Οι σχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Τιτοϊκής Γιουγκοσλαβίας στο πλαίσιο του Κινήματος των Αδεσμεύτων (1960 - 1980)

Abstract

Titoist Yugoslavia has always supported the self-determination of the Republic of Cyprus. Therefore, after the signing of the Zurich - London Treaties, Yugoslavia was one of the first countries to develop diplomatic relations with the newly established Republic of Cyprus. President Makarios accepted the invitation which he received from Marshal Tito regarding participation in the First Summit of the Non-Aligned Movement in Belgrade and he chose to put Cyprus on the side of the Non-Aligned. This thesis aims to present the variation of the two countries' relations both within the Non-Aligned Movement and on a bilateral level. Cyprus and Yugoslavia constituted the only European states within the Movement, contributing to the development of close relations between the two countries on diplomatic, economic, commercial, tourist, technical, technological, scientific and cultural levels. Yugoslavia showed continuous interest in the course of the Cyprus issue, which arose almost immediately after the establishment of the Republic of Cyprus and after the tragic events of the Turkish invasion it was diplomatically activated to help solve the problems of its non-aligned partner and restore peace in the Eastern Mediterranean region. Cyprus has always advocated the Yugoslav positions within the Movement and Yugoslavia has also supported Cypriot claims, both within the Movement and the UN, contributing dramatically to the adoption of positive and powerful Resolutions on the Cypriot issue.

Η Τιτοϊκή Γιουγκοσλαβία πάντοτε υποστήριζε την αυτοδιάθεση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ως εκ τούτου, μετά την υπογραφή των Συνθηκών Ζυρίχης - Λονδίνου, η Γιουγκοσλαβία αποτέλεσε μια από τις πρώτες χώρες που ανέπτυξαν διπλωματικές σχέσεις με τη νεοϊδρυθείσα Κυπριακή Δημοκρατία. Ο Μακάριος αποδέχθηκε την πρόσκληση που του απηύθυνε ο Στρατάρχης Τίτο για συμμετοχή στην Πρώτη Διάσκεψη Κορυφής του Κινήματος των Αδεσμεύτων στο Βελιγράδι και ενέταξε την Κύπρο στο πλευρό των Αδεσμεύτων. Η εργασία πραγματεύεται τη διακύμανση των σχέσεων των δύο χωρών τόσο εντός του Κινήματος όσο και σε διμερές επίπεδο. Κύπρος και Γιουγκοσλαβία αποτελούσαν τα μόνα ευρωπαϊκά κράτη εντός του Κινήματος, γεγονός που συνέβαλε στην ανάπτυξη των ιδιαιτέρως στενών σχέσεων των δύο χωρών. Η Γιουγκοσλαβία επεδείκνυε αέναο ενδιαφέρον για την πορεία του Κυπριακού ζητήματος και μετά τα τραγικά γεγονότα της τουρκικής εισβολής δραστηριοποιήθηκε διπλωματικά, προκειμένου να συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων του αδέσμευτου εταίρου της και στην αποκατάσταση της ειρήνης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η Κύπρος στήριζε πάντοτε τις γιουγκοσλαβικές θέσεις εντός του Κινήματος, αλλά και η Γιουγκοσλαβία στήριζε τις κυπριακές διεκδικήσεις τόσο εντός του Κινήματος όσο και στον ΟΗΕ, συμβάλλοντας δραματικά στην υιοθέτηση θετικών και ισχυρών για το Κυπριακό ζήτημα Ψηφισμάτων.