Αποτελεσματικότητα συστήματος τηλεϊατρικής στη διαχείριση μαιευτικών και γυναικολογικών περιστατικών και επιπτώσεις στην άσκηση διοίκησης των νοσοκομειακών μονάδων

Abstract

Τhe geographic morphology of Greece creates inequalities in the provision of obstetric and gynaecology services, resulting in conditions particularly unfavorable for the female population of the mountainous and islander regions. Currently, to receive specialist treatment, these patients frequently have to travel to city centers where services and expertise are concentrated. The essence of Telemedicine lies in transferring expertise and not the patient. This enables the needs and demands of healthcare to be met across large distances and is an important means for achieving geographical redistribution of resources. This thesis focuses on using quantitative analysis to evaluate the efficiency impact of introducing telemedicine services in thirty two Obstetrics and Gynaecology units. The use of Data Envelopment Analysis (DEA) approach is based on the comparative assessment of the available production resources utilisation before and after the introduction of telemedicine. The importance of more evenly distributed finances throughout the healthcare regions was the primary reason for performing a DEA analysis. The application of this model is used to demonstrate input and output inefficiencies, i.e. slackness in the system, and the changes necessary to improve a unit’s efficiency. The effect of the introduction of Telemedicine was next, analysed. The results obtained from the study show that the introduction of Telemedicine per se will produce significant patient and financial benefits. Consequently the following benefits would be achieved to a large extent: prevention of unnecessary traveling by female patients with better geographical distribution of obstetric-gynaecology cases, increased provision of services and more efficient use of resources in rural areas and information to aid policy-makers, and managers to evaluate which actions are most likely to lead to more effective and more equitable decision-making. In conclusion the study indicates that telemedicine introduction would overcome the diagnostic-treatment gap that currently exists in non urban regions for the treatment of obstetric-gynaecology cases and enable more patients to be treated in peripheral regions.

Η γεωγραφική μορφολογία της Ελλάδας σε συνδυασμό με τη γεωγραφική ανισοκατανομή της νοσοκομειακής υποδομής δημιουργεί ανισότητες στην παροχή μαιευτικών και γυναικολογικών υπηρεσιών, με συνέπεια τη διαμόρφωση συνθηκών ιδιαζόντως δυσμενών για τους πληθυσμούς των ορεινών και νησιωτικών περιοχών. Η σημαντικότητα της τηλεϊατρικής έγκειται στη μεταφορά της εμπειρογνωμοσύνης σε γεωγραφικά απομονωμένα, άτομα, επαναδιατυπώνοντας την οικονομική βάση και τα δεδομένα λειτουργίας του συστήματος υγείας. Το περιεχόμενο της παρούσας διατριβής αφορά στη διερεύνηση τόσο των δυνατοτήτων εισαγωγής όσο και της συμβολής των τεχνολογιών τηλεϊατρικής στην αποτελεσματικότητα των μαιευτικών και γυναικολογικών νοσοκομειακών μονάδων. Με μεθόδους ποσοτικής ανάλυσης και κυρίως αυτής της Data Envelopment Analysis, αξιολογείται ο βαθμός αξιοποίησης των διατιθέμενων παραγωγικών συντελεστών από τριάντα δυο δημόσιες μαιευτικές και γυναικολογικές μονάδες στην τρέχουσα κατάσταση λειτουργίας. Παράλληλα σκιαγραφούνται οι επιπτώσεις της τηλεϊατρικής, ως ενιαίου και οργανωμένου συστήματος, στην αποτελεσματικότητά τους. Από την ποσοτική ανάλυση λαμβάνονται πληροφορίες για την παραγωγικότητα των νοσοκομειακών μονάδων, τους σχολάζοντες παραγωγικούς συντελεστές, τις «άριστες» μονάδες και τους τρόπους με τους οποίους οι μη παραγωγικές εξ αυτών δύναται να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητά τους. Η αξιολόγηση της οικονομικής διαχείρισης αναδεικνύει τους τομείς παθογένειας, που επιβάλλεται να προσεχθούν, προκειμένου οι λαμβάνοντες τις αποφάσεις να οδηγηθούν σε άσκηση αποτελεσματικότερης διοίκησης. Με την εισαγωγή της τηλεϊατρικής προκύπτει η καλύτερη αξιοποίηση των διατιθέμενων παραγωγικών συντελεστών, αλλά και η εξοικονόμηση πόρων, οι οποίοι στον τομέα της υγείας και λόγω του δημοσίου χαρακτήρα του Ε.Σ.Υ. επιβάλλεται να επενδυθούν σε άλλες υπηρεσίες - υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας, κατ’ οίκον νοσηλεία - με σκοπό την παροχή ποιοτικά αναβαθμισμένης φροντίδας υγείας.