ΥΔΡΟΓΟΝΩΣΗ ΜΟΝΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΣΕ ΖΕΟΛΙΘΙΚΟΥΣ ΚΑΤΑΛΥΤΕΣ ΝΙΚΕΛΙΟΥ, ΚΟΒΑΛΤΙΟΥ ΚΑΙ ΡΟΥΘΗΝΙΟΥ

Abstract

CARBON MONOXIDE HYDROGENETION WAS INVESTIGATED ON NI, CO, RU AND NICO, RUCO BIMETALLICS SUPPORTED ON ZEOLITE Y. THE PREPARED CATALYSTS EXHIBITED HIGH SURFACE AREA AND CRYSTALLINITY THROUGHOUT THEIR USE. METAL SURFACE AREA DEVELOPMENTDEPENDED ON THE NATURE OF THE ACTIVE COMPONENT. REDUCTION OF COBALT IN BIMETALLIC CATALYSTS WAS ENHANCED BY THE PRESENCE OF NICKEL OR RUTHENIUM. HYDROGENCHEMISORPTION ON THE ACTIVE METALS WAS RELATIVELY LOW, AND TO A LARGE EXTENTREVERSIBLE, PROBABLY DUE TO METAL - SUPPORT INTERACTIONS. A DIFFERENTIAL REACTOR WAS USED FOR CATALYST TESTING AT 200 - 400 C DEGREES AND 1 ATM. PRODUCTS WERE MAINLY LIGHT HYDROCARBONS UP TO C6. CATALYSTS HYDROGENETION ACTIVITY INCREASED, WHILE OLEFIN SELECTIVITY AND AVERAGE CARBON CHAIN DECREASED WITH INCREASING TEMPERATURE. 2RUNAY WAS THE MOST ACTIVE CATALYST, FOLLOWED BY RUCO, NI, NICO AND 2CONAY. TWENY - FOUR HOUR TIME - ON - STREAM STABILITY TESTS SHOWED THAT CATALYSTS WERE VERY STABLE AND EASILY REGENERATED. THE ZEOLITE SUPPORT APPEARED TO INHIBIT CARBON DEPOSITION, THUS CONTRIBUTING TO CATALYST STABILITY. RUTHENIUM AND COBALT EXHIBITED A SYNERGISTIC ACTION DEPENDING ON BIMETALLICCOMPOSITION. AT 37 - 64% RU ATOMS IN THE METAL PHASE, HYDROGEN SURFACE COVERAGE WAS ENHANCED, HENCE OLEFIN SELECTIVITY DECREASED, PARAFIN FORMATION RATES INCREASED AND CATALYST STABILITY WITH TIME - ON - STREAM WAS IMPROVED.

ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ Η ΔΡΑΣΗ ΚΑΤΑΛΥΤΩΝ NI, CO, RU ΚΑΙ ΔΙΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΩΝ NICO ΚΑΙ RUCO, ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΖΕΟΛΙΘΟ Υ, ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΔΡΟΓΟΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ. ΟΙ ΚΑΤΑΛΥΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΔΙΚΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΥΨΗΛΗ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΟΤΗΤΑ, ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΑΝ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΥΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ. Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ RU Η NI ΣΤΟΥΣ ΔΙΜΕΤΑΛΛΙΚΟΥΣ ΚΑΤΑΛΥΤΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΩΓΗ ΤΟΥ CO, ΕΝΩ ΠΙΘΑΝΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΦΟΡΕΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΩΝ ΕΙΧΑΝ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΧΑΜΗΛΗ, ΑΣΘΕΝΗ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΗ ΧΗΜΕΙΟΡΡΟΦΗΣΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΕΝΕΡΓΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ. ΚΑΤΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΥΔΡΟΓΟΝΩΣΗΣ CO, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΓΙΝΑΝ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΙΚΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΑ ΣΕ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΕΣ 200 - 400 ΒΑΘΜΩΝ C ΚΑΙ ΠΙΕΣΗ 1 ATM, ΠΑΡΑΧΘΗΚΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΕΛΑΦΡΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ. Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕ ΤΗΝ ΥΔΡΟΓΟΝΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΥΤΩΝ, ΑΥΞΗΣΕ ΤΗΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ, ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΕ ΤΟ ΜΕΣΟ ΜΗΚΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΑΚΙΚΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ. Ο ΠΛΕΟΝ ΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ ΗΤΑΝ Ο 2RUNAY, ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ RUCO, ΤΟΥΣ NI ΚΑΙ ΤΟΥΣ NICO, ΕΝΩ Ο ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΗΤΑΝ Ο 2CONAY. ΟΙ ΚΑΤΑΛΥΤΕΣ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΑΝ ΠΟΛΥ ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΜΟΙ. Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΖΕΟΛΙΘΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΟΤΙ ΕΥΝΟΗΣΕ ΤΗΝ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΥΤΩΝ, ΕΠΙΔΡΩΝΤΑΣ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΝΑΠΟΘΕΣΗ ΑΝΘΡΑΚΑ. ΣΤΟΥΣ ΔΙΜΕΤΑΛΛΙΚΟΥΣ ΚΑΤΑΛΥΤΕΣ RUCO, ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΑΝ ΣΥΝΕΡΓΙΣΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ, ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΕΤΑΛΛΩΝ. ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΑΤΟΜΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ 37 - 64% ΣΕ ΡΟΥΘΗΝΙΟ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ ΣΕ ΥΔΡΟΓΟΝΟ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΗ ΕΚΛΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣ ΟΛΕΦΙΝΕΣ, ΥΨΗΛΟΤΕΡΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΑΡΑΦΙΝΩΝ ΚΑΙ (ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ)