Διαφορές στην οστική μάζα, γεωμετρία και αντοχή του οστού γυναικών πριν και μετά την εμμηνόπαυση: μελέτη με περιφερική ποσοτική αξονική τομογραφία (pQCT) κνήμης

Abstract

We used pQCT of the tibia to estimate differences of bone mineral mass, bone geometry and derived strength between premenopausal and postmenopausal Caucasian women of different age-groups per decade of age (20-79y). For each individual, we assessed total, trabecular and cortical bone mineral content (BMC, mg) and volumetric bone mineral density (BMD, mg/cm3); total and cortical cross-sectional areas (CSA, mm2); periosteal circumference (PERI_C, mm); endosteal circumference (ENDO_C, mm); mean cortical thickness (CRT_THK, mm); and Stress-Strain Index (SSI) . Comparisons were made both between premenopausal (N=84) and post- menopausal (N=231) women as distinct groups, and among women of the different age-groups. Our results indicated that premenopausal women had significantly higher trabecular and cortical BMC and vBMD, with higher cortical CSA, CRT_THK and SSI than postmenopausal women. Moreover, significant differences of trabecular but not cortical BMC, vBMD or SSI were found between women of the younger (<48y) age-groups. PERI_C, ENDO_C displayed lower values in the 20-29y group and higher values in the 70-79y group, denoting significant differences of bone geometry with aging.

Σκοπός της εργασίας ήταν να εξετάσουμε διαφορές στην οστική μάζα, γεωμετρία και αντοχή του οστού γυναικών πριν και μετά την εμμηνόπαυση με χρήση περιφερικής ποσοτικής αξονικής τομογραφίας (pQCT) κνήμης. Κριτήρια ένταξης: 1) Φύλο (θήλυ) 2)Ηλικία 20-79χ 3)Φυσιολογική κινητικότητα 4) Ηλικία εμμηνόπαυσης >48χ. Κριτήρια αποκλεισμού: 1) Ληψη φαρμάκων για οστεοπόρωση 2)Μεταβολικά Νοσήματα 3) Συστηματικές παθήσεις ή λήψη φαρμάκων που επηρρεάζουν την οστική αντοχή 4)Ιστορικό καταγμάτων χαμηλής βίας συμπεριλαμβανομένης της κνήμης. Στο pQCT λήφθησαν 3 ακτινολογικές τομές για κάθε γυναίκα στο 4% (σπογγώδες), 14% και 38% (φλοιώδες) του μήκους κνήμης Εξετάσαμε συνολικά 315 γυναίκες (84 προεμμηνοπαυσιακές-231 μετεμμηνοπαυσιακές), οι οποίες επίσης χωρίστηκαν σε ηλικιακές ομάδες ανά δεκαετία (20-29χ Ν=23, 30-39χ Ν=20, 40-48χ Ν=41, 49-59χ Ν=86, 60-69χ Ν=82, 70-79χ Ν=63). Οι προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες βρέθηκε ότι είχαν στατιστικά σημαντικά υψηλότερη οστική μάζα και οστική πυκνότητα σπογγώδους και φλοιώδους, υψηλότερη επιφάνεια και πάχος φλοιού και μεγαλύτερη οστική αντοχή σε σύγκριση με τις μετεμμηνοπαυσιακές (p<0.000). Οι γυναίκες 20-29χ είχαν στατιστικά σημαντικά υψηλότερη μάζα και πυκνότητα σπογγώδους οστού σε σχέση με όλες τις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Απώλεια μάζας φλοιώδους οστού διαπιστώθηκε μόνο μετά την εμμηνόπαυση. Συμπερασματικά, σημαντικές μεταβολές οστικής μάζας, γεωμετρίας και αντοχής επισυμβαίνουν στην κνήμη μετά την εμμηνόπαυση.