετρία και 3ωρη μεταγευματική οισοφαγική pHμετρία, προκειμένου να εντοπισθούν τυχόν μεταβολές στις παραπάνω παραμέτρους που οφείλονταν στην εκρίζωση του μικροβίου. Ακολούθησε η στατιστική ανάλυση των δεδομένων που έγινε με τη χρήση του προγράμματος SPSS for Windows package (version 11.0, SPSS, Chicago, IL).