Η διεθνής οικουμενική υπερπολιτεία στη φιλοσοφική σκέψη του Κωνσταντίνου Τσάτσου

Abstract

The political unity of the world in an International Ecumenical Hyperpoliteia (Hyper-civility, Superstate) is Konstantinos Tsatsos' idea for the course of all nations and all states towards an ultimately pursued purpose, the ultimate purpose of history as he defines it. This purpose includes all values of civilization, both theoretical and practical: science, arts, religion, moral and social order as well as all the spiritual and material achievements of man in general.The purpose of human history is one; the highest purpose. Therefore, the social order that determines how human societies will proceed towards this goal, must ultimately culminate in a single system of rules of justice. The International Ecumenical Hyperpoliteia, defined as a mandate (what must be done absolutely) and as an absolute necessity of the free personality, has the world political order and peace as a prerequisite but also as a derivative. The idea of the Hyperpoliteia opposes modern trends but it is neither a utopian nor an unattainable vision. The world is the result of the methexis of both matter and ideas that can lead towards this goal through the inspiration of the Mythos that each people have and every nation has. Hence, every nation can be shaped into a State of values and culture, by the education and cultivation of values, thus contributing to the promotion of whole humanity to the International Hyperpoliteia. Tsatsos defines the education, which impacted the common tradition of each nation, as the force that could direct each nation towards this supreme goal. The Greek nation particularly, with its long-standing tradition, bears the duty to act as the lever for achieving this goal. This can be achieved once it turns into the specific education of spiritual excellence which takes place through the cultivation of humanistic values. Tsatsos contests that Greece could be strengthened through the cultivation of humanist values. He proposed the creation of special schools of spiritual excellence, where the humanistic values will be taught. In this way, the source of humanistic values will later be irrigated to the whole world with the same spiritual substances.

Η πολιτική ενότητα του κόσμου σε μια Διεθνή οικουμενική Υπερπολιτεία είναι η ιδέα του Κωνσταντίνου Τσάτσου για την πορεία όλων των εθνών και όλων των πολιτειών προς έναν τελικώς επιδιωκτέο σκοπό, τον ύπατο σκοπό της ιστορίας όπως ο ίδιος τον ορίζει. Και περιλαμβάνει ο σκοπός αυτός όλες τις αξίες του πολιτισμού θεωρητικές και πρακτικές: την επιστήμη, την τέχνη, την θρησκεία, την ηθική και κοινωνική τάξη και γενικά όλα τα πνευματικά και υλικά επιτεύγματα του ανθρώπου. Ο σκοπός της ιστορίας της ανθρωπότητας είναι ένας. ο ύπατος σκοπός, και επομένως και η κοινωνική τάξη που καθορίζει πώς θα βαδίζουν προς αυτόν τον σκοπό οι ανθρώπινες κοινωνίες πρέπει τελικά να κορυφούται σε ένα ενιαίο σύστημα κανόνων δικαίου. Η Διεθνής οικουμενική Yπερπολιτεία ως το ύπατο δέον αλλά και απόλυτη αναγκαιότητα. του ελεύθερου ανθρώπου έχει ως προϋπόθεση αλλά και παράγωγο την παγκόσμια πολιτειακή τάξη και ειρήνη. Η ιδέα της Υπερπολιτείας, είναι αντίθετη στα σύγχρονα ρεύματα αλλά δεν είναι ούτε ουτοπική, ούτε ανέφικτο όραμα. Ο κόσμος που είναι αποτέλεσμα μέθεξης ύλης και ιδεών μπορεί να οδεύσει προς τον σκοπό αυτό μέσα από την έμπνευση του Μύθου του κάθε λαού, του κάθε έθνους που μπορεί να διαμορφωθεί σε Πολιτεία αξιών και πολιτισμού με την παιδεία και την καλλιέργεια των αξιών, συμβάλλοντας έτσι στην προαγωγή της Διεθνούς Υπερπολιτείας ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ο Τσάτσος ορίζει την παιδεία, η οποία κρυσταλλώνεται μέσα στην κοινή παράδοση του κάθε λαού, ως την δύναμη η οποία μπορεί να κατευθύνει τον κάθε άνθρωπο προς τον ύπατο αυτό σκοπό. Ιδιαίτερα το ελληνικό έθνος με την μακραίωνη παράδοση έχει χρέος να αποτελέσει τον μοχλό για την επίτευξη του στόχου αυτού. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την στροφή προς την ειδική παιδεία της πνευματικής αριστείας η οποία συντελείται με την καλλιέργεια των ανθρωπιστικών αξιών. Ο Τσάτσος διατείνεται ότι μέσα από την καλλιέργεια της ουμανιστικής παιδείας και τη δημιουργία εν πρώτοις των ειδικών σχολείων της πνευματικής αριστείας, όπου θα διδάσκονται οι ανθρωπιστικές αξίες, θα δυναμώσει η πηγή η οποία θα αρδεύσει μετέπειτα με τα ίδια νάματα ολόκληρη την οικουμένη.