Συννόσηση της ψυχογενούς ανορεξίας με άλλες ψυχιατρικές παθήσεις: συγκριτική μελέτη σε δείγμα ελληνικού και γαλλικού πληθυσμού

Abstract

The purpose of the present study was to access the psychiatric comorbidity of anorexia nervosa, as well as to compare the features of the psychiatric comorbidity between the two groups of French and Greek anorexic patients who participated in the study.The GENERAL PART includes a historical review of the nosography, reference was made to the biomedical data, the symptomatology and the psychopathological understanding of anorexia nervosa, as well as to the therapeutic guidelines. We have discussed the review of bibliographic data on psychiatric comorbidity of anorexia nervosa in Axis I and Axis II as well as on the cultural factors that contribute to the development and perpetuation of anorectic symptomatology. The EXPERIMENTAL PART of the study describes, at first, the selection criteria of the subjects and the diagnostic tools used in the process of the investigation (EAT26, EDI, semi-structured MINI interview, SCL90 R, IPDE). The data acquired from a sample of 60 anorectic patients (30 Greeks and 30 French) are then statistically analyzed and the results are presented and discussed, in relation to both the total sample and two subsamples. The comparison between the Greek and French patient population did not show significant differences in age, socio-educational status, family status, and BMI. French anorexic patients were hospitalized more regularly than Greek patients, while psychotropic drug therapy was more common in French anorexic patients. The results of EDI show a statistically significant difference between the two groups in the subscale 3, (body dissatisfaction), in which French scored higher than Greeks. According to the results of the MINI scale, 47% of the patients in our total sample had a restrictive anorexia nervosa and 47% had anorexia nervosa of binge-eating/purging type. The most frequent comorbid psychiatric disorder in Axis I was the major depressive episode and the obsessive compulsive disorder. The only statistically significant difference between the two groups is the frequency of the major depressive episode, which appears statistically higher among the French. According to the results of IPDE, the most common personality disorder was borderline personality disorder, followed by obsessive-compulsive and avoidant personality disorder, with no statistically significant differences between Greek and French patients.From the comparative study of the psychiatric co-morbidity of the two subtypes (restrictive and binge-eating/purging type) of anorexia nervosa, it was shown that patients with purging anorexia exhibit a higher rate of major depressive episode, and that these patients also exhibit a significantly higher percentage of borderline personality disorder compared to patients with restrictive anorexia. At the same time, patients with purging anorexia were found to score higher in both the EAT26 questionnaire and most of the subscales of the EDI and SCL90R questionnaires.Finally, from the comparison of the psychiatric co-morbidity of the anorexia subtypes between the Greeks and the French, the only statistically significant differentiation that emerged concerns patients with purging anorexia. French patients with purging anorexia showed a higher rate of major depressive episode and also scored higher on subscale 3 (body dissatisfaction) of the EDI questionnaire compared to the Greek patients.

