Η χρήση πρωτοκόλλων χαμηλής δόσης ακτινοβολίας στην υπολογιστική τομογραφία για την διάγνωση και παρακολούθηση πνευμονικών λοιμώξεων σε ασθενείς με αιματολογικές κακοήθειες

Abstract

The research aims to evaluate the diagnostic performance of low-dose chest CT (LDCCT) in detecting pulmonary infections in neutropenic patients with hematologic malignancies. Driven by concerns over radiation exposure in high-risk patients undergoing standard chest CT scans (SDCCT), the research investigates whether LDCCT, with reduced radiation and noise reduction algorithms, matches SDCCT in image quality and diagnostic accuracy. Involving 164 neutropenic patients with 256 CT exams, the study scrutinizes specific radiological criteria linked to pulmonary infections. The researchers analyzed objective parameters (such as image noise and attenuation levels), subjective evaluations (image quality, noise, and artifacts), and diagnostic performance. The findings reveal a 52.7% reduction in radiation dose with LDCCT but a lower diagnostic performance, especially in detecting consolidation and ground glass opacities. The authors caution against relying solely on LDCCT for initial assessments in patients with hematologic malignancies, emphasizing the importance of further research to optimize diagnostic protocols.

Η έρευνα στοχεύει στην αξιολόγηση της διαγνωστικής απόδοσης της Υπολογιστικής Τομογραφίας θώρακος χαμηλής δόσης (LDCCT) στην ανίχνευση πνευμονικών λοιμώξεων σε ουδετεροπενικούς ασθενείς με αιματολογικές κακοήθειες. Κινούμενη από τις ανησυχίες για την έκθεση σε ακτινοβολία σε ασθενείς υψηλού κινδύνου που υποβάλλονται σε τομογραφίες θώρακος με κανονική δόση ακτινοβολίας (SDCCT), η έρευνα διερευνά αν η LDCCT, με μειωμένη ακτινοβολία και αλγόριθμους μείωσης θορύβου, μπορεί να ταιριάξει την SDCCT στην ποιότητα της εικόνας και την διαγνωστική ακρίβεια. Συμμετέχοντας 164 ουδετεροπενικοί ασθενείς με 256 τομογραφίες, η μελέτη εξετάζει συγκεκριμένα ακτινολογικά κριτήρια που σχετίζονται με πνευμονικές λοιμώξεις. Οι ερευνητές ανέλυσαν αντικειμενικές παραμέτρους (όπως ο θόρυβος της εικόνας και τα επίπεδα εξασθένησης), υποκειμενικές αξιολογήσεις (ποιότητα εικόνας, θόρυβος και τεχνουργήματα), και διαγνωστική απόδοση. Τα ευρήματα αποκαλύπτουν μείωση της δόσης ακτινοβολίας κατά 52,7% με την LDCCT αλλά χαμηλότερη διαγνωστική απόδοση, ειδικά στην ανίχνευση πυκνώσεων και θολής διαύγειας. Οι συγγραφείς προειδοποιούν να μην βασίζεται κανείς αποκλειστικά στην LDCCT για αρχικές αξιολογήσεις σε ασθενείς με αιματολογικές κακοήθειες, υπογραμμίζοντας τη σημασία της περαιτέρω έρευνας για τη βελτιστοποίηση των διαγνωστικών πρωτοκόλλων.