Προγνωστική σημασία των ογκογονιδίων της απόπτωσης στον καρκίνο του στομάχου

Abstract

ΣΚΟΠΟΣ:ΜΕΛΕΤΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΣΟΙΣΤΟΧΗΜΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗΣ(ΠΡΩΤΕΙΝΩΝ)ΤΩΝ ΟΓΚΟΓΟΝΙΔΙΩΝ P53 ΚΑΙ BCL-2, ΣΕ ΠΡΩΤΟΠΑΘΗ ΚΑΡΚΙΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΗΛΙΑΚΗ ΔΥΣΠΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΓΑΣΤΡΙΚΟ ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟ.ΟΙ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΥΞΗΜΕΝΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΩΝ P53 ΚΑΙ BCL-2 ΣΥΣΧΕΤΙΣΘΗΚΑΝ ΜΕ ΓΝΩΣΤΕΣ ΚΛΙΝΙΚΟΠΑΘΟΛΟΓΟΑΝΑΤΟΜΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΤΑΕΤΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ:ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΕΙΝΩΝ P53 ΚΑΙ BCL-2 ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ DO-7(ARU-P53) ΚΑΙ 124(ARU-BCL-2) ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΤΗΚΕ Η ΑΝΟΣΟΙΣΤΟΧΗΜΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΣΤΡΕΠΤΑΛΑΔΙΝΗΣ-ΚΙΟΤΙΝΗΣ, ΣΕ ΤΟΜΕΣ ΠΑΡΑΦΙΝΗΣ, ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΛΑΜΒΑΝΑΝ 61 ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟΜΑΧΟΥ, 20 ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΠΙΘΗΛΙΑΙΣΗΣ ΔΥΣΠΛΑΣΙΑΣ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΚΑΙ 19 ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:ΥΠΕΡΕΚΡΑΣΗ ΤΗΣ P53 ΠΡΩΤΕΙΝΗΣ ΑΝΙΧΝΕΥΘΗΚΕ ΣΕ 42/61 (68,9%) ΤΩΝ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ 3/20(15%) ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΓΑΣΤΡΙΚΗΣ ΔΥΣΠΛΑΣΙΑΣ. Η ΥΠΕΡΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ P53 ΠΡΩΤΕΙΝΗΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΘΗΚΕ ΜΕ ΤΑ ΕΝΤΕΑΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΑΤΑ LAUREN ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ (p=0,003).ΥΠΕΡΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ BCL-2 ΠΡΩΤΕΙΝΗΣ ΑΝΙΧΝΕΥΘΗΚΕ ΣΤΑ 17/61(27,9%)ΤΩΝ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΚΑΙ ΣΥΣΧΕΤΙΣΘΗΚΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ (p=0,05) ΜΕ ΟΓΚΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΑΝ ΣΕ ΓΑΣΤΡΙΚΟ ΚΟΛΙΔΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΟΓΚΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΑΜΒΑΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΣΤΟΜΑΧΟ. Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΕΙΝΩΝ P53 ΚΑΙ BCL-2 ΔΕΝ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΤΑΕΤΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:ΟΙ ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΔΙΩΝ P53 ΚΑΙ BCL-2 ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΥΧΝΑ ΣΤΟ ΓΑΣΤΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ , ΩΣΤΟΣΟ Η ΑΝΟΣΟΙΣΤΟΧΗΜΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΙΔΙΩΝ, ΔΕΝ ΦΙΑΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ

AIMS:IN THE PRESENT STUDY , THE EXPRESSION OF P53 KAI BCL-2 PROTEINS WAS EXAMINATED IN CARCINOMA AND DYPLΑSIA OF THE STOMACH ,AS WELL AS IN NORMAL GASTRIC MUCOSA BY IMMUNOHISTOCHEMISTRY. THE AIMS OF THIS RETROSPECTIVE ANALUSIS WAS TO ASCERTAIN IF THE EXPRESSION OF THE P53 GEΝE AND THE OVEREXPRESSION OF BCL-2 GEΝE IN GASTRIC CANCER CΕLLS CORRELATED WITH VARIOUS CLINICOPATHOLOGIC VARIABLES AND THE 5-YEARS SURVIVAL OF PATIENTS. MATERIALS AND METHODS: THE MONOCLONAL ANTIBODIES DO-7 AND 124 WERE USED FOR P53 AND BCL-2 STAINING, RESPECTIVELLY, ON PARAFFIN SECTIONS , USING STREPTAVIDIN-VIOTIN IMMUNOHISTOCHEMICAL TECHNIQUE. THE STUDY NICLUDED 61 CASES OF GASTRIC CANCER, 20 CASES DYSPLASIA OF GASTRIC MUCOSA AND 19 HEALTHY INDIVIDUAL. RESULTS:AN INCREASED EXPRESSION OF P53 GEUE WAS DETECTED IN 42/61(68,9%) OF THE GASTRIC TUMORS AND IN 3/20 (15%) DUSPLASIA CASES.INCREASED P53 EXPRESSION WAS FOUND TO CORRELATE SIGNIFICANTLY (P=0,003)WITH INTESTINAL TYPE GASTRIC CARCINOMAS. OVEREXPRESSION OF BCL-2 PROTEIN WAS DEFECTED IN 17/61 (27,9%) OF ALL THE GASTRIC TUMORS. REGARDING TUMOR LOCALIZATION, A STATISTICALLY SIGNIFICANT CORRELATION (P=0,05)WAS FOUND BETWEEN BCL-2 OVEREXPRESSION AND TUMORS OF THE GASTRIC STUMP AND TUMORS SPREΑD IN THE WHOLE STOMACH. USING UNIVARIATE SURVIVAL ANALYSIS, THE P53 AND BCL-2 EXPRESSION AND THEIR CO-EXPRESSION WERE NOT FOUND TO CORRELATE SIGNIFICANTLY WITH 5-YEAR SURVIVAL OF PATIENTS WITH GASTRIC CANCER.CONCLUSIONS:GENETIC ALTERATIONS OF P53 AND BCL-2 GEΝES OCCUR IN INCREASED FREQUENCY IN GASTRIC CANCER P53 EXPRESSION SEEMS TO BE AN EARLY EVENT OF GASTRIC CARCINOGENESIS, WHILE BCL-2 EXPRESSI