Η επίδραση του ιπποφαούς στα αμφιβληστροειδικά κύτταρα, σε αμφιβληστροειδοπάθεια υπερτασικών αρουραίων

Abstract

Sea buckthorn (Hippophae rhamnoides L.) oil is a rich source of phytosterols, flavonoids, unsaturated fatty acids and carotenoids, known for their antioxidant and neuroprotective activity. In this study we investigated the neuroprotective and antioxidant effect of sea buckthorn oil on rat retina in hypertensive retinopathy. 28 male 6-month old Wistar rats were separated into 3 groups: (1) control group, (2) group composed of unilateral nephrectomised rats receiving drinking water with 1% NaCl, (3) group consisting of unilateral nephrectomised rats receiving 0.5ml sea buckthorn oil and drinking water with 1% NaCl. Systemic pressures were being measured with the tail-cuff method. The anti-apoptotic effect of sea buckthorn was determined by measuring GFAP, cleaved Caspase-3 and Glutamine Synthetase levels with immunohistochemistry and Western Blot methods. Nephrectomy and salt intake caused increases in both systolic and diastolic pressures. Both types of analysis showed that group (2) had statistically significant increases in the expression of GFAP and cleaved Caspase-3 while group (3) showed no significant differences with the control group (1). The expression of Glutamine Synthetase showed no significant differences between the three groups. Our findings suggest that sea buckthorn could notably protect the retina from damage induced by hypertensive retinopathy.

Η μελέτη μας επιβεβαίωσε κατ’αρχήν οτι οι επίμυες που υποβάλονται σε νεφρεκτομή και λαμβάνουν υδατικό διάλυμα χλωριούχου νατρίου 1% αντί για νερό θα αναπτύξουν επιτυχημένα υπερτασική νόσο. Επιπλέον δεν παρατηρήσαμε στατιστικά σημαντική διαφορά στις συγκεντρώσεις της γλουταμινικής συνθετάσης μεταξύ των τριών ομάδων. Επομένως, στην περίπτωση της ισχαιμικής βλάβης του υπερτασικού αμφιβληστροειδούς, δεν υπάρχει μηχανισμός μείωσης του γλουταμικού μακροχρόνια και επομένως η βλάβη των γαγγλιακών κυττάρων από το ενδοκυττάριο γλουταμικό είναι αναπόφευκτη. Το ιπποφαές σε αυτή την περίπτωση δεν βοήθησε στην προστασία του αισθητηριακού αμφιβληστροειδή από την τοξικότητα του γλουταμικού. Επίσης στην παρούσα μελέτη παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στις συγκεντρώσεις της caspace-3 μεταξύ και των τριών ομάδων. Αυτό σημαίνει οτι στην περίπτωση της ισχαιμικής βλάβης του υπερτασικού αμφιβληστροειδούς, ενεργοποιήθηκε ο προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος και κατ’επέκταση η αμφιβληστροειδική βλάβη και στις δύο περιπτώσεις. Είναι όμως πολύ ενδιαφέρον πως στην ομάδα που ελάμβανε το ιπποφαές η ενεργοποίηση της caspace-3 ήταν στατιστικά σημαντικά μειωμένη. Ειναι σαφές λοιπόν πως το ιπποφαές σε αυτή την περίπτωση βοήθησε φανερά στην προστασία του αμφιβληστροειδή των επιμύων από την τοξικότητα και την πρόκληση του μηχανισμού της απόπτωσης. Επίσης επιβεβαιώθηκε ποσοτικά αλλά και ποιοτικά πως δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά στις συγκεντρώσεις της GFAP μεταξύ της ομάδας ελέγχου και της ομάδας που δεν ελάμβανε ιπποφαές. Υπήρξε όμως στατιστικά σημαντική διαφορά αυτών με την ομάδα που έπαιρνε ιπποφαές. Δείξαμε έτσι οτι η διαδικασία της γλοίωσης έχει σημαντικά αυξημένη δραστηριότητα στην ομάδα που λαμβάνει ιπποφαές. Η ανακάλυψη αυτή έχει διαφορετικές ερμηνείες. Φαίνεται πως το ιπποφαές για κάποιον άγνωστο έως τώρα λόγο επάγει την παραγωγή της GFAP και βοηθά στην αποκατάσταση των βλαβών του αιματο-αμφιβληστροειδικού φραγμού από την υπέρταση. Η υπερβολική δράση της GFAP μπορεί βέβαια μέσω της διαδικασίας της γλοίωσης να δημιουργήσει ουλοποίηση και να μην προσφέρει την δέουσα βοήθεια στην αποτελεσματική αποκατάσταση των αμφιβληστροειδικών βλαβών. Δείξαμε όμως πως η αντίδραση του οργανισμού με την παραγωγή της GFAP φαίνεται να αυξάνεται με την λήψη του ιπποφαούς. Η επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων αυτών σε κλινικό επίπεδο θα είχε τεράστια σημασία. Το ιπποφαές θα μπορούσε πιθανόν να παίξει έναν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη των βλαβών αλλά και την ενίσχυση της φαρμακευτικής αγωγής στην περίπτωση της υπερτασικής βλάβης του αμφιβληστροειδούς.