Διερεύνηση εξαρτηματικών μαζών με αξονική τομογραφία και μαγνητική τομογραφία

Abstract

Characterization of adnexal masses is of outmost importance in the preoperative evaluation of these patients. The purpose of this prospective study was to compare the accuracy of multidetector CT on a 16-row CT scanner and MR imaging in the detection and characterization of adnexal masses. Preoperative CT examination of the abdomen and MR imaging of the pelvis was performed on 67 women referred for the evaluation of a clinically and/or sonographically detected adnexal mass. All CT examinations were performed on a 16-row CT scanner and the protocol included scanning of the abdomen (portal phase) using a detector collimation of 16x0.75 mm and a pitch of pitch 1.2. We used a 1.5 T magnet unit to perform T1, T2 and fat-suppressed T1 – weighted sequences before and after the intravenous administration of gadolinium chelate compounds. The accuracy of multidetector CT and MR imaging in the detection and characterization of adnexal masses was evaluated, using the histopathologic results as the standard of reference. At surgery 89 adnexal masses were identified; 66 proved benign and 23 malignant on histology. Multidetector CT and MR imaging detected 85 (95%) of the 89 masses. The sensitivity, specificity and accuracy of multidetector CT and MR imaging in characterizing ovarian malignancy were 90.5%, 93.7%, 92.9% and 95.2%, 98.4%, 97.6% respectively. ROC analysis indicated a slight superiority of MRI over multidetector CT, but this was not proved statistically significant. In conclusion multidetector CT on a 16-row scanner demonstrated satisfactory results in the characterization of adnexal masses. Although MR imaging was found slightly more accurate than MDCT, this difference was not statistically significant.

Ο χαρακτηρισμός της φύσης των μαζών των εξαρτημάτων της μήτρας είναι ιδιαίτερα σημαντικός στην προεγχειρητική εκτίμηση αυτών. Ο σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να συγκριθεί η διαγνωστική ακρίβεια της πολυτομικής υπολογιστικής τομογραφίας σε σύστημα με ανιχνευτική συστοιχία 16-σειρών και της μαγνητικής τομογραφίας στην ανάδειξη και τον χαρακτηρισμό των μαζών των εξαρτημάτων της μήτρας. Το υλικό της μελέτης αποτέλεσαν 67 γυναίκες με πιθανή μάζα στα εξαρτήματα της μήτρας σαν αποτέλεσμα της κλινικής εξέτασης ή/και του υπερηχογραφικού ελέγχου. Οι εξετάσεις της αξονικής τομογραφίας έγιναν σε πολυτομικό υπολογιστικό τομογράφο με 16-σειρές ανιχνευτών και το πρωτόκολλο περιελάμβανε σάρωση της κοιλίας (παλαιά φάση) με εύρος ανιχνευτών 16x0.75 mm και pitch 1.2. Οι εξετάσεις της μαγνητικής τομογραφίας έγιναν σε σύστημα έντασης 1.5 Tesla με ακολουθίες Τ1, Τ2 προσανατολισμού και Τ1 προσανατολισμού με καταπίεση του λίπους πριν και μετά την ενδοφλέβια χορήγηση παραμαγνητικών ιόντων γαδολινίου. Σαν εξέταση αναφοράς χρησιμοποιήθηκαν τα παθολογοανατομικά ευρήματα. Το χειρουργείο ανέδειξε την παρουσία 89 μαζών στα εξαρτήματα της μήτρας 66 ήταν καλοήθεις και 23 κακοήθεις παθολογοανατομικά. Η πολυτομική υπολογιστική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία ανέδειξαν 85 (95%) από τις 89 αλλοιώσεις, η δε ευαισθησία, η ειδικότητα και η διαγνωστική ακρίβεια των δύο απεικονιστικών εξετάσεων στον χαρακτηρισμό της φύσης των μαζών των εξαρτημάτων της μήτρας ήταν 90.5%, 93.7%, 92.9% και 95.2%, 98.4%, 97.6% αντίστοιχα. Η ανάλυση των καμπυλών ROC έδειξε μικρή υπεροχή της μαγνητικής τομογραφίας έναντι της υπολογιστικής τομογραφίας, χωρίς να προκύπτει στατιστικά σημαντική διαφορά. Συμπερασματικά, η πολυτομική υπολογιστική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία έδωσαν εξίσου ικανοποιητικά αποτελέσματα στην ανάδειξη και την διαφορική διάγνωση των καλοήθων από τις κακοήθεις εξεργασίες των εξαρτημάτων της μήτρας.