Μελέτη της μεταβολής της συγκέντρωσης βιοδεικτών σε συνάρτηση με το ρυθμό αύξησης ανευρύσματος κοιλιακής αορτής σε πειραματικό μοντέλο

Abstract

Introduction: The mechanism behind the incidence and the development of infrarenal aortic aneurysm and the exact factor affecting the rate of aortic dilatation remain unknown to a large degree. The need for a biomarker capable to facilitate the diagnosis and the timed repair of an aortic aneurysm could reduce overall mortality.Aim: The main is to study the possibility that CD105 and CD40L are statistically significant related to the incidence and dilatation rate of infrarenal aortic aneurysm in wistar rats. A secondary aim is to validate the findings of a previous study that calprotectin concentration is related to aortic aneurysms.Experimental design: Prospective, randomized, controlled, interventional study.Setting: Laboratory of Experimental Surgery and Surgical Research “N.S. Christeas”, National &Kapodistrian University of Athens, School of Medicine, Athens, GreeceSubjects: Male Wistar rats, 12 to 14 weeks of ageMethods: The study group (n=16) underwent a laparotomy and a porcine pancreatic elastase infusion of the infrarenal aorta under hydrostatic pressure. Simultaneously, the control group (n=16) underwent a sham procedure. At an interval of seven days, the animals of both groups underwent a laparotomy and the aortic dimension was measured. Blood samples were obtained at the same intervals.Results: The twο molecules that were studied could potentially act as biomarkers of the incidence and development of infrarenal aortic aneurysms, but further studies with a larger number of animals are necessary. The previous results on calprotectin are confirmed, but this result has to be taken cautiously under consideration.Λέξεις-κλειδιά: aneurysm, biomarker, rupture, animal model, abdominal aorta

Εισαγωγή: Ο μηχανισμός εμφάνισης και ανάπτυξης του υπονεφρικού ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής (ΑΚΑ) παραμένει εν μέρει άγνωστος, καθώς και οι παράγοντες που επηρεάζουν την εξέλιξη του. Η ανάγκη για έναν βιοδείκτη που θα βοηθά την ευχερέστερη διάγνωση και την έγκαιρη αντιμετώπιση του ΑΚΑ θα μπορούσε να μειώσει την θνητότητα από την νόσο.Σκοπός: Κύριο σκοπό της παρούσας μελέτης αποτελεί η διερεύνηση των παραγόντων CD105 και CD40L και η στατιστικά σημαντική συσχέτιση τους με την εμφάνισης και το ρυθμό αύξησης του ανευρύσματος της υπονεφρικής αορτής σε επίμυες. Δευτερεύοντας σκοπός είναι η εκτίμηση των αποτελεσμάτων προηγηθείσας μελέτης που συνδέει την συγκέντρωση της καλπροτεκτίνης με το ΑΚΑ.Πειραματικός σχεδιασμός: Προοπτική, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη παρέμβασης. Τοποθεσία: Εργαστήριο Πειραματικής Χειρουργικής & Χειρουργικής Ερεύνης «Ν.Σ. Χρηστέας» τηςΙατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου ΑθηνώνΠειραματόζωα: Άρρενες επίμυες Wistar ηλικίας 12 έως 14 εβδομάδωνΜέθοδος: Η ομάδα ελέγχου (n=16) υποβληθηκε σε έγχυση χοίρειας παγκρεατικής ελαστάσης υπό πίεση μετά από λαπαροτομή. Αντίστοιχα, η ομάδα ελέγχου (ν=16) υποβλήθηκε σε έγχυση φυσιολογικού ορού χωρίς πίεση. Ανά επτά ημέρες όλα τα ζώα υποβάλλονταν σε λαπαροτομή και μέτρηση της αορτικής διαμέτρου. Στους αντίστοιχους χρόνους λαμβάνονταν και δείγματα αίματος.Αποτελέσματα: Τα δύο μόρια που μελετήθηκαν μπορούν στο μέλλον να αποτελέσουν βιοδείκτες για την εμφάνιση και την ανάπτυξη ΑΚΑ εφόσον προηγηθούν μελέτες με μεγαλύτερο αριθμό ζώων. Επιβεβαιώνονται τα αποτελέσματα που συσχετίζουν την συγκέντρωση της καλπροτεκτίνης με την διάταση της αορτής, αλλά το αποτέλεσμα αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψην με προσοχή.