Dramatherapy performance and schizophrenia

Abstract

The research question of this project addresses the impact of therapeutic performance-making within Dramatherapy practice for clients with schizophrenia. ‘Dramatherapy Performance’, a specific model of therapeutic work which is defined and presented here, consists of the clients’ construction of a performance through a therapeutic process and its presentation to an invited audience of their Significant Others. The context of existing evaluation methods in Dramatherapy concerns either the development of the clients’ abilities within a group process, such as role-playing or dramatic involvement, or the change of the clients’ symptoms after a groupwork as measured by existing psychometric scales. However, no specific method of evaluation of performance-making to be used within clinical practice has been constructed yet. For this reason a new instrument for evaluating this model of work was formulated, namely the ‘Dramatherapy Performance Evaluation’, which derives from a combination of psychiatric and theatre semiotics. This instrument is inspired by Aristotle’s ‘Poetics’, used for the first time for assessment in Dramatherapy and analyses the structural elements of a performance in relation to the clients’ schizophrenic psychopathology. Furthermore, this project examines the effect of a ‘Dramatherapy Performance’ on the clients’ overall psychopathology, and their relationship to self and others. A clinical trial conducted in a Day Hospital for young adult clients with schizophrenia allowed a qualitative evaluation of the therapeutic process as well as quantitative measurements of the clients’ symptom change. The outcomes of this project suggest that “Dramatherapy Performance” has a significant effect on the clients’ dramatic involvement within the group process, on the decrease of their overall negative symptom psychopathology, on increasing their ‘competence and efficacy’ and on changing their perceived support from their significant others. The ‘Dramatherapy Performance Evaluation’ showed the importance of the performance’s unifying cathartic structure as well as demonstrating how non-verbal therapeutic processes reinforce the impact of verbal processes. It also distinguished the usefulness of collective techniques- such as participation in a chorus- for the less functional clients as opposed to character work for the more functional clients. This research confirms the value of ‘Dramatherapy Performance’ as a treatment for specific schizophrenic symptoms, in addition to medication, and provides Dramatherapy practice with a new and useful instrument for the evaluation of both the therapeutic process and the progress of clients with schizophrenia.

Η έρευνα αυτή διερευνά την επίδραση της κατασκευής μιας θεραπευτικής παράστασης στο πλαίσιο δραματοθεραπευτικής πρακτικής για θεραπευόμενους με σχιζοφρένεια. Η «Δραματοθεραπευτική Παράσταση», ορίζεται και παρουσιάζεται ως ένα ειδικό πρότυπο θεραπευτικής μεθόδου που περιλαμβάνει τη θεραπευτική διεργασία κατασκευής μιας θεατρικής παράστασης από θεραπευόμενους και της παρουσίασής της σε προσκεκλημένο κοινό που αποτελείται από τους Σημαντικούς τους Άλλους. Το πλαίσιο των δεδομένων μεθόδων αξιολόγησης στη Δραματοθεραπεία περιλαμβάνει είτε την ανάπτυξη δεξιοτήτων από τους θεραπευόμενους μέσω ομαδικής διεργασίας, όπως η υπόδυση ρόλων ή η δραματική συμμετοχή, ή τη μεταβολή των συμπτωμάτων τους μετά από μια ομαδική διεργασία, όπως μετράται από υπάρχουσες ψυχομετρικές κλίμακες. Ωστόσο, δεν έχει κατασκευαστεί έως τώρα κάποια ειδική μέθοδος αξιολόγησης της διεργασίας μιας θεατρικής παράστασης προς χρήση στην κλινική πρακτική. Για τον λόγο αυτό, επινοήθηκε ένα καινούργιο εργαλείο αξιολόγησης αυτής της θεραπευτικής μεθόδου, που συνδυάζει τη θεατρική με την ψυχιατρική σημειολογία και ονομάστηκε «Αξιολόγηση Δραματοθεραπευτικής Παράστασης». Πηγή έμπνευσης του εργαλείου αυτού, που αναλύει τα δομικά στοιχεία μιας παράστασης σε σχέση με τη σχιζοφρενική ψυχοπαθολογία ασθενών, αποτέλεσε η Ποιητική του Αριστοτέλη, που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για λόγους εκτίμησης στη Δραματοθεραπεία. Επιπλέον, η ερευνητική αυτή μελέτη εξετάζει την επίδραση μιας δραματοθεραπυτικής παράστασης στη συνολική ψυχοπαθολογία ασθενών με σχιζοφρένεια και στη σχέση τους με Εαυτό και Άλλους. Μια κλινική έρευνα σε Νοσοκομείο Ημέρας για νεαρούς ενήλικες με σχιζοφρενική διαταραχή οδήγησε στην ποιοτική αξιολόγηση της θεραπευτικής διεργασίας και στην ποσοτική μέτρηση της μεταβολής των συμπτωμάτων των θεραπευόμενων. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης κατέδειξαν ότι η «Δραματοθεραπευτική Παράσταση»ς είχε σημαντική επίδραση στη δραματική συμμετοχή των θεραπευόμενων μέσα στην ομαδική διεργασία, τη μείωση της συνολικής ψυχοπαθολογίας των αρνητικών συμπτωμάτων, τη βελτίωση της απόδοσης και αποτελεσματικότητάς τους και τη μεταβολή της υποστήριξης που θεωρούν ότι λαμβάνουν από τους Σημαντικούς τους Άλλους. Η «Αξιολόγηση Δραματοθεραπευτικής Παράστασης» έδειξε την σημασία μιας ενωτικής καθαρτικής δομής μιας τέτοιας παράστασης όπως και ότι οι μη λεκτικές θεραπευτικές διεργασίες ενισχύουν την επίδραση των λεκτικών διεργασιών. Ακόμη, διαφοροποίησε την αποτελεσματικότητα των ομαδικών τεχνικών - όπως τη συμμετοχή σε ένα χορικό - προς όφελος των λιγότερο λειτουργικών ασθενών σε αντιδιαστολή με τη διεργασία μέσω θεατρικών χαρακτήρων προς όφελος των περισσότερο λειτουργικών ασθενών. Η έρευνα αυτή επιβεβαιώνει την αξία μιας «Δραματοθεραπευτικής Παράστασης» ως ειδική θεραπεία για σχιζοφρενικά συμπτώματα σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική αγωγή και προσφέρει στη δραματοθεραπευτική πρακτική ένα καινούργιο και χρήσιμο εργαλείο για την αξιολόγηση τόσο της θεραπευτικής διεργασίας όσο και της προόδου ασθενών με σχιζοφρένεια.