Σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών μυών σε αθλητές: Χειρουργική προσέγγιση και αντιμετώπιση

Abstract

Athletic pubalgia is an obscure sport injury, presenting mainly with groin pain during twisting movements. The present 15-year study evaluates outcomes, intraoperative findings and complications of the endoscopic surgical treatment in competitive athletes. All competitive athletes, from 2004 to 2018, suffering from athletic pubalgia, treated with laparoscopic Total Extra-Peritoneal technique, at the Department of General, Laparoscopic, Oncologic and Robotic Surgery of the Athens Medical Center were included in this retrospective cohort. Postoperative pain, complications, return to previous training routine and patients’ satisfaction were evaluated. A total of 130 patients (115; 88.5% males and 15; 11.5% females) with 26.7 [standard deviation (SD): 7.5] mean age were evaluated. Preoperatively, mean numeric scale pain was found to be 7.7 (SD= 1.7). Three days postoperatively, the mean numeric pain scale was 3.4 (SD= 1.5), showing 55.8% decrease. The mean time for return to sports activity was found to be 6.27 weeks (SD=3.02). Regarding complications, six patients (4.6%) had slight numbness at the groin area during the first 6 postoperative months and one patient (0.8%) suffered from a postoperative hematoma. No recurrence was observed. At the final follow-up [mean=76.58 months (SD=46.5)], a total of 97 (74.7%) patients were very satisfied, 31 (23.8%) satisfied and 2 (1.5%) not satisfied with the outcome. Although athletic pubalgia’s pathophysiology remains unclear, the reported outcomes of endoscopic operative treatment in the present study in competitive athletes add significant evidence towards the standardization of endoscopic surgical techniques in the management of this clinical entity.

Το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών (αθλητική ηβαλγία) αντιπροσωπεύει έναν αθλητικό τραυματισμό, που παρουσιάζεται κυρίως με πόνο στη βουβωνική χώρα, που συχνά διαγιγνώσκεται λανθασμένα ή υπο- διαγιγνώσκεται. Οι αθλητές που εκτελούν ταχεία επιτάχυνση, κινήσεις επιβράδυνσης και επαναλαμβανόμενες στροφές υψηλής ταχύτητας, καθώς και ανοίγματα είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε αυτόν τον τραυματισμό. Το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών ορίζεται κυρίως ως πόνος στη βουβωνική χώρα σε ασθενείς που εμπλέκονται ενεργά σε αθλητικές δραστηριότητες, αν και μπορεί επίσης να συμβεί και σε μη αθλητές. Η θεραπεία θα πρέπει να εξατομικεύεται με βάση το επίπεδο του αθλητή, το χρονικό διάστημα πριν από την επιστροφή του αθλητή στο άθλημα και το χρονοδιάγραμμα της αθλητικής περιόδου. Είναι, ως εκ τούτου, υψίστης σημασίας για τους αθλητές υψηλών απαιτήσεων να υποβληθούν σε μια διαδικασία που έχει χαμηλά ποσοστά υποτροπής, γρήγορο χρόνο αποκατάστασης και ταχεία επιστροφή στις αθλητικές τους δραστηριότητες. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η αναφορά των αποτελεσμάτων, των διεγχειρητικών ευρημάτων και των επιπλοκών της ενδοσκοπικής χειρουργικής θεραπείας σε αθλητές υψηλού επιπέδου που πάσχουν από σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών (αθλητική ηβαλγία) σε μια περίοδο μεγαλύτερη των 15 ετών. Η παρούσα μελέτη περιέχει ένα αναδρομικό και ένα προοπτικό κομμάτι. Αποτελεί στο σύνολό της μελέτη παρατήρησης. Όλοι οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε επεμβατική θεραπεία με λαπαροσκοπική τεχνική ολικής εξωπεριτοναϊκής [Total extraperitoneal (TEP)] τοποθέτησης πλέγματος, λόγω συνδρόμου κοιλιακών προσαγωγών μυών (αθλητική ηβαλγία) στο τμήμα Γενικής, Λαπαροσκοπικής, Ογκολογικής και Ρομποτικής Χειρουργικής του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών συμπεριλήφθηκαν στην μελέτη. Συνολικά 130 ασθενείς (115, 88,5% άνδρες και 15, 11,5% γυναίκες) καταγράφηκαν ως επαγγελματίες αθλητές. Διεγχειρητικά, συνολικά 26 (21,5%) ασθενείς είχαν συνυπάρχουσα αληθή βουβωνοκήλη. Σε μέση παρακολούθηση 76.6 μηνών δεν καταγράφηκε καμία υποτροπή. Η λαπαροσκοπική θεραπεία, με τοποθέτηση πλέγματος, σε αθλητές που υποφέρουν από αθλητική ηβαλγία, ακολουθούμενη από ένα πρόγραμμα αποκατάστασης 3 εβδομάδων, φαίνεται να προσφέρει ταχεία ανάκαμψη, ταχεία επιστροφή στον αθλητισμό, καθώς και πολύ χαμηλό ποσοστό επιπλοκών και καμία υποτροπή.