Τεχνητή νοημοσύνη: μια ηθικο-συνταγματική θεώρηση

Abstract

The thesis analyses the concept of artificial intelligence and the ethical-constitutional issues it raises, with particular emphasis on its various applications, which results in a new digital constitutionalism.The thesis is structured in two main parts. The general part attempts to define AI, analyses some indicative applications, discusses the ethical, philosophical and constitutional issues and critically examines both the existing and the proposed legislative framework. At the same time, the issues relating to the attribution of liability in relation to the actions of artificial intelligence are examined, and the specific issue of granting legal personality to machines is also addressed. The next part discusses AI systems related to the provision of health services, the conduct of elections and the administration of justice. The overall research and selection of the individual issues leads up to the concept of digital constitutionalism, i.e. the co-construction of a constitutional framework by technology. Some basic principles for the rational use of AI are then formulated. Finally, the central conclusions of the study are set out.

H διατριβή αναλύει την έννοια της τεχνητής νοημοσύνης και την ηθικο-συνταγματική προβληματική που αυτή γεννά. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στα ηθικο-συνταγματικά ζητήματα που αναδύονται εξ αιτίας διαφόρων εφαρμογών της, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε έναν νέο ψηφιακό συνταγματισμό.Η εργασία διαρθρώνεται σε δύο βασικά μέρη. Στο γενικό μέρος επιχειρείται να ορισθεί η τεχνητή νοημοσύνη, αναλύονται κάποιες ενδεικτικές εφαρμογές, συζητείται η ηθική, φιλοσοφική και συνταγματική προβληματική και εξετάζεται κριτικά τόσο το κείμενο, όσο και το προτεινόμενο νομοθετικό πλαίσιο. Παράλληλα, εξετάζονται τα ζητήματα που αφορούν στην απόδοση ευθυνών σε σχέση με τις ενέργειες της τεχνητής νοημοσύνης, ενώ θίγεται και το ειδικό ζήτημα της αναγνωρίσεως νομικής προσωπικότητας σε μηχανές. Στο ειδικό μέρος συζητούνται τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης που σχετίζονται με την παροχή υπηρεσιών υγείας, τη διεξαγωγή εκλογών και την απονομή της δικαιοσύνης. Η συνολική έρευνα και η επιλογή των επί μέρους ζητημάτων οδηγεί σε έναν ψηφιακό συνταγματισμό, δηλαδή στη συνδιαμόρφωση ενός συνταγματικού πλαισίου από την τεχνολογία. Στη συνέχεια διατυπώνονται ορισμένες βασικές αρχές για την ορθολογική αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης. Στο τέλος εκτίθενται τα κεντρικά συμπεράσματα της μελέτης.