Μορφολογική και λειτουργική συγκριτική μελέτη των γευστικών υποδοχέων της γλώσσας σε βλάβες της γευστικής λειτουργίας

Abstract

Aim of the present Thesis is the functional and morphological study of the taste receptors in patients suffering from taste disorders. The lack of previous data concerning the changes in vascularisation and shape of Fungiform Papillae and those of taste thresholds according to age led to a study population, the results of which were used as a data-bank for further comparisons. The study consisted of 156 persons (74 males και 82 females). Another team of persons who participated in the study were the smokers. The aim of this study is to define whether or not changes in EGM thresholds of smokers are accompanied by changes that are detectable by CE in the number and shape of their tongue papillae. The third-study populations were patients suffering from Diabetes Mellitus. Thirty-six patients (19 women and 17 men) who were treated long-term (13,7 years, SD±4.37 years). Another one examined group was that of the patients (8 women) who received captopril as antihypertensive treatment. Thresholds in area of Chorda Tympani were significantly higher for both men and women ≥ 60 years. In the greater petrosal area, thresholds were significantly higher for men aged 20 and ≥60 years. In women population, all thresholds were significantly higher above the age of 50s. Changes concerning the shape and the vascularisation of fPap were also detected with the use of CE. Concerning the smokers, significant differences concerning the EGM-Thresholds, the shape and the vascularization of fPap were also detected. Patients suffering from Diabetes Mellitus. The evaluation of these patients showed also high taste thresholds. The use of an aimed questionary and the taste strips have also showed hypogeusia. The difference between the density of patients’ fPap and that of the control-group was statistically significant. Group of patients receiving captopril. A reduction of taste acuity could also be detected in this group. It is also interesting that even in this group the density of fPap is not severed in the same degree as the vascularisation and the shape of the papillae. Taste disorders can affect the patient’s quality of life in a different degree. They can lead to decreased uptake of ingredients such as proteins because of malnutrition. Disturbances in taste function can also lead to depression. The chemical senses, taste and olfaction, despite their importance have rather been neglected in every day clinical practice. The combined use of gustometry (electrical and chemical) with Contact Endoscopy can improve the evaluation of taste aquity.

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η λειτουργική και μορφολογική μελέτη των περιφερικών γευστικών υποδοχέων σε πάσχοντες από γευστικές διαταραχές. Οι ηλεκτρογευσιομετρικοί ουδοί προσδιορίσθηκαν με το ηλεκτρογευσιόμετρο TR-06 (Rion Co, Japan). Η αξιολόγηση της μορφολογίας, της πυκνότητας και της αγγείωσης των γευστικών θηλών έγινε με τη χρήση ενδοσκοπίου εξ΄επαφής. Για το σχηματισμό της ομάδας ελέγχου μελετήθηκαν 156 άτομα (74 άρρενες και 82 γυναίκες). Στη δεύτερη ομάδα μελετήθηκαν οι επιπτώσεις του καπνού στο σχήμα, το μέγεθος και την πυκνότητα των μυκητοειδών θηλών καθώς και στις τιμές των ηλεκτρογευσιομετρικών ουδών. Η τρίτη ομάδα μελέτης ήταν άτομα τα οποία έπασχαν από Σακχαρώδη Διαβήτη. Συνολικά στην μελέτη περιελήφθησαν 36 άτομα (19 γυναίκες και 17 άνδρες). Η τελευταία ομάδα μελέτης αφορούσε άτομα τα οποία εμφανίζουν γευστικές διαταραχές μετά από τη λήψη καπτοπρίλης. Οι γευστικοί ουδοί στα σημεία που νευρώνονταν από τη χορδή του τυμπάνου ήταν σημαντικά αυξημένοι τόσο για τους άνδρες, όσο και για τις γυναίκες με ηλικία ≥60 έτη. Σημαντικές διαφορές παρατηρήθηκαν επίσης στην μορφή και το σχήμα των μυκητοειδών θηλών με τη χρήση της ενδοσκόπησης εξ επαφής. Και στις δυο ομάδες καπνιστών που μελετήθηκαν διαπιστώθηκαν μεταβολές τόσο στους γευσιομετρικούς ουδούς, όσο και στην μορφολογία και την αγγείωση των μυκητοειδών θηλών. Οι μυκητοειδείς θηλές και σε αυτήν την κατηγορία των ασθενών παρουσίαζαν μεταβολές στην αγγείωση και την μορφολογία τους. Αυξημένοι ηλεκτρογευσιομετρικοί ουδοί και αλλαγές στις θηλές παρατηρήθηκαν στις ομάδες των σακχαροδιαβητικών και των ασθενών που λάμβαναν καπτοπρίλη. Η αξιολόγηση όλων των παραπάνω καταγραφών έδειξε πως σε πολλές περιπτώσεις οι εξεταζόμενοι εμφάνιζαν ελαττωμένη γευστική ευαισθησία (υψηλοί ηλεκτρογευσιομετρικοί ουδοί αλλά και χημικοί ουδοί όπου κρίθηκε αναγκαία η χρήση της μεθόδου) χωρίς οι ίδιοι να έχουν πλήρη συναίσθηση ή και αξιολόγηση του παραπάνω γεγονότος. Ο συνδυασμός μεθόδων όπως οι παραπάνω προσφέρει αξιόπιστα δεδομένα για την εκτίμηση και την αξιολόγηση των γευστικών διαταραχών.