Παρεμβάσεις ελαχιστοποίησης κινδύνου μετάδοσης COVID-19

Abstract

Abstract This thesis delves into a multifaceted exploration of effective interventions to sustain the transmission of COVID-19. Drawing upon an extensive array of scientific literature and empirical evidence, the thesis evaluates the efficacy of diverse strategies in order to create a robust framework that informs evidence-based public health policies and interventions and to equip policymakers and public health officials with the tools necessary to safeguard public health and chart a course towards resolute containment of COVID-19 transmission. At the beginning we studied the possible seasonal effect of the epidemic dynamics of the novel coronavirus, SARS-CoV-2. Many respiratory viruses, including coronaviruses, follow seasonal transmission dynamics. Analyzing the social and environmental mechanics of the emergence of SARS-CoV-2 over the first cold season provides insight into designing targeted interventions. As for example that the drop in temperature at night implies a transfer of night activities to closed indoor spaces mainly for young people aged 18–39. It therefore follows that the shift from outdoor to indoor entertainment during the cold season must be done gradually and in a well-controlled manner. The interventions implemented in long-term care facilities and industrial workplaces underscore the critical importance of protecting vulnerable populations. By implementing rigorous infection control measures, frequent testing, early antiviral therapy and vaccination campaigns within these facilities, the spread of COVID-19 among the elderly and working individuals was significantly mitigated. The utilization of self-tests during the pandemic underscored the importance of implementing additional self-diagnostic tests during pandemics. Self-tests alleviate this burden by empowering individuals to conduct testing independently, thereby reducing pressure on healthcare facilities and resources. Additionally, the high transmissibility of respiratory illnesses underscores the urgency of rapid and widespread testing to contain outbreaks effectively. These tests helped prevent 2,000 deaths and 20,000 hospitalizations due to the coronavirus. By expanding the availability and usage of self-diagnostic tests, public health authorities can enhance early detection efforts, facilitate targeted interventions, and ultimately mitigate the impact of respiratory pandemics.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή διενεργεί μια πολυδιάστατη ανάλυση αποτελεσματικών παρεμβάσεων για τον περιορισμό της διασποράς της COVID-19. Με βάση ένα ευρύ φάσμα επιστημονικής βιβλιογραφίας και ανάλυσης δεδομένων, η διατριβή αξιολογεί την αποτελεσματικότητα διαφόρων στρατηγικών με στόχο να εφοδιάσει τους πολιτικούς και τους αξιωματούχους δημόσιας υγείας με τα εργαλεία που απαιτούνται για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας και την καθοδήγηση προς την αποφασιστική καταπολέμηση της μετάδοσης της νόσου. Στην αρχή αναλύθηκε η πιθανή εποχικότητα της δραστηριότητας του νέου κορωνοϊού SARS-CoV-2. Πολλοί αναπνευστικοί ιοί, συμπεριλαμβανομένων των κορωνοϊών, ακολουθούν εποχική δυναμική μετάδοσης. Η ανάλυση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών μηχανισμών της εμφάνισης του SARS-CoV-2 κατά την πρώτη χειμερινή περίοδο από την έναρξη της πανδημίας, παρέχει σημαντικές πληροφορίες για τον σχεδιασμό στοχευμένων παρεμβάσεων. Όπως για παράδειγμα ότι η πτώση της θερμοκρασίας τη νύχτα συνεπάγεται μεταφορά των νυχτερινών δραστηριοτήτων σε κλειστούς χώρους (ψυχαγωγίας) κυρίως για τους νέους 18–39 ετών. Προκύπτει λοιπόν ότι η μετατόπιση ψυχαγωγίας από εξωτερικούς σε εσωτερικούς χώρους κατά τη διάρκεια της ψυχρής περιόδου πρέπει να γίνεται σταδιακά και με τρόπο καλά ελεγχόμενο. Οι παρεμβάσεις που εφαρμόστηκαν στις Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΜΦΗ) αλλά και σε κλειστά εργασιακά περιβάλλοντα, υπογραμμίζουν την κρίσιμη σημασία της προστασίας των ευάλωτων πληθυσμών. Μέσω της εφαρμογής αυστηρών μέτρων ελέγχου των μολύνσεων, συχνών τεστ και εκστρατειών εμβολιασμού εντός αυτών των μονάδων, η διασπορά της COVID-19 μεταξύ των ηλικιωμένων και των εργαζομένων μειώθηκε σημαντικά. Η χρήση αυτοδιαγνωστικών τεστ κατά τη διάρκεια της πανδημίας ανέδειξε την ανάγκη υλοποίησης περισσότερων αυτοδιαγνωστικών τεστ σε πανδημίες. Επιπλέον, η υψηλή μεταδοτικότητα των αναπνευστικών νόσων υπογραμμίζει την ανάγκη για γρήγορη και ευρεία δοκιμή για την αποτελεσματική περιορισμό των εξάρσεων. Με τη χρήση αυτών των τεστ, αποφεύχθηκαν 2.000 θάνατοι και 20.000 νοσηλείες όπως φάνηκε στη μελέτη μας. Με τη διεύρυνση της διαθεσιμότητας και της χρήσης των αυτοδιαγνωστικών τεστ, οι αρχές δημόσιας υγείας μπορούν να ενισχύσουν τις προσπάθειες για την έγκαιρη ανίχνευση, τη διενέργεια στοχευμένων παρεμβάσεων και την τελική μείωση των επιπτώσεων των αναπνευστικών πανδημιών.