Περίληψη
Στο Μοντέλο Προσπαθειών (Gile 1997) και στο Μοντέλο Πιθανοτήτων Πρόβλεψης του Chernov για την ΤΔ (1978, 2004) οι αριθμοί και άλλα στοιχεία του λόγου με μικρή περισσολογία (low redundancy), όπως τα κύρια ονόματα και τα ακρωνύμια, θεωρούνται «πυροδότες προβλημάτων» (problem triggers) για τον διερμηνέα, ειδικά στην ταυτόχρονη διερμηνεία. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία (Chernov 1978, Seeber 2011) το γραπτό κείμενο βοηθά τον διερμηνέα να εκτελέσει το έργο του καλύτερα∙ πόσο χρήσιμο μπορεί όμως να είναι το γραπτό κείμενο όταν παρέχεται στον διερμηνέα τελευταία στιγμή, λίγο πριν ξεκινήσει το συνέδριο ή αρχίσει ο ομιλητής να εκφωνεί την ομιλία του; Είναι τελικά χρήσιμη η γραπτή ομιλία που παρέχεται στον απροετοίμαστο διερμηνέα ή δύναται να αποτελέσει και εμπόδιο; Τι ισχύει σε ό,τι αφορά αριθμούς και κύρια ονόματα; Τι θα συμβεί αν ο ομιλητής απομακρυνθεί από το γραπτό κείμενο; Θα μπορέσει ο διερμηνέας να παρακολουθήσει και τα δύο, γραπτό και ηχητικό κείμενο, αν πρόκειται για αριθμούς ή κύρια ονόματ ...
Στο Μοντέλο Προσπαθειών (Gile 1997) και στο Μοντέλο Πιθανοτήτων Πρόβλεψης του Chernov για την ΤΔ (1978, 2004) οι αριθμοί και άλλα στοιχεία του λόγου με μικρή περισσολογία (low redundancy), όπως τα κύρια ονόματα και τα ακρωνύμια, θεωρούνται «πυροδότες προβλημάτων» (problem triggers) για τον διερμηνέα, ειδικά στην ταυτόχρονη διερμηνεία. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία (Chernov 1978, Seeber 2011) το γραπτό κείμενο βοηθά τον διερμηνέα να εκτελέσει το έργο του καλύτερα∙ πόσο χρήσιμο μπορεί όμως να είναι το γραπτό κείμενο όταν παρέχεται στον διερμηνέα τελευταία στιγμή, λίγο πριν ξεκινήσει το συνέδριο ή αρχίσει ο ομιλητής να εκφωνεί την ομιλία του; Είναι τελικά χρήσιμη η γραπτή ομιλία που παρέχεται στον απροετοίμαστο διερμηνέα ή δύναται να αποτελέσει και εμπόδιο; Τι ισχύει σε ό,τι αφορά αριθμούς και κύρια ονόματα; Τι θα συμβεί αν ο ομιλητής απομακρυνθεί από το γραπτό κείμενο; Θα μπορέσει ο διερμηνέας να παρακολουθήσει και τα δύο, γραπτό και ηχητικό κείμενο, αν πρόκειται για αριθμούς ή κύρια ονόματα και σε ποιο βαθμό;Προς διερεύνηση των παραπάνω οργανώθηκε ένα πείραμα ταυτόχρονης διερμηνείας από αγγλικά προς ελληνικά στο οποίο συμμετείχαν συνολικά 18 επαγγελματίες διερμηνείς με εμπειρία από 7 έως 16 έτη και 18 εκπαιδευόμενοι (τελειόφοιτοι), με μητρική γλώσσα την ελληνική. Έκαστη ομάδα (Επαγγελματίες – ΕΠΔ και Εκπαιδευόμενοι-ΕΔ) μοιράστηκε σε δύο υποομάδες. Η Ομάδα 1 διερμήνευσε σε ΤΔ χωρίς κείμενο την Ομιλία Α και σε ΤΔ με κείμενο την Ομιλία Β. Η Ομάδα 2 ακολούθησε την ακριβώς αντίστροφη διαδικασία: διερμήνευσε την Ομιλία Α σε ΤΔ με κείμενο και την Ομιλία Β σε ΤΔ χωρίς κείμενο.Μετά το πείραμα τα ηχογραφημένα διερμηνεύματα απομαγνητοφωνήθηκαν και αναλύθηκαν.Λαμβάνοντας υπόψη την υπάρχουσα θεωρία ανάλυσης λαθών στη διερμηνεία (Barik 1971, Kopczynski 1983, Altman 1994, Gile 1997, Falbo 2003, Riccardi 2003, Napier 2004), όπως και μελέτες στην ΤΔ που επικεντρώνονταν σε κύρια ονόματα (Amato&Mack 2011, Medici 2006 και Meacci 2009 στο: Straniero&Falbo 2012, Kokanovaetal. 