Μελέτη μικροβιολογίας υπεζωκοτικής λοίμωξης στην Ελλάδα

Abstract

Identifying the microbiology of pleural sepsis (complicated parapneumonic pleural effusion and empyema) is necessary to determine the empirical treatment for the patients. There is no data on its impact on the population or its microbiological profile in Greece. The purpose of this study is to identify the infectious agents that cause pleural infection in the country, their susceptibility to antimicrobial drugs, patients’ clinical characteristics that may be associated with these microbes and contribute to patients’ outcome. Inclusion criterion for this study is the positive pleural fluid culture. The present study has two parts: the first concerns a retrospective descriptive study (N = 45) and the second one a prospective non-invasive study (N = 113). The main findings are: The most common pathogens responsible for community-acquired pleural infection (CAPI) in Greece are non-pneumococcal streptococci. Antimicrobial regimens such as aminopenicillins plus their inhibitor along with a respiratory quinolone or ceftriaxone in combination with a respiratory quinolone appear to be very effective in treating CAPI in the current study. Finally, there is a correlation between patients’ clinical characteristics at admission and the pathogen, the existence of resistance to common antimicrobial regimens and survival.

H γνώση της μικροβιολογίας της υπεζωκοτικής σήψης (επιπλεγμένης παραπνευμονικής και εμπυήματος) είναι απαραίτητη προκειμένου να καθοριστεί η εμπειρική θεραπεία που θα πρέπει να χορηγείται στους ασθενείς. Για την Ελλάδα δεν υπάρχουν στοιχεία σχετικά με την επίπτωσή της στον πληθυσμό ούτε για το μικροβιολογικό προφίλ αυτής. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να καταγραφούν οι λοιμογόνοι παράγοντες που προκαλούν υπεζωκοτική λοίμωξη στη χώρα, οι ευαισθησίες αυτών στα αντιμικροβιακά φάρμακα, τα κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών που μπορεί να συνδέονται με τα συγκεκριμένα μικρόβια και η έκβαση των ασθενών. Κριτήριο εισαγωγής αποτελεί η θετική καλλιέργεια του υπεζωκοτικού υγρού. Η παρούσα μελέτη έχει δύο σκέλη: το πρώτο αφορά μια αναδρομική περιγραφική μελέτη (Ν=45) και το δεύτερο μια προοπτική μη-παρεμβατική μελέτη (Ν=113). Τα κυριότερα ευρήματα αυτής είναι: Tα πιο κοινά παθογόνα, υπεύθυνα για την υπεζωκοτική λοίμωξη της κοινότητας στην Ελλάδα είναι οι μη πνευμονιοκοκκικοί στρεπτόκοκκοι. Αντιμικροβιακά σχήματα όπως οι αμινοπενικιλλίνες με τον αναστολέα τους μαζί με μια αναπνευστική κινολόνη ή η κεφτριαξόνη μαζί με μία αναπνευστική κινολόνη φαίνεται να είναι πολύ αποτελεσματικά στη θεραπεία της υπεζωκοτικής λοίμωξης της κοινότητας. Τέλος, υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στα κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών κατά την εισαγωγή τους και το υπεύθυνο παθογόνο, στην ύπαρξη αντοχής σε κοινά αντιμικροβιακά σχήματα και στην επιβίωση.