Μελέτη του ρόλου του συντονιστή νοσηλευτή στην παρακολούθηση ασθενών με χρόνιες ηπατίτιδες (B και C)

Abstract

The purpose of this study was : a) The evaluation of the clinical / manifestations and the measurement of the degree of depression in patients with chronic hepatitis B and C before and during therapy, b) The prevalence of serologic as marteers among the patient’s next of kin, and those who belong to high risk groups (sexual partners, children, siblings, parents), and the precautionary vaccination of those susceptible to infection, c) the level of relative knowledge and information of patients regarding transmission of the disease and d) the co-operation and compliance of the patients with the instructions of the regimen, as well as the reasons of non-compliance with this demands. The study was carried out at the outpatients’ clinic out the 2nd Academic Department of Internal Medicine at the “Hippokratio” Hospital. The our study group comprised 153 patients, of which 60 had chronic hepatitis C (37 men and 23 women), 36 patients chronic hepatitis B (28 men and 8 women), and 57 patients with non - chronic problems who had undergone surgical treatment for gall - stones (23 men and 34 women). This control as a control group. There have been made comparisons as to the degree of depression and treatment related side - effects, between patients with chronic hepatitis B or C before, during and after the treatment. The results of the survey showed that the anti-viral treatment causes side-effects, which both in isolated comparison, and taken as a whole, show a great difference as compared with the pre - treatment status. No correlation was found letneen simple and pegylated infuten. The evaluation of the depressive syndrome according to the “Zung” scale, verifies those clinical observations. A significant exacerbation of the depression was noticed during therapy, which was replaced by improvement (in rates considerably lower, compared to the initial ones) when the patient was re-evaluated after the end of the treatment. It was also ascertained that women - compared to men - have considerably higher depression indexes before treatment, a more intense disparity during treatment, and considerable decrease after the end of the treatment. This sex related - differentiation is consistent with the literature that women are more vulnerable to depression, independently of the existing disease. The finding of considerably increased depression indexes, in patients with chronic HBV infection, compared to those with chronic HCV infection, (before treatment), is not easily explained, and seems to reflect the better information of HBV infected patents with respect of consequences and natural history of chronic HBV infection. Also inexplicable remains the inversion of this phenomenon; the increase of the depression indexes during treatment in patients with chronic HCV infection compared to chronic HBV infection, as well as the return to the pre-treatment status after the end of the treatment. The addition of ribavirine to the treatment regimen in patients with chronic HCV infection may be the reason for this difference. Besides, it has been found that there is a higher cumulative appearance of clinical symptoms in patients with chronic HCV infection compared to chronic HBV infection, and this element supports that......................................................................................

Σκοπός της μελέτης ήταν : α) η διερεύνηση των κλινικών εκδηλώσεων και η μέτρηση του βαθμού κατάθλιψης των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα B και C προ κατά και μετά την διακοπή της θεραπείας, β) ο επιπολασμός της νόσου στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον και στα άτομα υψηλού κινδύνου (ερωτικοί σύντροφοι, παιδιά, αδέρφια, γονείς και η εφαρμογή προληπτικού εμβολιασμού των ευαίσθητών στην ηπατίτιδα Β ατόμων, γ) ο έλεγχος των γνώσεων και η πληροφόρηση για τους τρόπους μετάδοσης της νόσου και δ) η συνεργασιμότητα και υπακοή των ασθενών στις οδηγίες του θεραπευτικού πρωτοκόλλου και τα αίτια ανυπακοής στις απαιτήσεις του. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στο ηπατολογικό ιατρείο της Β΄ Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου. Το υλικό της αποτέλεσαν 153 ασθενείς εκ των οποίων 60 ήσαν με ηπατίτιδα C λοίμωξη, (37 άνδρες και 23 γυναίκες), 36 ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β λοίμωξη (28 άνδρες και 8 γυναίκες) και 57 μάρτυρες με μη χρόνιο πρόβλημα που υπεβλήθησαν σε χειρουργική επέμβαση, χοληφόρων (23 άνδρες και 34 γυναίκες). Η ομάδα των μαρτύρων απετέλεσε την συγκριτική ομάδα για τον βαθμό κατάθλιψης. Έγιναν συγκρίσεις ως προς τον βαθμό κατάθλιψης και των παρενεργειών στην θεραπεία μεταξύ των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β και C σε τρεις φάσεις προ - κατά και μετά την θεραπεία. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η θεραπεία προκαλεί πολλαπλά ενοχλήματα, τα οποία στις επιμέρους συγκρίσεις και στο σύνολο τους έχουν σημαντική διαφορά από την προ θεραπεία κατάσταση και υποχωρούν μετά το τέλος της θεραπείας. Δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ απλής και πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης. Η αξιολόγηση της καταθλιπτικής συνδρομής με τη κλίμακα Zung επιβεβαιώνει τις παραπάνω κλινικές παρατηρήσεις. Συγκεκριμένα παρατηρείται σημαντική επιβάρυνση της κατάθλιψης υπό θεραπεία και βελτίωση, σε τιμές σημαντικά χαμηλότερες των αρχικών σε επανέλεγχο μετά την θεραπεία. Διαπιστώνεται επίσης ότι οι γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες έχουν σημαντικά υψηλότερους δείκτες κατάθλιψης προ της θεραπείας, εντονότερη διαφορά κατά την διάρκεια της θεραπείας και σημαντική μείωση μετά το πέρας της θεραπείας. Η φυλετική αυτή διαφοροποίηση συμφωνεί με τα βιβλιογραφικά δεδομένα που φέρει τις γυναίκες να είναι περισσότερο ευάλωτες στην κατάθλιψη ανεξαρτήτως υποκειμένου νοσήματος. Η ανεύρεση σημαντικά αυξημένων δεικτών κατάθλιψης σε ασθενείς με χρονία HBV λοίμωξη συγκριτικά με εκείνους που έχουν χρονία HCV λοίμωξη προ θεραπείας είναι δυσεξήγητη και φαίνεται να αντανακλά την καλύτερη ενημέρωση των ατόμων για τους κινδύνους της χρονίας λοίμωξης από τον ιό Β. Επίσης δυσεξήγητη παραμένει η αναστροφή του φαινομένου αυτού, δηλαδή αύξηση των δεικτών κατάθλιψης υπό θεραπεία σε ασθενείς με χρονία λοίμωξη C συγκριτικά με χρονία HBV λοίμωξη. Πιθανοί παράγοντες είναι η προσθήκη ριμπαβιρίνης στο θεραπευτικό σχήμα και η υψηλότερη αθροιστική εκδήλωση κλινικών ενοχλημάτων σε ασθενείς με χρονία HCV λοίμωξη συγκριτικά με χρονία HBV λοίμωξη.............................................................