Η ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΑΝΤΙΓΟΝΩΝ ΙΣΤΟΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑΣ (HLA) ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ

Abstract

THE PHENOTYPE OF HLA CLASS I AND CLASS II ANTIGENS WAS TESTED IN ONE HUNDRED AND ONE PATIENTS WITH COLORECTAL CANCER. ALL OF THE ANTIGENS HLA-A, B, C, DR AND DQ HAVE BEEN ANALYZED WITH THE MICROLYMPHOCYTOTOXIC TECHNIQUE OF TWO STAGES. THE HLA ANTIGEN FREQUENCIES OF THE PATIENTS WERE COMPARED TO THOSE OF 105 HEALTHY INDIVIDUALS FOR HLA CLASS I ANTIGENS, AND 102 CONTROLS FOR HLA CLASS II ANTIGENS. AN INCREASED PREVALENCE OF HLA-B18 ANTIGEN WAS FOUND IN THE COLORECTALCANCER PATIENT GROUP WHEN COMPARED WITH THE CONTROL POPULATION (27,72% VERSUS14,28%, X2=5,628, P < 0,025, RR=2,3). AN INCREASED PREVALENCE WAS ALSO FOUNDIN THE PATIENTS GROUP (43,56% VERSUS 22,5%, X2=10,136, P < 0,01, RR=2,65). STATISTICALLY SIGNIFICANT ABSENCE OF HLA-A25 (P < 0,025), B49 (P < 0,05), B53 (P < 0,025) AND B58 (P < 0,01) ANTIGENS WAS ALSO NOTICED. A STATISTICALLY SIGNIFICANT INCREASED PREVALENCE OF HLA-DQ5 ANTIGEN (P < 0,01) WAS FOUND IN PATIENTS WITH RECTAL CANCER. HLA-DR2 AND DR15 ANTIGENS WERE FOUND AT AN INCREASED INCIDENCE IN THE PATIENTS WITH DUKES C STAGE DISEASE. FINALLY, HLA-DQ5 AND A1 ANTIGENS' FREQUENCY WAS STATISTICALLY INCREASED IN THE PATIENTS WITH A FAMILY HISTORY OF COLORECTAL CANCER. THESE RESULTS SUGGEST A GENETIC PREDISPOSITION FOR COLORECTAL CANCER WHICH IS B18 AND/OR DQ5 PHENOTYPE ASSOCIATED.

ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΑΝ ΟΙ HLA-ΦΑΙΝΟΤΥΠΟΙ 101 ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ HLA-ΦΑΙΝΟΤΥΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΙΚΟΥ ΔΕΙΚΤΗ. ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΗΚΑΝ ΤΑ ΑΝΤΙΓΟΝΑ ΤΩΝ ΣΕΙΡΩΝ HLA-A, B, C, DR ΚΑΙ DQ ΜΕ ΤΗ ΜΙΚΡΟΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΟΤΟΞΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΤΑΔΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΓΟΝΩΝ ΣΥΓΚΡΙΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΑΝΤΙΓΟΝΩΝ 105 ΥΓΙΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΤΙΓΟΝΑ ΤΑΞΗΣ Ι ΚΑΙ 102 ΥΓΙΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΤΙΓΟΝΑ ΤΑΞΗΣ ΙΙ. Η ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ Χ2. ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΓΟΝΟΥ ΤΑΞΗΣ Ι HLA-B18 ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ (27,72% ΕΝΑΝΤΙ 14,28%, Χ2=5,628, P < 0,025), RR=2,3). ΕΠΙΣΗΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΓΟΝΟΥ ΤΑΞΗΣ ΙΙ HLA-DQS ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ (43,36% ΕΝΑΝΤΙ 22,5%, Χ2=10,136, P < 0,01, RR =2,65). ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΗΤΑΝ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΩΝ HLA-A25 (P < 0,025), B47 (P < 0,05), B53 (P < 0,025) ΚΑΙ B58 (P < 0,01). ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ HLA-DQS (P < 0,01) ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΚΟΛΟΥ, ΕΝΩ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ HLA-B18 (P < 0,05) ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΟΡΘΟΥ. ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΤΑΔΙΟΥ (ΚΑΤΑ DUKES ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ HLA-DR2 ΚΑΙ ΤΟΥ DR15 (ΣΧΙΣΤΟΥ) (P < 0,05). ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΘΕΤΙΚΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ ΠΑΛΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ PQS (P < 0,025, RR=3,43), ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ Α1 (P < 0,01), RR=5,05). ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΓΕΝΕΤΙΚΟΥ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΙΚΟΥ ΔΕΙΚΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο HLA-B18 ΚΑΙ/Η DQS ΦΑΙΝΟΤΥΠΟΣ.