Τα προγράμματα απεξάρτησης σε σωφρονιστικό περιβάλλον: η σχέση ποινικού και ιατρικού μοντέλου στη διαχείριση των ναρκωτικών

Abstract

The main objective of the doctoral dissertation on "Rehabilitation programs in a penitentiary environment: the relationship between the penal and medical model in drug management" is to explore the unique relationship that develops between the penal and medical model in the context of the treatment of the drug-dependent offender. Firstly, the main research objective consists in understanding this relationship, with all the peculiarities, contradictions, and difficulties it entails, as reflected in the public speech/discourse, delivered in the context of the legislative work of the Greek parliament during the period 1990-2020. In particular, it is the discussion and voting of eight bills, which contain regulations related to the issue of the treatment of drug-dependent criminals. Moreover, an additional research objective consists in highlighting the meanings attributed to the operation of rehabilitation programs within the penitentiary system. The method of choice is archival research, considered the most appropriate for the study of the records of the plenary session of the Greek parliament, while the qualitative analysis of the material was carried out using thematic analysis.

Κύριος στόχος της διδακτορικής διατριβής με θέμα «Τα προγράμματα απεξάρτησης σε σωφρονιστικό περιβάλλον: η σχέση ποινικού και ιατρικού μοντέλου στη διαχείριση των ναρκωτικών» είναι η διερεύνηση της ιδιαίτερης σχέσης που αναπτύσσεται μεταξύ του ποινικού και του ιατρικού προτύπου στο πλαίσιο της μεταχείρισης του εξαρτημένου δράστη εγκληματικών πράξεων. Κατ’ αρχάς, επιχειρείται η κατανόηση της σχέσης αυτής, με τις όποιες ιδιαιτερότητες, αντιφάσεις και δυσχέρειες συνεπάγεται, όπως αποτυπώνεται στον δημόσιο λόγο, που εκφέρεται στο πλαίσιο των νομοθετικών εργασιών του ελληνικού κοινοβουλίου κατά το χρονικό διάστημα 1990-2020. Πρόκειται, συγκεκριμένα, για τη συζήτηση και ψήφιση οκτώ νομοσχεδίων, τα οποία εμπεριέχουν ρυθμίσεις σχετικές με το ζήτημα της μεταχείρισης του εξαρτημένου εγκληματία. Εκτός αυτού, επιχειρείται η ανάδειξη των σημασιών που αποδίδονται στη λειτουργία των προγραμμάτων απεξάρτησης εντός του σωφρονιστικού συστήματος. Η μέθοδος που επιλέχθηκε είναι η έρευνα τεκμηρίων, ως η πλέον κατάλληλη για τη μελέτη των πρακτικών της ολομέλειας του ελληνικού κοινοβουλίου, ενώ η ποιοτική ανάλυση του υλικού πραγματοποιήθηκε με την αξιοποίηση, κυρίως, της θεματικής ανάλυσης.