Επίδραση ανταγωνιστών αγγειοτασίνης II (τελμισαρτάνη) στη θρομβογένεση και στη μεταγευματική υπερπηκτικότητα σε υπερτασικούς ασθενείς

Abstract

Aim: The aim of the study is (i) to show changes in thrombotic parameters (fibrinogen,t-PA and PAI-1) after a rich in lipids meal in healthy volunteers and hypertensivepatients and (ii) to show the results on those parameters after treating the hypertensivepatients for a month with Telmisartan, an angiotensin II antagonist.Methods: It is an open prospective study. We studied 42 hypertensive patients (26 men)and 21 healthy volunteers (17 men). We measured fasting total cholesterol, HDLcholesterol, triglycerides, fibrinogen, t-PA and PAI-1. The same parameters weremeasured in blood 4 hours after a rich in lipids meal. In the hypertensive patients thesame parameters were measured (before and after lipids rich meal) after a monthlytreatment with 80-160mg Telmisartan.Results: Before treatment, the lipids rich meal resulted in both groups (hypertensiveand healthy volunteers) to a significant increase of triglycerides and a significantdecrease of t-PA and PAI-1 only. No significant changes were found (before and after alipids rich meal) after one month treatment of the hypertensive patients withTelmisartan, except the PAI-1 levels which increased significantly after a lipids richmeal.Conclusions: Hypertensive and normotensive subjects showed the same changes inlipids and thrombogenic parameters before and after a lipids rich meal. Thehypertensive patients showed no significant changes of the same parameters after amonthly treatment with Telmisartan, except the PAI-1 levels which increasedsignificantly.

Σκοπός: Η παρούσα μελέτη έχει σκοπό να εκτιμήσει (i) την μεταβολή της μεταγευματικής θρομβογένεσης σε υγιείς μάρτυρες σε σχέση με ασθενείς με ήπια υπέρταση σε ότι αφορά το ινωδογόνο, τον t-PA και τον ΡΑΙ-1 (ii) την επίδραση στους ίδιους παράγοντες της θεραπείας για ένα μήνα των υπερτασικών ασθενών με ένα ανταγωνιστή των υποδοχέων της αγγειοτασίνης ΙΙ της τελμισαρτάνης. Μέθοδοι: Είναι μια ανοικτή προοπτική μελέτη. Μελετήθηκαν 42 ασθενείς (26 άνδρες)και 21 υγιείς μάρτυρες (17 άνδρες). Αρχικά σε όλους προσδιορίστηκαν σε νηστεία οι λιπιδαιμικοί παράγοντες (ολική χοληστερόλη, HDL χοληστερόλη και τριγλυκερίδια) και t-PA, ΡΑΙ-1 και ινωδογόνο. Όλες οι παράμετροι προσδιορίστηκαν και 4 ώρες μετά από ένα λιπαρό γεύμα. Στους υπερτασικούς ασθενείς όλες οι παράμετροι προσδιορίστηκαν εκ νέου προ- και μετά το ίδιο λιπαρό γεύμα, και μετά από θεραπεία ενός μηνός με τελμισαρτάνη 80-160mg.Αποτελέσματα: (i) Στους υπερτασικούς και στους υγιείς η χορήγηση του λιπαρού γεύματος προ της θεραπείας είχε παρόμοιο αποτέλεσμα τόσο στις λιπιδαιμικές παραμέτρους (αύξηση τριγλυκεριδίων μόνο) όσο και στις παραμέτρους της θρομβογένεσης (σημαντική μείωση επιπέδων t-PA και ΡΑΙ-1). (ii) Δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές μεταβολές στους υπερτασικούς ασθενείς ένα μήνα μετά τη θεραπεία με τελμισαρτάνη σε όλες τις παραπάνω παραμέτρους εκτός από τον ΡΑΙ-1 ο οποίος μεταγευματικά παρουσίασε σημαντική αύξηση.Συμπεράσματα: Οι υπερτασικοί ασθενείς παρουσιάζουν τις ίδιες μεταβολές σε λιπιδαιμικές και θρομβογενείς παραμέτρους προ και μετά ένα λιπαρό γεύμα εκτός του ΡΑΙ-1 ο οποίος μεταγευματικά παρουσίασε σημαντική αύξηση. Η χορήγηση τελμισαρτάνης δεν μετέβαλε τα αποτελέσματα σε υπερτασικούς ασθενείς.