2018) και αριθμούς (Mazza 2001, Pinochi 2010), τα κύρια ονόματα της Ομιλίας Α και Β διαιρέθηκαν σε 4 βασικές κατηγορίες: γεωγραφικά ονόματα/τοπωνυμία, κύρια ονόματα ανθρώπων, κύρια ονόματα θεσμών/οργανισμών/οργάνων/φορέων και κύρια ονόματα διεθνών ή διακρατικών συνθηκών/συμβάσεων με εστίαση στις εξής κατηγορίες λαθών: α) παράλειψη και β) εσφαλμένη απόδοση. Συνήχθησαν συμπεράσματα ανά κατηγορία κυρίων ονομάτων, όπως και συνολικά για το σύνολο των κυρίων ονομάτων, σε επίπεδο ομιλίας και σε επίπεδο ομάδας. Η ανάλυση που αφορούσε τους αριθμούς εστίασε στις εξής κατηγορίες: 1) Παράλειψη αριθμού, 2) Γενίκευση μέσω αντικατάστασης αριθμού και 3) Εσφαλμένη απόδοση αριθμού (αριθμού και περικειμένου του αριθμού). Επειδή το γραπτό κείμενο που εδόθη στους διερμηνείς κατά την ΤΔΚ περιείχε παρεκκλίσεις σε σχέση με την εκφωνούμενη ομιλία, μετά την ως άνω ανάλυση ακολούθησε η ανάλυση της απόδοσης των παρεκκλίσεων του γραπτού κειμένου από τους διερμηνείς κατά την ΤΔΚ.Για την τριγωνοποίηση των ευρημάτων της ανάλυσης εφαρμόστηκε η θεωρία της μεταγνώσης στη διερμηνεία (Flavell 1976), στο πλαίσιο της οποίας, διεξήχθησαν μετά το πείραμα συνεντεύξεις με τους συμμετέχοντες στη μελέτη επαγγελματίες και εκπαιδευόμενουςδιερμηνείς, όπου σχολιάζουν την επίδοσή τους στις δύο ομιλίες της μελέτης και εν συνεχεία απαντούν σε ένα σχετικό με τη μελέτη ερωτηματολόγιο.Το γενικό συμπέρασμα της έρευνας επιβεβαιώνει ότι χάρη στο γραπτό κείμενο βελτιώνεται σημαντικά η ορθή απόδοση κυρίων ονομάτων και αριθμών. Δεν επιβεβαιώνεται το ίδιο συμπέρασμα όταν υπάρχουν αποκλίσεις μεταξύ γραπτού κειμένου και εκφωνούμενης ομιλίας∙ το γραπτό κείμενο μπορεί στη συγκεκριμένη περίσταση να λειτουργήσει ως εμπόδιο. Η κατηγορία κυρίων ονομάτων για την οποία καταγράφηκαν τα περισσότερα λάθη σε ΤΔΧΚ και σε ΤΔΚ ήταν η κατηγορία των συνθηκών/συμβάσεων, αντίθετα με την επικρατούσα άποψη των διερμηνέων στο ερωτηματολόγιο που εντόπισε ως πιο «δύσκολη» κατηγορία κυρίων ονομάτων αυτή των ανθρωπονυμίων. Αναδεικνύεται επίσης η σημασία της προηγούμενης προετοιμασίας του διερμηνέα. Η μελέτη φέρνει επίσης στο φως ενδιαφέροντα μοτίβα εσφαλμένης απόδοσης αριθμών κατά την ΤΔ και την ΤΔΚ (σύγχυση χρονολογίας και δεκαετίας, σύγχυση αριθμών 1 και 9, 13-19 και 30-90, μεταξύ 5, 50 και 500, million και billion κλπ), όπως και ότι ενώπιον διαδοχικών αριθμών κατά την ΤΔΧΚ παρατηρείται το μοτίβο της φθίνουσας ορθής απόδοσης. Διαπιστώνεται ότι η προήγηση μπορεί να έχει κάποιες φορές αρνητική επίδραση στην απόδοση του διερμηνέα. Τέλος, δεν επιβεβαιώνεται σε συνθήκες ΤΔΚ αυτό που παρατηρείται σε συνθήκες ΤΔΧΚ: ότι η προσοχή που απορροφά ένας αριθμός από τους πόρους ενός διερμηνέα μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένη σύνδεση αριθμού και λέξης αναφοράς (επιμόλυνση περικειμένου).
