Περίληψη
Η ρήξη του ΠΧΣ, προκαλεί σημαντικά ελλείμματα της ιδιοδεκτικής ικανότητας στην άρθρωση, που υφίστανται τόσο πριν, όσο και μετά την χειρουργική επέμβαση. Σκοπός της παρούσας μελέτης, ήταν να αξιολογηθούν τα επίπεδα ιδιοδεκτικότητας ατόμων μετά την ολοκλήρωση της αποκατάστασης και να εξεταστεί η επίδραση ενός προγράμματος για τη βελτίωση της. Πιο αναλυτικά στόχοι της έρευνας ήταν: α. να αξιολογηθεί η ιδιοδεκτική ικανότητα ατόμων μετά την ολοκλήρωση της αποκατάστασης τους, β. να εξεταστεί η επίδραση ενός παρεμβατικού προγράμματος βελτίωσης της ιδιοδεκτικής ικανότητας, σε άτομα που υποβλήθηκαν σε επέμβαση ανακατασκευής του ΠΧΣ, γ. να αξιολογηθεί κατά πόσο η εφαρμογή της θεωρίας των στόχων, είναι δυνατόν να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα του προγράμματος, δ. να μελετηθεί κατά πόσο οι μεταβολές της ιδιοδεκτικής ικανότητας, εφόσον υπάρξουν, επηρεάζουν βιομηχανικές παραμέτρους της βάδισης. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 36 χειρουργημένοι ασθενείς. Χωρίστηκαν σε δύο πειραματικές ομάδες, Α ...
Η ρήξη του ΠΧΣ, προκαλεί σημαντικά ελλείμματα της ιδιοδεκτικής ικανότητας στην άρθρωση, που υφίστανται τόσο πριν, όσο και μετά την χειρουργική επέμβαση. Σκοπός της παρούσας μελέτης, ήταν να αξιολογηθούν τα επίπεδα ιδιοδεκτικότητας ατόμων μετά την ολοκλήρωση της αποκατάστασης και να εξεταστεί η επίδραση ενός προγράμματος για τη βελτίωση της. Πιο αναλυτικά στόχοι της έρευνας ήταν: α. να αξιολογηθεί η ιδιοδεκτική ικανότητα ατόμων μετά την ολοκλήρωση της αποκατάστασης τους, β. να εξεταστεί η επίδραση ενός παρεμβατικού προγράμματος βελτίωσης της ιδιοδεκτικής ικανότητας, σε άτομα που υποβλήθηκαν σε επέμβαση ανακατασκευής του ΠΧΣ, γ. να αξιολογηθεί κατά πόσο η εφαρμογή της θεωρίας των στόχων, είναι δυνατόν να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα του προγράμματος, δ. να μελετηθεί κατά πόσο οι μεταβολές της ιδιοδεκτικής ικανότητας, εφόσον υπάρξουν, επηρεάζουν βιομηχανικές παραμέτρους της βάδισης. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 36 χειρουργημένοι ασθενείς. Χωρίστηκαν σε δύο πειραματικές ομάδες, Α (n=12) «εξάσκηση με στόχους», Β (n=12) «εξάσκηση χωρίς στόχους» και μία ομάδα ελέγχου Γ (n=12). Οι πειραματικές ομάδες ακολούθησαν το ίδιο παρεμβατικό πρόγραμμα που ήταν διάρκειας 8 εβδομάδων. Πριν την έναρξη εφαρμογής του προγράμματος, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση των συμμετεχόντων, στους οποίους και διαγνώστηκαν ελλείμματα της συγκεκριμένης ικανότητας. Αρχικά, η ικανότητα ισορροπίας αξιολογήθηκε στο ηλεκτρονικό σύστημα ισορροπίας Biodex Stability System και σε δύο ειδών σανίδες ισορροπίας και για τις τρεις ομάδες. Οι τελικές αξιολογήσεις επαναλήφθηκαν όπως έγιναν αρχικά. Για την αξιολόγηση των βιομηχανικών παραμέτρων χρησιμοποιήθηκε ο πελματογράφος Footchecker 4.0. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ανάλυση διακύμανσης (Anova), συνδιακύμανσης (Ancova) και η ανάλυση πολλαπλής διακύμανσης επαναλαμβανόμενων μετρήσεων (Manova repeated measures). Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε στατιστικά σημαντική διαφοροποίηση της απόδοσης από την αρχική στην τελική μέτρηση για τις δύο πειραματικές ομάδες, με την ομάδα Α να εμφανίζει καλύτερα σκορ. Ωστόσο, δεν παρουσιάστηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των μετρήσεων στις βιομηχανικές παραμέτρους κατά τη βάδιση στο οριζόντιο επίπεδο, ενώ ορισμένες διαφορές παρουσιάστηκαν κατά την άνοδο-κάθοδο σκάλας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, είναι δυνατή η εξάσκηση της ιδιοδεκτικότητας ακόμη και μετά το τέλος της αποκατάστασης του ΠΧΣ, που είναι σαφώς καλύτερα, υπό τη επίδραση του καθορισμού βραχυπρόθεσμων στόχων κατά τη εκτέλεση. Η βελτίωση της ωστόσο δεν φαίνεται να επηρεάζει σημαντικά την εμβιομηχανική της άρθρωσης