Σκοπός της εργασίας ήταν να διερευνήσει την συννόσηση της ψυχογενούς ανορεξίας με άλλες ψυχιατρικές παθήσεις, μελετώντας την συνολικά και συγκριτικά, ανάμεσα στα δύο δείγματα του ελληνικού και του γαλλικού πληθυσμού που συμπεριλήφθηκαν σε αυτήν. Στο ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ έγινε ανασκόπηση της νοσογραφίας και αναφορά στα βιοϊατρικά δεδομένα, την κλινική εικόνα, την ψυχοπαθολογία και τις θεραπευτικές κατευθύνσεις για την αντιμετώπισή της ψυχογενούς ανορεξίας. Αναφέρθηκαν επίσης τα βιβλιογραφικά δεδομένα σχετικά με την ψυχιατρική συννόσηση της ψυχογενούς ανορεξίας ως προς τους Άξονες Ι και ΙΙ κατά DS και τους πολιτισμικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη και τη διαιώνιση της.Στο ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ έγινε αναφορά στον πληθυσμό που μελετήθηκε, στα κριτήρια επιλογής και στα ερευνητικά εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν (μέτρηση δείκτη μάζας σώματος, τα διατροφικά ερωτηματολόγια EAT26 και EDI, η ημιδομημένη συνέντευξη MINI, το SCL90 R και η I.P.D.E για τη διερεύνηση των διαταραχών προσωπικότητας). Τα στοιχεία που συλλέχθηκαν από ένα σύνολο 60 ανορεκτικών ασθενών, 30 Ελλήνων και 30 Γάλλων, αναλύθηκαν στατιστικώς και τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν και συζητήθηκαν.Από την έρευνα μας δεν προέκυψε διαφοροποίηση ως προς το δημογραφικό προφίλ, ούτε ως προς τον δείκτη μάζας σώματος, ούτε ως προς τον υποτύπο της ανορεξίας μεταξύ Ελλήνων και Γάλλων. Στατιστικώς σημαντικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις δύο υποομάδες προέκυψαν ως προς τη συχνότητα της νοσηλείας και τη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής, με τους Γάλλους ασθενείς να υπερέχουν και ως προς τα δύο. Σε ό, τι αφορά τα διατροφικά ερωτηματολόγια, οι δύο πληθυσμοί εμφάνισαν στατιστικώς σημαντικές διαφοροποιήσεις μόνον ως προς την υποκλίμακα 3 του EDI (δυσαρέσκεια με το σώμα), όπου οι Γάλλοι εμφάνισαν υψηλότερα σκορ. Η μελέτη της ψυχιατρικής συννόσησης στον Άξονα Ι ανέδειξε αυξημένα ποσοστά μείζονος καταθλιπτικού επεισοδίου, ενώ από τις αγχώδεις διαταραχές η ψυχαναγκαστική/καταναγκαστική διαταραχή και η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή ήταν οι πιο συχνές. Από τη συγκριτική μελέτη της συννόσησης στον Άξονα Ι, μεταξύ των Ελλήνων και των Γάλλων ασθενών, προέκυψε στατιστικώς σημαντική διαφοροποίηση ως προς το μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο, με τους Γάλλους να το εμφανίζουν συχνότερα σε σύγκριση με τους Έλληνες.Η μελέτη της ψυχιατρικής συννόσησης κατά τον Αξονα ΙΙ, ανέδειξε υψηλά ποσοστά συνύπαρξης έστω μιας διαταραχής προσωπικότητας, με πιο συχνά εμφανιζόμενη την μεταιχμιακή διαταραχή προσωπικότητας, ακολουθούμενη από την ψυχαναγκαστική/καταναγκαστική και την αποφευκτική διαταραχή προσωπικότητας, ενώ δεν προέκυψαν στατιστικά σημαντικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στους Έλληνες και τους Γάλλους.Από τη συγκριτική μελέτη της συννόσησης των δύο υποτύπων της ανορεξίας, προέκυψε ότι οι ασθενείς με ανορεξία καθαρτικού τύπου εμφάνισαν υψηλότερο ποσοστό μείζονος καταθλιπτικού επεισοδίου και σημαντικά υψηλότερο ποσοστό μεταιχμιακής διαταραχής προσωπικότητας σε σύγκριση με τους ανορεκτικούς ασθενείς περιοριστικού τύπου. Παράλληλα, οι ασθενείς με ανορεξία καθαρτικού τύπου σκόραραν υψηλότερα τόσο στο ερωτηματολόγιο EAT26, όσο και στις περισσότερες υποκλίμακες των ερωτηματολογίων ΕDI και SCL90R.Τέλος, από την σύγκριση της ψυχιατρικής συννόσησης των υποτύπων της ανορεξίας ανάμεσα στους Έλληνες και τους Γάλλους ασθενείς του δείγματος, η μόνη διαφοροποίηση που προέκυψε αφορούσε στους ασθενείς με ανορεξία καθαρτικού τύπου, με τους Γάλλους να εμφανίζουν υψηλότερο ποσοστό μείζονος καταθλιπτικού επεισοδίου και να σκοράρουν υψηλοτέρα στην κλίμακα 3 (δυσαρέσκεια με το σώμα) του ερωτηματολογίου EDI σε σύγκριση με τους Έλληνες.