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
According to the effort model (Gile 1997) and the probability-prediction model in simultaneous interpreting (Chernov 1978, 2004) numbers and other speech elements with low redundancy, such as proper nouns and abbreviations, are considered problem triggers for interpreters, especially when working in simultaneous interpreting (SI). The available literature (Chernov 1978, Seeber 2011) suggests that the written text helps the interpreter perform better∙ however, how useful can the written text be when offered to the interpreter just before the conference begins or the speaker starts delivering his/her speech? Is the written text useful when it is provided to the unprepared interpreter or may it become a hurdle? What is true when it comes to numbers and proper nouns? What will happen if the speaker deviates from the written text? Will the interpreter be able to follow both written text and oral speech when it comes to numbers and proper nouns and to what extent?To explore the above a simul ...
According to the effort model (Gile 1997) and the probability-prediction model in simultaneous interpreting (Chernov 1978, 2004) numbers and other speech elements with low redundancy, such as proper nouns and abbreviations, are considered problem triggers for interpreters, especially when working in simultaneous interpreting (SI). The available literature (Chernov 1978, Seeber 2011) suggests that the written text helps the interpreter perform better∙ however, how useful can the written text be when offered to the interpreter just before the conference begins or the speaker starts delivering his/her speech? Is the written text useful when it is provided to the unprepared interpreter or may it become a hurdle? What is true when it comes to numbers and proper nouns? What will happen if the speaker deviates from the written text? Will the interpreter be able to follow both written text and oral speech when it comes to numbers and proper nouns and to what extent?To explore the above a simultaneous interpreting experiment was organized from English to Greek; 18 professional interpreters with experience varying between 7 and 16 years and 18 trainee interpreters (in their last year of studies), all of them Greek native speakers, participated in the experiment. Each group (Professionals – ΕΠΔ and Trainees -ΕΔ) were subdivided into two subgroups. Group 1 interpreted Speech A in SI without text (SIWT) and Speech B in SI with text (SIT). Group 2 followed the exact opposite procedure: it interpreted Speech Α in SIT and Speech B in SIWT. After the experiment the recorded interpretations were transcribed and analysed.Taking into consideration the available error analysis models in interpreting studies (Barik 1971, Kopczynski 1983, Altman 1994, Gile 1997, Falbo 2003, Riccardi 2003, Napier 2004), as well as studies focusing on proper nouns in SI (Amato&Mack 2011, Medici 2006 and Meacci 2009 in: Straniero&Falbo 2012, Kokanovaetal. 2018) and numbers (Mazza 2001, Pinochi 2010), the proper nouns of Speech Α and Speech Β were subdivided into 4 basic categories: geographical names/proper nouns of places, proper nouns of persons, proper nouns of institutions/organisations/bodies/entities and proper nouns of international or interstate treaties/conventions focusing on the following error categories: a) omission and b) wrong rendition. Conclusions were drawn on proper names per category, as well as overall for the total of proper nouns, at speech level and group level. The analysis of numbers focused on the following shift categories: 1) omission of a number, 2) generalization of a number by substitution and 3) wrong rendition of number (number and context of the number). Following the above analysis, as the written text provided to interpreters during SIT contained deviations from the delivered speech, the rendition of deviations of the written text by the interpreters in SIT was also analysed.To triangulate the findings of the analysis, the metacognition theory in interpreting (Flavell 1976) was applied; in that context interviews were conducted with the participants in the experiment, both professionals and trainees, who commented on their performance in both speeches and afterwards replied to a questionnaire related to the study.The general conclusion of the research project confirms that the correct rendition of both proper nouns and numbers considerably improves when the written text is available to interpreters. The same conclusion is not however confirmed when there are deviations between the written text and the speech actually delivered; ∙the written text may in that case serve as a hurdle. The category of proper nouns for which the majority of errors was recorded in SIWT and SIT was the category of treaties/conventions contrary to the interpreters’ prevailing point of view identified in the questionnaire, whereby proper nouns of persons were supposed to be the most “difficult” category of proper nouns. The importance of interpreters’ previous preparation was also highlighted. The study also brings out interesting patterns of wrong rendition of numbers in SI and SIT (confusion between the year and the decade (e.g. 1950 and 1950s), confusion between numbers 1 and 9, 13-19 and 30-90, between 5, 50 and 500, million and billion etc.); a pattern of gradually decreasing correct rendition has also been observed in the event of consecutive numbers within the same sentence or in consecutive sentences in SIWT. It has also been found that anticipation may sometimes negatively impact interpreters’ performance. Finally, it is not confirmed in SIT what is confirmed in SIWT, i.e. that the attention a number absorbs from the interpreter’s resources may lead to the erroneous association between the number and the word the number refers to (context contamination).
περισσότερα