Νευροορμονικές διαταραχές και λειτουργία της αορτής στις συγγενείς καρδιοπάθειες (στένωση ισθμού της αορτής)

Abstract

Background: Coarctation of aorta (CoA) patients present cardiovascular complications late after repair the causes of which are not fully understood. Our study investigates the neurohormonal and immune activation, the elastic properties of the aorta and peripheral vessels and the autonomic nervous system (ANS) function in adult patients with CoA, late after repair. Methods: Nineteen adult patients with repaired CoA and 29 matched healthy controls underwent aortic distensibility, stiffness index, heart rate variability (HRV) and baroreflex sensitivity (BRS) evaluation, a study of the elastic properties of peripheral vessels and measurement of plasma cytokine and neurohormone levels. Results: Distensibility index was reduced (p=0.02) and stiffness index was increased (p=0.005) in CoA patients compared to control. Augmentation index (p=0.0007) and augmented pressure (p=0.001) were higher in CoA patients and Forearm Blood Flow (FBF) index was reduced (p=0.009). Plasma levels of ICAM-1 (p=0.01), VCAM-1 (p=0.05), E-selectin (p=0.01), Fas-ligand (p=0.02) and IL-10 (p=0.01) were also elevated in CoA patients vs control. TNF-a, IL-6, Endothelin-1 and BNP levels were not. All BRS and HRV variables did not differ between the two groups.Conclusions: Adults with repaired CoA seem to develop a late inflammatory reaction, which reflects a functional problem in all vessels, regardless of the initial lesion. This may explain the late complications of the disease despite early repair and improved surgical procedures.

Εισαγωγή-Σκοπός: Οι ασθενείς με στένωση ισθμού της αορτής (ΣΙΑ) παρουσιάζουν μετεγχειρητικά, αρκετά χρόνια αργότερα, καρδιαγγειακές επιπλοκές οι αιτίες των οποίων δεν είναι απόλυτα κατανοητές. Στην παρούσα μελέτη ερευνάται όψιμα η νευροορμονική και ανοσολογική ενεργοποίηση, οι ελαστικές ιδιότητες της αορτής και των περιφερικών αγγείων καθώς και η λειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος (ΑΝΣ) σε ενήλικες ασθενείς με διορθωμένη ΣΙΑ.Μέθοδοι: Δεκαεννέα ενήλικοι ασθενείς με διορθωμένη ΣΙΑ και 29 υγιείς μάρτυρες παρόμοιας ηλικίας και φύλου υπεβλήθησαν σε εκτίμηση της αορτικής διατασιμότητας και σκληρίας, της μεταβλητότητας της καρδιακής συχνότητας (ΜΚΣ) και της ευαισθησίας των αντανακλαστικών των τασεοϋποδοχέων (BRS) , σε μελέτη των ελαστικών ιδιοτήτων των περιφερικών αγγείων και σε μετρήσεις κυτταροκινών και νευροορμονών από περιφερικό πλάσμα. Αποτελέσματα: Ο δείκτης διατασιμότητας βρέθηκε μειωμένος (p=0.02) ενώ ο δείκτης αορτικής σκληρίας αυξημένος (p=0.005) στους ασθενείς με ΣΙΑ συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες. Ο δείκτης αύξησης (ΑΙx%) (p=0.0007) και η πίεση αύξησης (ΑP) (p=0.001) της κεντρικής αορτικής πίεσης ήταν αυξημένοι στους ασθενείς με ΣΙΑ, ενώ ο δείκτης ροής αίματος στον πήχη (FBF) ήταν ελαττωμένος (p=0.009). Τα επίπεδα στο πλάσμα των sICAM-1 (p=0.01), sVCAM-1 (p=0.05), E-σελεκτίνης (p=0.01), sFas-Ligand (p=0.02) και IL-10 (p=0.01) ήταν επίσης αυξημένα στατιστικώς σημαντικά στους ασθενείς με ΣΙΑ συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες. Αντίθετα τα επίπεδα των TNF-a, IL-6, ενδοθηλίνης-1 και NT-pro-BNP δεν διέφεραν μεταξύ ασθενών και υγιών μαρτύρων. Όλες οι μεταβλητές των ΜΚΣ και BRS δεν διέφεραν στατιστικώς σημαντικά ανάμεσα στις δύο μελετούμενες ομάδες.Συμπεράσματα: Οι ενήλικες ασθενείς με διορθωμένη ΣΙΑ φαίνεται να αναπτύσσουν μία όψιμη φλεγμονώδη ενεργοποίηση, η οποία αντικατοπτρίζει προβλήματα στη λειτουργία όλων των αγγείων (μεγάλων, μεσαίων και μικρών), ανεξάρτητα από τη θέση της αρχικής βλάβης στην αορτή. Αυτό, ίσως μπορεί να εξηγήσει τις όψιμες επιπλοκές της νόσου, παρά την έγκαιρη διόρθωσή της και των βελτιωμένων χειρουργικών τεχνικών.