Μελέτη της μετατραυματικής ανάπτυξης σε ασθενείς που νοσηλεύτηκαν σε μονάδα εντατικής θεραπείας

Abstract

The purpose of the present study was to explore the post-traumatic growth experience of patients admitted to ICUs due to a life-threatening illness or injury and its correlation with post-traumatic stress disorder symptomatology. Five research questions guided the study: 1) how did participants experience the criticality of their health condition and ICU hospitalization?2) How did they experience and attribute meaning to their health problem? 3) What changes did they experience in their perceptions of self, others, and life and which factors contributed to these changes? 4) How their posttraumatic growth and depreciation accounts converged or diverged from their responses on the PTGI-42 scale? 5) How was post-traumatic growth or depreciation related to manifestations of probable post-traumatic stress disorder?A mixed method approach was adopted that was predominantly qualitative. The sample comprised 21 participants, 12 men and 9 women, aged 26-62 years, who were admitted to an ICU. Qualitative and quantitative data were concurrently collected through semi-structured interviews, and the administration of Psychometric Assessment of Posttraumatic Growth and Posttraumatic depreciation (PTGI-42), the Revised Impact of Events Scale (IES-R), and a Stress Index. Descriptive phenomenology, according to Giorgi's psychological method, was used as a method of qualitative data analysis. Researcher triangulation ensured the credibility of findings. Four thematic categories were identified: a) the ICU experience b) perceptions of one’s health problem, c) post-traumatic changes. The total score in the post-traumatic growth scale (PTGI) was 59.8, with higher scores in the subscales «Personal Strength» and «Life Appreciation», whereas the total score in the post-traumatic depreciation scale (PTDI) was 16.9, with a higher score in the subscales «Relationship with Others» and «New Possibilities». On the IES-R scale the total score was 27.8, with a higher score on the "Intrusion" subscale. In the convergence of findings, the agreement rates between qualitative data and quantitative scores ranged at levels above 70%, while in the «Life Appreciation» subscale, the agreement rate was 95%. The present study sheds new light on the processes that affect the development of posttraumatic growth and depreciation in light of a critical event and ICU hospitalization caused by a life-threatening illness or accident. It also highlights the conditions in which post-traumatic growth and post-traumatic depreciation develop, the contributing factors and effects on the lives of people who have been hospitalized in an ICU. Findings contribute to the formulation of empirically based recommendations for health professionals regarding the development of appropriate interventions aimed at promoting posttraumatic growth and reducing the factors that prevent it.

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εις βάθος διερεύνηση της εμπειρίας της μετα-τραυματικής ανάπτυξης που βίωσαν άτομα που νοσηλεύθηκαν στις ΜΕΘ λόγω απειλητικής ασθένειας ή τραυματισμού καθώς και της συσχέτισης με ενδείξεις διαταραχής μετατραυματικού στρες. Πέντε ερευνητικά ερωτήματα τέθηκαν: 1) Πως βίωσαν την κρισιμότητα της κατάστασης υγείας τους και την νοσηλεία στη ΜΕΘ; 2) Πώς βίωσαν και νοηματοδότησαν το πρόβλημα της υγείας τους; 3) Αν και πώς άλλαξε ο τρόπος που αντιλήφθηκαν τον εαυτό τους, τους άλλους και τη ζωή και ποιοι παράγοντες συνέβαλαν στις αλλαγές αυτές; 4) Πώς οι αφηγήσεις τους, όσον αφορά την μετατραυματική ανάπτυξη συγκλίνουν ή διαφοροποιούνται από τις απαντήσεις τους στην κλίμακα PTGI-42; 5) Πως σχετίζεται η μετατραυματική ανάπτυξη ή/και έκπτωση με εκδηλώσεις δυνητικής μετατραυματικής διαταραχής του στρες;Υιοθετήθηκε μια μεικτή μεθοδολογία, κατεξοχήν ποιοτική. Για τον ερευνητικό σχεδιασμό και την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε η περιγραφική φαινομενολογία σύμφωνα με αρχές ανάλυσης του Giorgi. Οι συμμετέχοντες ήταν 21 πρώην νοσηλευθέντες σε ΜΕΘ, 12 άνδρες και 9 γυναίκες, ηλικίας 26-62 ετών. Οι ποιοτικές και ποσοτικές μέθοδοι συλλογής και ανάλυσης των δεδομένων εφαρμόστηκαν παράλληλα και ταυτόχρονα. Η συλλογή των ποιοτικών δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω ημι-δομημένων συνεντεύξεων και των ποσοτικών μέσω της χορήγησης των ψυχομετρικών εργαλείων εκτίμησης μετατραυματικής ανάπτυξης και μετατραυματικής έκπτωσης (PTGI-42), της διαταραχής μετατραυματικού στρες (IES-R), και ενός δείκτη στρες (Stress Index). Για τη διασφάλιση της πιστότητας των δεδομένων κατά την ανάλυση εφαρμόστηκε τριγωνοποίηση ερευνητών. Τα ποιοτικά αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν τρεις θεματικές κατηγορίες: α) το βίωμα της νοσηλείας στη ΜΕΘ β) το αντιλαμβανόμενο πρόβλημα υγείας, γ) οι μετατραυματικές αλλαγές ζωής. Η συνολική βαθμολογία στην κλίμακα μετατραυματικής ανάπτυξης ήταν 59,8, με υψηλότερες τιμές στις υποκλίμακες «Προσωπική Δύναμη» και «Εκτίμηση ζωής», ενώ στην κλίμακα μετατραυματικής έκπτωσης (PTDI) ήταν 16,9, με υψηλότερες τιμές στις υποκλίμακες «Σχέση με τους Άλλους» και «Νέες δυνατότητες». Στην κλίμακα IES-R η συνολική βαθμολογία ήταν 27,8, με υψηλότερες τιμές στην υποκλίμακα των παρεισφρητικών συμπτωμάτων. Στη σύγκλιση των αποτελεσμάτων τα ποσοστά συμφωνίας μεταξύ ποιοτικών και ποσοτικών ευρημάτων κυμαίνονταν σε υψηλά επίπεδα, ποσοστό άνω70%, σε ό,τι αφορά στην μετατραυματική ανάπτυξη ενώ στην υποκλίμακα «Εκτίμηση της ζωής» το ποσοστό συμφωνίας ήταν 95%.Η παρούσα μελέτη φωτίζει με νέα γνώση τις διαδικασίες ανάπτυξης μετα-τραυματικής ανάπτυξης και μετατραυματικής έκπτωσης σε συνάρτηση με το βίωμα απειλητικού για τη ζωή νοσήματος/ατυχήματος και νοσηλείας στις ΜΕΘ. Παράλληλα, αναδεικνύει τις συνθήκες μέσα στις οποίες αναπτύσσεται η μετατραυματική ανάπτυξη και η μετατραυματική έκπτωση, τους παράγοντες που τις επηρεάζουν καθώς και τις επιπτώσεις μετά την έξοδο από την ΜΕΘ. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας συμβάλλουν στη διατύπωση εμπειρικά τεκμηριωμένων προτάσεων για τους επαγγελματίες υγείας, σχετικά με τη δημιουργία κατάλληλων παρεμβάσεων που στοχεύουν στη προαγωγή της μετατραυματικής ανάπτυξης και στη μείωση των αρνητικών παραγόντων που την αναστέλλουν.