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
ACL rupture leads to a deficit in proprioceptive ability before and after surgical reconstruction. The main purpose of the study was to assess proprioceptive deficits and the influence of a balance-training program on knee joint proprioception, between ACL reconstructed patients who had a lack of proprioceptive ability. Specific aims of the study were: a. to evaluate proprioception after the compliance of ACL rehabilitation program, b. to assess the influence of a balance training program for the restoration of proprioceptive ability, c. to evaluate goal setting as a successful technique for improving proprioception indices, d. to assess the influence of proprioceptive adaptations in biomechanical parameters during gait. A total of 36 patients participated in this study. The participants were randomly assigned into three groups (n=12 each), two experimental (Group A & B) and one control (Group C). The experimental groups performed a specific balance program for 8 weeks. Experimental pr ...
ACL rupture leads to a deficit in proprioceptive ability before and after surgical reconstruction. The main purpose of the study was to assess proprioceptive deficits and the influence of a balance-training program on knee joint proprioception, between ACL reconstructed patients who had a lack of proprioceptive ability. Specific aims of the study were: a. to evaluate proprioception after the compliance of ACL rehabilitation program, b. to assess the influence of a balance training program for the restoration of proprioceptive ability, c. to evaluate goal setting as a successful technique for improving proprioception indices, d. to assess the influence of proprioceptive adaptations in biomechanical parameters during gait. A total of 36 patients participated in this study. The participants were randomly assigned into three groups (n=12 each), two experimental (Group A & B) and one control (Group C). The experimental groups performed a specific balance program for 8 weeks. Experimental procedure was as follows: ‘’Group A’’ performed the balance program by setting a short term goal (time) in every attempt, while ‘’Group B’’ performed the same balance exercises without any goal setting. Two different kinds of balance boards and Biodex Stability System were used for the evaluation of balance in the begining and at the end of the experimental procedure. Furthermore, Footchecker 4.0 was used for the evaluation of gait parameters before and after the compliance of the balance program. One-way Anova, Ancova and Manova repeated measures models were employed. The results revealed improvement of all the balance performance indicators examined in the groups A&B which was greater in Group A. No differences in balance ability were found in Group C between the two evaluations. Also, there were no significant differences in gait parameters between groups during level walking and ascent-descent stairs. Nevertheless, the results of the present study revealed that even a long period after rehabilitation of the ACL there were significant differences in proprioceptive ability. According to these findings, a rehabilitation protocol by using balance exercises considered being very useful for improving proprioception indices and the results could be much better by using psychological techniques and especially goal setting.
περισσότερα