Σύγκριση μεταξύ των σύγχρονων απεικονιστικών μεθόδων και των στερεοσκοπικών φωτογραφιών της οπτικής θηλής στην παρακολούθηση της εξέλιξης της γλαυκωματικής οπτικής νευροπάθειας

Abstract

Aims: To investigate the ability of Heidelberg Retina Tomograph (HRT)Topographic Change Analysis (TCA) map to predict the subsequentdevelopment of optic nerve head (ONH) and/or visual field (VF) change, inpatients with ocular hypertension and glaucoma.Methods: 78 eyes of 78 patients, which, from a retrospective review weredefined as stable on ONH stereophotographs and VFs, were enrolled in aprospective study. Eyes were classified as TCA-progressed or TCA-stablebased on the TCA map. All patients underwent HRT3, VF and ONHstereophotography at 9-12 months intervals. Glaucoma progression wasdetermined by masked assessment of ONH stereophotographs andassessment of the VF Guided Progression Analysis (GPA).Results: The median (range) total HRT follow-up period was 8.0 (7.2–9.0)years, which included a median retrospective and prospective follow-up timeof 4.2 (1.3–8.7) and 3.9 (3.5–4.6) years respectively. VF and/or photographicchanges occurred in 5/17 (29.40%) TCA-stable eyes and in 11/61 (18.03%)TCA-progressed eyes. 10 eyes had photographic changes only, 3 eyes hadVF changes only and 3 eyes had photographic and VF changes. TCAprogression was associated with a non-statistically significant 20% increasedrisk of photographic and/or VF progression compared with TCA stability(hazard ratio, 1.21; p=0.732). The observed mean time to VF and/orstereophotographs progression from baseline was shorter in the TCAprogressedgroup compared to the TCA-stable group.Conclusions: In this cohort, TCA progression was documented in 61/78(78.20%) and clinical progression was documented in only 16/78 eyes(20.51%). Our results indicate that the commercially available TCAprogression criteria do not adequately predict subsequent photographicand/or VF progression It is possible that TCA ONH change is associated withearlier clinical glaucoma progression, but our data suggest that current TCAprogression criteria need clinical interpretation and refinement.

Σκοπός: Η μελέτη της προγνωστικής αξίας των μεταβολών της οπτικής θηλής(ΟΘ) σύμφωνα με το χάρτη Topographic Change Analysis (TCA) τουHeidelberg Retina Tomograph (HRT), για την εμφάνιση επιδείνωσης τωνοπτικών πεδίων (ΟΠ) ή/και των στερεοσκοπικών φωτογραφιών της ΟΘ, σεασθενείς με γλαύκωμα ή οφθαλμική υπερτονία.Υλικό & Μέθοδος: Μετά από μια αναδρομική μελέτη, εντοπίστηκαν 78 κλινικάσταθεροί οφθαλμοί (χωρίς μεταβολές στα ΟΠ ή/και στις στερεοσκοπικέςφωτογραφίες της ΟΘ) από 78 ασθενείς, οι οποίοι πληρούσαν τα κριτήριαεπιλογής και συμπεριλήφθηκαν σε μια προοπτική μελέτη. Οι ασθενείςταξινομήθηκαν ως TCA-επιδεινούμενοι ή TCA-σταθεροί, σύμφωνα με τααποτελέσματα του χάρτη TCA. Κατά τη διάρκεια της προοπτικής μελέτης, όλοιοι ασθενείς υποβάλλονταν σε έλεγχο ΟΠ, στεροσκοπική φωτογράφιση τωνΟΘ καθώς και σε HRT3 τομογραφία των ΟΘ, κάθε 9-12 μήνες. Ως κλινικήεπιδείνωση ορίστηκε η εμφάνιση ανατομικών μεταβολών στην ΟΘ(αξιολόγηση των στερεοσκοπικών φωτογραφιών των ΟΘ από δυοπαρατηρητές) ή/και η επιδείνωση των ΟΠ σύμφωνα με την ανάλυση GPA(“likely progression”).Αποτελέσματα: Το διάμεσο (range) συνολικό χρονικό διάστημαπαρακολούθησης ήταν 8.0 (7.2-9.0) έτη [αναδρομική παρακολούθηση 4.2(1.3-8.7) έτη και προοπτική παρακολούθηση 3.9 (3.5-4.6) έτη]. Επιδείνωσηστα ΟΠ ή/και στις στερεοσκοπικές φωτογραφίες των ΟΘ εμφάνισαν 5 απότους 17 TCA-σταθερούς ασθενείς και 11 από τους 61 TCA-επιδεινούμενουςασθενείς. 10 ασθενείς εμφάνισαν μεταβολές μόνο στις φωτογραφίες των ΟΘ,3 ασθενείς εμφάνισαν μεταβολές μόνο στα ΟΠ και 3 ασθενείς εμφάνισανμεταβολές στα ΟΠ και στις ΟΘ.Η επιδείνωση του χάρτη TCA συσχετίστηκε με μια μη στατιστικά σημαντικήαύξηση κατά 20% του κινδύνου εμφάνισης επιδείνωσης στις στερεοσκοπικέςφωτογραφίες των ΟΘ ή/και στα οπτικά πεδία (hazard ratio, 1.21; p=0.732). Ομέσος παρατηρούμενος χρόνος έως την εμφάνιση κλινικής επιδείνωσης (στιςστερεοσκοπικές φωτογραφίες ή/και τα οπτικά πεδία) ήταν συντομότερος γιατους TCA επιδεινούμενους οφθαλμούς συγκριτικά με τους TCA σταθερούςοφθαλμούς.Συμπεράσματα: Στην υπό μελέτη ομάδα ασθενών, και σύμφωνα με τακριτήρια της παρούσας μελέτης, διαπιστώθηκε επιδείνωση στο χάρτη TCA σε61 από τους 78 οφθαλμούς(78.20%) και κλινική επιδείνωση σε 16 από τους78 οφθαλμούς(20.51%). Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δείχνουνότι τα κριτήρια επιδείνωσης του χάρτη TCA δεν έχουν καλή προγνωστική αξίαγια την ανίχνευση ανατομικής ή λειτουργικής επιδείνωσης της νόσου τουγλαυκώματος. Είναι πιθανόν οι μεταβολές της ΟΘ, σύμφωνα με το χάρτηTCA, να σχετίζονται με την πρωιμότερη εμφάνιση κλινικής επιδείνωσης. Τααποτελέσματα της μελέτης μας υποδηλώνουν ότι απαιτείται κλινική ερμηνείακαι βελτίωση των κριτηρίων επιδείνωσης του χάρτη TCA.