Εταιρική κοινωνική ευθύνη επιχειρήσεων & οργανισμών: αξιολόγηση απολογισμών βιωσιμότητας με τη χρήση κοινού μεθοδολογικού πλαισίου

Abstract

The alignment of business operations and raise awareness are essential for creating and maintaining long-term relationships between companies and their stakeholders. This is the main reason why during the last twenty (20) years there has been a gradual increase in the number of organizations and companies communicating with stakeholders by delivering their Corporate Social Responsibility (CSR) commitments through Sustainability Reports, websites, and other communication tools. Consequently, these entities should improve the effectiveness of communicating their CSR performance in order to enhance their stakeholders’ interest as well as to meet their expectations. To this direction, the evaluation of Sustainability Reports with a reliable and effective grading system, in addition to developing a trust relationship with stakeholders, can bring various benefits for enterprises such as reliability, new customers, social acceptance, differentiate from competitors, etc. Taking into account the above, this doctoral dissertation deals with the evaluation of three hundred and seventy (370) Sustainability Reports of domestic and international companies & organizations as presented through six (6) research papers. The common reference point of these studies is the evaluation methodology, the structural elements of which are: a) the use of a five-point rating scale, b) their level of compliance with evaluation criterion the corresponding, depending on the topic, Global Reporting Initiative’s (GRI) Guidelines Implementation Manual and c) the use of the “Average” to calculate the final scores of samples. On the whole, the results present the samples’ performance which ranges from "low" to "moderate" levels in relation to corresponding indicators/themes of the GRI manual. In cases where benchmarking was possible, the results pointed out the difficulty of small and medium enterprises (SMEs) to integrate CSR practices in relation to other business sizes. In the “General Conclusions Discussion” section of this dissertation, the importance of using internationally acknowledged Standards is emphasized from both the side of businesses during preparing Sustainability Reports, but also for evaluators and other interested parties.

Η ευθυγράμμιση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και η αύξηση της ευαισθητοποίησης των επιχειρήσεων σύμφωνα με τις ανησυχίες των ενδιαφερομένων μερών τους αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργία και διατήρηση μίας μακροπρόθεσμης σχέσης μαζί τους. Αυτός είναι o κύριος λόγος που τα τελευταία είκοσι (20) χρόνια παρατηρείται μία σταδιακή αύξηση του αριθμού των εταιριών που επικοινωνούν με τα ενδιαφερόμενα μέρη τους μεταφέροντας τις δεσμεύσεις για Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ) μέσω Απολογισμών Βιωσιμότητας, ιστοσελίδων, και άλλων επικοινωνιακών εργαλείων. Ως εκ τούτου, αυτές οι οντότητες θα πρέπει να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της επικοινωνίας των επιδόσεων τους στην ΕΚΕ προκειμένου να ενισχύσουν το ενδιαφέρον των ενδιαφερόμενων μερών τους, καθώς και για να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες τους. Προς αυτή την κατεύθυνση, η αξιολόγηση Απολογισμών Βιωσιμότητας με ένα αξιόπιστο και αποτελεσματικό σύστημα βαθμολόγησης, πέραν της ανάπτυξης σχέσης εμπιστοσύνης με τα ενδιαφερόμενα μέρη, δύναται να αποφέρει ποικίλα οφέλη για τις εταιρείες όπως αξιοπιστία, προσέλκυση νέων πελατών, κοινωνική αποδοχή, διαφοροποίηση έναντι των ανταγωνιστών κ.ά. Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, η παρούσα διδακτορική διατριβή πραγματεύεται την αξιολόγηση τριακοσίων εβδομήντα (370) Απολογισμών Βιωσιμότητας εγχώριων και διεθνών επιχειρήσεων & οργανισμών όπως παρουσιάζονται μέσα από έξι (6) ερευνητικές εργασίες. Κοινός τόπος αυτών των εργασιών αποτελεί η μεθοδολογία αξιολόγησης, τα δομικά στοιχεία της οποίας είναι: α) η χρήση πεντάβαθμης κλίμακας βαθμολόγησης, β) το επίπεδο συμμόρφωσης τους με κριτήριο αξιολόγησης τις αντίστοιχες, ανάλογα τη θεματική, Κατευθυντήριες Οδηγίες της Παγκόσμιας Σύμπραξης Απολογισμών (GRI) και γ) η χρήση του «Μέσου Όρου» (ΜΟ) για τον υπολογισμό των τελικών βαθμολογιών των δειγμάτων. Στο σύνολο τους, τα αποτελέσματα των εργασιών παρουσιάζουν «χαμηλά» έως «μέτρια» επίπεδα απόδοσης των δειγμάτων σε σχέση με αντίστοιχους δείκτες/θέματα του εγχειριδίου του GRI. Σε περιπτώσεις όπου ήταν εφικτή η συγκριτική αξιολόγηση, τα αποτελέσματα ανέδειξαν τη δυσκολία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ) να ενσωματώσουν πρακτικές ΕΚΕ σε σχέση με άλλα μεγέθη επιχειρήσεων. Στα «Γενικά Συμπεράσματα –Συζήτηση» αυτής της διατριβής τονίζεται η σημασία χρήσης αναγνωρισμένων διεθνών Προτύπων από πλευράς επιχειρήσεων κατά την προετοιμασία των εν θέματι Απολογισμών, αλλά και από τους αξιολογητές και λοιπά ενδιαφερόμενα μέρη.