Σύγκριση κλινικών συμβάντων και δείκτες φλεγμονής, θρόμβωσης και μυοκαρδιακής νέκρωσης μεταξύ των νέας γενιάς επενδυμένων stent (DES) σε ασθενείς που πάσχουν από χρόνια σταθερή στηθάγχη και μονοαγγειακή νόσο του προσθίου κατιόντα κλάδου

Abstract

Introduction: The everolimus - (EES) and zotarolimus-eluting stent (ZES) have bothshown high efficacy and safety. However, there are limited data comparing these twonext-generation drug-eluting stents (DES). In this prospective study we sought toassess whether there are differences in efficacy and safety between EES and ZES-S inpatients with a proximal lesion in the left anterior descending artery (pLAD).Methods: We enrolled 600 consecutive patients. Of these, 396 patients underwentEES and 204 ZES - implantation. Primary endpoints were the occurrence of majoradverse cardiac events (MACE), defined as death, non-fatal myocardial infarction(MI) and target lesion revascularization (TLR). The incidence of thrombosis was alsoevaluated and classified according to the Academic Research Consortium (ARC)definition.Results: Death was low in both groups (0.98% ZES-S vs. 1.26% EES, p=0.99). NonfatalMI was also low in both cohorts (p=0.43). The TLR rate was statisticallysignificantly higher in the ZES-S group (6.86%) vs. the EES group (2.52%) (p=0.01),due to restenosis. However, MACE were similar between the 2 cohorts (8.33% ZES-Svs. 5.30% EES, p=0.15) during 22.55±10.15 months (ZES-S) and 21.63±5.21 months(EES) follow up. No differences in thrombosis rate according to the ARC definitionwere observed.7Conclusions: The efficacy of ZES-S seems to be a concern, as the TLR rate wasgreater in this cohort compared with the EES cohort in patients with a pLAD lesion

Σκοπός: Σύγχρονες μελέτες που συγκρίνουν τα νέα γενεάς DES (everolimus-(EES)και zotarolimus-eluting stent (ZES)) έχουν δείξει ασφάλεια και αποτελεσματικότηταστις έως τώρα μελέτες. Ωστόσο, περιορισμένα είναι τα δεδομένα που συγκρίνουν ταδύο νέας γενεάς DES μεταξύ τούς. Σε αυτήν την προοπτική μελέτη εκτιμήσαμε τιςδιαφορές στην αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια μεταξύ του EES και του ZESS,σε ασθενείς με νόσο στο εγγύς τμήμα του προσθίου κατιόντα κλάδου.Μέθοδοι: Η μελέτη μας συμπεριέλαβε 600 διαδοχικούς ασθενείς. Από αυτούς, οι396 ασθενείς υποβλήθηκαν σε αγγειοπλαστική με εμφύτευση EES και οι υπόλοιποι204 σε αγγειοπλαστική με εμφύτευση ZES-S. Τα πρωτογενή καταληκτικά σημεία τηςμελέτης ήταν η εμφάνιση των μείζονων καρδιαγγειακών συμβάντων, τα οποίαορίστηκαν ως θάνατος, μη θανατηφόρο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου καιεπαναιμάτωση στης ένοχης στένωσης (target lesion revascularization-TLR).Εκτιμήθηκε επίσης η επίπτωση της θρόμβωσης η οποία ταξινομήθηκε σύμφωνα μετον ορισμό του Academic Research Consortium (ARC).Αποτελέσματα: Η συχνότητα του θανάτου ήταν χαμηλή και στις δύο ομάδεςασθενών (0.98% ZES-S έναντι 1.26% EES, p=0.99). Η συχνότητα του μηθανατηφόρου οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου ήταν επίσης χαμηλό και στις δύοομάδες (p=0.43). Η συχνότητα του TLR ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερη στην5ομάδα των ασθενών με ZES-S (6.86%) έναντι με EES (2.52%) (p=0.01), λόγωαυξημένης συχνότητας της επαναστένωσης. Ωστόσο, τα μείζονα καρδιαγγειακάσυμβάντα ήταν όμοια και στις δύο ομάδες ασθενών (8.33% ZES-S έναντι 5.30%EES, p=0.15) κατά την διάρκεια παρακολούθησης των 22.55±10.15 μηνών για τοZES-S και 21.63±5.21 μηνών για το EES. Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στησυχνότητα της θρόμβωσης, όπως αυτή ορίστηκε σύμφωνα με τον ορισμό του ARC.Συμπεράσματα: Λόγω ότι, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της προοπτικής αυτήςμελέτης όπου η συχνότητα του TLR ήταν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερη στηνομάδα των ασθενών με ZES-S, λόγω της αυξημένης συχνότητας τησ επαναστένωσης,η αποτελεσματικότητα του φαίνεται να προκαλεί έντονο προβληματισμό