Συμβολή στη μελέτη νεότερων φαρμακευτικών παραγόντων στην αντιμετώπιση της καρδιακής ανακοπής ασφυκτικής αιτιολογίας

Abstract

Aims: Hypoxemic encephalopathy is a devastating complication of asphyxial cardiac arrest in children, commonly occurring despite prompt resuscitation. Epinephrine, incorporated in present algorithms, may contribute to unfavorable outcome by causing excessive vasoconstriction, but the effects of alternative agents are unclear. Here, we compared the neurologic outcome after epinephrine with that after vasopressin (alone or combined with nitroglycerin) in a juvenile porcine model of asphyxia.Study Design: Randomized experimental animal study.Methodology: Asphyxia was induced in 30 Landrace piglets (12-15 weeks of age) by occlusion of the endotracheal tube, leading to cardiac arrest. Four minutes thereafter, resuscitation was commenced with mechanical ventilation and chest compressions. The animals were randomized into three treatment groups, namely into epinephrine (E, n=10) vasopressin (VP, n=10) or vasopressin plus nitroglycerin (VP+NTG, n=10). Hemodynamic variables were measured at baseline and for 30 minutes after the onset of resuscitation. Neurological deficit and brain histological damage scores were assessed in survivors at 24 hours.Results: At baseline, hemodynamic variables did not differ between groups. The rates of restoration of spontaneous circulation (ROSC), followed by successful extubation, were comparable in the three groups, as were 24-hour survival rates. Mean aortic pressure and coronary perfusion pressure were higher in the VP and VP+NTG groups at the 5th minute of resuscitation, but lower than in the E group at the 30th minute. Neurological deficit and brain histological damage were improved after VP or VP+NTG, compared to that after E.Conclusion: In this juvenile porcine model of asphyxia cardiac arrest, vasopressin (with or without nitroglycerin) yielded improved neurologic outcome, when compared to epinephrine, albeit similar ROSC and survival rates.

Σκοπός: Η υποξαιμική εγκεφαλοπάθεια είναι μια καταστροφική επιπλοκή της καρδιακής ανακοπής από ασφυξία στα παιδιά, η οποία συμβαίνει παρά την επιτυχή ανάνηψη. Η επινεφρίνη, που περιλαμβάνεται στις πρόσφατες κατευθυντήριες οδηγίες ανάνηψης, συσχετίζεται με αρνητική νευρολογική έκβαση, αλλά και τα αποτελέσματα χρήσης εναλλακτικών παραγόντων είναι ασαφή. Στην παρούσα διατριβή συγκρίναμε την επιβίωση και τη νευρολογική έκβαση μετά από χρήση επινεφρίνης ή βαζοπρεσίνης (μόνη ή σε συνδυασμό με νιτρογλυκερίνη) σε ένα μοντέλο ασφυξίας σε νεαρούς χοίρους.Μελέτη - Σχεδιασμός: Τυχαιοποιημένη μελέτη πειραματόζωων.Μεθοδολογία: Η ασφυξία προκλήθηκε σε 30 χοιρίδια Landrace (12-15 εβδομάδων) με απόφραξη του ενδοτραχειακού σωλήνα, οδηγώντας σε καρδιακή ανακοπή. Τέσσερα λεπτά αργότερα, ξεκίνησε ανάνηψη με μηχανική υποστήριξη της αναπνοής και θωρακικές συμπιέσεις. Τα ζώα τυχαιοποιήθηκαν σε τρεις ομάδες θεραπείας, με χρήση επινεφρίνης (Ε, n=10), βαζοπρεσίνης (Β, n=10), βασοπρεσίνης σε συνδυασμό με νιτρογλυκερίνη (Β+N, n=10). Αιμοδυναμικές μεταβλητές μετρήθηκαν στην αρχή και για 30 λεπτά μετά την ανάκτηση της κυκλοφορίας. Νευρολογικό έλλειμμα και ιστολογική βλάβη του εγκεφάλου εκτιμήθηκαν στα ζώα που επέζησαν 24 ώρες.Αποτελέσματα: Κατά την έναρξη, οι αιμοδυναμικές μεταβλητές δεν διέφεραν μεταξύ των ομάδων. Τα ποσοστά της ανάκτησης αυτόματης κυκλοφορίας, ακολουθούμενη από επιτυχή αποσωλήνωση, ήταν συγκρίσιμα και στις τρεις ομάδες, όπως επίσης και τα ποσοστά επιβίωσης σε 24 ώρες. Η μέση αορτική πίεση και η πίεση άρδευσης των στεφανιαίων αγγείων ήταν υψηλότερες στις ομάδες Β και Β+N στο 5ο λεπτό της αναζωογόνησης, αλλά χαμηλότερες από ότι στην ομάδα Ε στο 30ο λεπτό ανάνηψης. Το νευρολογικό έλλειμμα και η ιστολογική βλάβη του εγκεφάλου ήταν μικρότερα στις ομάδες Β και Β+N, σε σύγκριση με τα αντίστοιχα της ομάδας Ε. Συμπέρασμα: Σε αυτό το μοντέλο καρδιακής ανακοπής μετά από ασφυξία, η βαζοπρεσίνη (με ή χωρίς νιτρογλυκερίνη) έδωσε βελτιωμένη νευρολογική έκβαση, σε σύγκριση με την επινεφρίνη, χωρίς να βελτιώνει την αυτόματη ανάκτηση κυκλοφορίας και την επιβίωση.