Ο βαθμός παρακίνησης των παιδιών στα σπορ από γονείς με διαφορετικό αθλητικό υπόβαθρο

Abstract

It has been observed that the choice of sport and the development of children in sport is influenced by many factors which depend in part on parents' expectations of their children. Parents can play an important role in children's emotional development through their involvement in children's participation in extracurricular activities. The main purpose of this study was to examine the perceptions of parents differing in their sports participation background and identify those factors that discourage children from continuing their participation at the elite sport level; to pinpoint parents' ways to discourage their children from continuing to elite sport participation; and to collect essential advice from parents toward other parents, coaches, and administrative agents in relation to children's further pursuit of elite sport involvement. Specifically it was examined whether the athletic background of parents and their personal experiences in sport, functioned as a catalyst for either continued sport participation at the elite level or subsequent drop-out from sport. The sample consisted of 12 parents (6 mothers and 6 fathers) and 12 children (6 girls and 6 boys). Parents were divided into 3 categories: a) champions, b) national medium-level athletes (but without any significant success), c) parents who were not athletes or participated in an amateur level. Additionally, a number of children were also interviewed who did participate in sport but not at the elite level. Data were collected through in-depth interviews, with the use of a digital recording device, and analyzed with the qualitative analysis software NVIVO 8. The results were analyzed using the method of thematic analysis which involves keeping a sequence between the responses. The results showed that elite level sport participation can hardly co-exist with the educational demands imposed on children. Also, it seemed that the attitude and behavior of the coaches affected the views of both children and parents in relation to children's elite level sport participation. Furthermore, the risk of performance-related drug use continues to trouble parents regarding their children's sport participation. Because of this, parents resorted to various indirect ways to prevent their children from continuing participation to elite level sport. Finally, parents emphasized the effects of the interaction of the psychology of the child with coaches' skills and administrative agents' behavior on the quality of children's participation in elite level sport. The present findings show that there should be mutual cooperation between parents, coaches, and administrative agents to facilitate children's transition and development into elite sport. Moreover, there is a need for further consideration of the role of sports schools in relation to children's transition to elite level sport. In line with principles of pedagogy, the coach should make the human factor a priority in children's sport, and as emerged from the participants' responses, to emphasize the human aspect of children as sport participants viewing the athlete as a person and not simply as an opportunity for further trophies, as an object of success production.

Έχει διαπιστωθεί ότι η επιλογή αθλήματος και η εξέλιξη ενός παιδιού στον αθλητισμό επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες οι οποίοι εξαρτώνται από τις προσδοκίες των γονιών. Οι γονείς μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού μέσα από εξωσχολικές δραστηριότητες. Κύριος σκοπός της εργασίας ήταν να εξετάσει τις αντιλήψεις των γονέων με διαφορετικό αθλητικό υπόβαθρο και να εντοπίσει τους παράγοντες εκείνους που απωθούν τα παιδιά από τον πρωταθλητισμό, τους τρόπους απώθησης αλλά και να συγκεντρώσει απαραίτητες συμβουλές των γονέων προς τους άλλους γονείς, προς τους προπονητές αλλά και προς τους σημερινούς διοικητικούς παράγοντες για την περαιτέρω αθλητική ενασχόληση του παιδιού σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Επιμέρους σκοποί ήταν να διερευνηθεί αν το αθλητικό υπόβαθρο των γονέων και αν τα προσωπικά βιώματα των ίδιων αποτέλεσαν καταλυτικό παράγοντα για την αθλητική ή μη συνέχιση της συμμετοχής των παιδιών σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Το δείγμα αποτέλεσαν 12 γονείς (6 μητέρες και 6 πατέρες) και 12 παιδιά (6 κορίτσια και 6 αγόρια). Οι γονείς χωρίστηκαν σε 3 κατηγορίες: α) πρωταθλητές, β) αθλητές μεσαίου επιπέδου (με συμμετοχή σε υψηλές κατηγορίες χωρίς ωστόσο καμία σημαντική επιτυχία), γ) γονείς που δεν υπήρξαν αθλητές ή έπαιξαν τελείως ερασιτεχνικά. Επιπρόσθετα εξετάσθηκε και μία κατηγορία παιδιών που έκανε αθλητισμό αλλά όχι σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με συνεντεύξεις σε βάθος (in depth interviews) με την χρήση ψηφιακού μαγνητοφώνου και αναλύθηκαν με το στατιστικό πρόγραμμα ποιοτικής ανάλυσης NVIVO 8. Έπειτα, σύμφωνα με την μέθοδο της θεματικής ανάλυσης, καταγράφηκαν τα αποτελέσματα διατηρώντας μία αλληλουχία μεταξύ των απαντήσεων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο πρωταθλητισμός σε συνδυασμό με τις εκπαιδευτικές απαιτήσεις της εποχής δύσκολα μπορούν να συνυπάρξουν. Επίσης, φάνηκε ότι η στάση και η συμπεριφορά του προπονητή επηρεάζει τις απόψεις τόσο των παιδιών όσο και των γονιών για τον πρωταθλητισμό. Επιπλέον, ο κίνδυνος των αναβολικών εξακολουθεί να προβληματίζει τους γονείς αναφορικά με τη συμμετοχή των παιδιών στον πρωταθλητισμό. Εξαιτίας των παραπάνω, οι γονείς κατέφευγαν σε διάφορους έμμεσους τρόπους για να αποτρέψουν τα παιδιά τους από τον πρωταθλητισμό. Τέλος, οι γονείς εστίασαν στην αλληλεπίδραση της ψυχολογίας του παιδιού σε σχέση με τις ικανότητες του προπονητή και της διοίκησης αναφορικά με τη συμμετοχή του σε πρωταθλητισμό. Από τα ευρήματα της εργασίας διαπιστώνεται ότι πρέπει να υπάρχει αμοιβαία συνεργασία μεταξύ γονέα, προπονητή, και διοίκησης για την αντιμετώπιση των διαφόρων προβλημάτων. Ακόμη προκύπτει η ανάγκη της σωστής λειτουργίας των αθλητικών σχολείων σύμφωνα με τα παγκόσμια πρότυπα. Επιπλέον η παιδαγωγική κατεύθυνση του προπονητή πρέπει να θέτει σε πρώτη προτεραιότητα τον ανθρώπινο παράγοντα και κατά τις απαντήσεις του δείγματος να αντιμετωπίζει τον αθλητή σαν άνθρωπο και όχι σαν αντικείμενο παραγωγής επιτυχιών.